«فعالیت‌های پخشان و وریشه، حاوی پیام دموکراسی است»

خزنه نبی، روزنامه‌نگار می‌گوید: فعالیت‌های پخشان عزیزی و وریشه‌ مرادی مبارزه‌ای شخصی نیست، بلکه مبارزه‌ای است برای تمامی زنان و آزادی‌خواهان. مبارزه‌ای است که پیام دموکراسی در آن نهفته است.

آوزم ویان

حسکه-  دیوان عالی رژیم ایران حکم اعدام پخشان عزیزی را تأیید کرد. پس از این تأیید حکم، شاهد حمایت قوی از سوی فعالان زن، هنرمندان، نویسندگان، فعالان حقوق بشر، کمپین‌ها، شبکه‌های اجتماعی، مادران آشتی و خانواده‌های شهیدان خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» و غیره بودیم. این حمایت‌ها برای لغو احکام اعدام و آزادی زندانیان سیاسی آغاز شد و همچنان در چارچوب کمپین ضد اعدام از سوی خانواده‌های هر دو زندانی و فعالان در شهر سنه ادامه دارد.

در این زمینه، خزنه نبی، روزنامه‌نگار، در کانال تلویزیونی روناهی به چند سوال خبرگزاری ما پاسخ داد و گفت: در مورد احکام اعدام در ایران هم در گذشته و هم در حال حاضر می‌خواهم آن را به عنوان یک سیستم دیکتاتوری معرفی کنم. نمی‌خواهم تنها در چارچوب قانون این مسائل را مطرح کنم چون این موضوع مربوط به حقوق بشر و ظلم است که در ایران در حال اجراست و در سطح جهانی نیاز به توجه و اقدام دارد. چراکه این مسئله یک موضوع جهانی است که به جغرافیا و مرزها محدود نمی‌شود.

خزنه نبی، روزنامه‌نگار، در ابتدای صحبت‌های خود می‌گوید: احکام اعدام پخشان عزیزی و وریشه‌ مرادی به طور کلی در چارچوب حقوق زنان، حقوق بین‌المللی و حقوق بشر قابل قبول نیست. اگر در چارچوب سیاست‌های اسلامی مورد پذیرش قرار گیرد، امروزه دیگر قابل پذیرش نیست، زیرا این نوع اسلام به دوران گذشته تعلق دارد و امروز در سطح جهانی پیشرفت‌هایی در زمینه‌های اسلامی، حکومت‌داری و حقوق بشر وجود دارد. سیستمی که اکنون در ایران اجرا می‌شود در هیچ جای دیگر قابل قبول نیست، چرا که این نوع مجازات‌ها بر اساس اتهامات بی‌اساس و بدون دلیل بر اشخاص بی‌گناه اعمال می‌شود.

 

«زنان در این دوران پیشتاز بوده و رهبری می‌کنند»

خزنه نبی در مورد وضعیت زنان در دنیای اسلام سیاسی می‌گوید: در تاریخ ایران، افرادی که بی‌گناه بوده‌اند، مانند فعالان سیاسی، حقوق‌دانان، یا روزنامه‌نگاران، به خاطر فعالیت‌هایشان مجازات شده‌اند. بنابراین در این زمینه، مسئولیت تنها متوجه مردم کوردستان نیست، بلکه تمام کوردستان و دوستان آن‌ها به ویژه آزادی‌خواهان و کسانی که دموکراسی را می‌خواهند، باید مسئولیت این موضوع را بپذیرند. تعریف حکومت‌های دیکتاتوری و اسلامی سیاسی که در آن زنان به حاشیه رانده می‌شوند باید مورد بررسی قرار گیرد. این مسئله نه تنها در ایران، بلکه در تمام سیستم‌هایی که مانند ایران سیاست‌گذاری می‌کنند، وجود دارد. به عنوان مثال، دولت ترکیه نیز فعالان سیاسی را به عنوان مجازات علیه عقاید مردم زندانی می‌کند. در دورانی که ما از آزادی زنان صحبت می‌کنیم، باید توجه داشته باشیم که در این قرن با رهبری زنان، تغییرات بسیاری در دیدگاه‌ها و زندگی سیاسی و اجتماعی زنان رخ داده است. بنابراین، ایران با چنین تصمیمات ناشایستی که صادر کرده است، در نهایت مشخص خواهد شد که به هدف خود نخواهد رسید.

 

«ایران باید به یک سیستم دموکراتیک تبدیل شود»

خزنه نبی در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید: زنان در جامعه ایران تحت فشار و سختی‌های زیادی قرار دارند و با وجود این شرایط توانسته‌اند به پیشرفت‌هایی دست یابند. در چارچوب تغییرات در خاورمیانه و در طراحی نوین، فشارها بر دولت‌ها و به‌ویژه ایران افزایش یافته است. بنابراین ایران باید نگاهی به خود داشته باشد و فشارهای داخلی را کاهش دهد. به ویژه باید در خصوص مجازات‌هایی که صادر کرده است، در نهایت تجدید نظر کند. اگر من بخواهم به عنوان یک روزنامه‌نگار به ایران پیشنهادی بدهم، باید بگویم که ایران باید در این آشفتگی‌های خاورمیانه که سختی‌ها و مشکلات داخلی زیادی برای زنان ایجاد کرده است، سیاست‌های خود را بازنگری کند و تلاش‌های دموکراتیک برای همکاری با تمام مردم منطقه را آغاز کند. بنابراین، حکم اعدام پخشان عزیزی یک جنایت است در برابر بی‌گناهی زنان، روزنامه‌نگاران، فعالان حقوق بشر و کسانی که در راه عدالت و حقوق بشر تلاش می‌کنند.

 

«مبارزات پخشان عزیزی و وریشه مرادی، مبارزه شخصی نیست»

این روزنامه‌نگار در ادامه بیان کرد: خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» که در سراسر جهان گسترش یافته است، دارای فلسفه‌ای است که در زندگی فردی زنان جایگاه خاصی پیدا کرده است. مبارزات پخشان عزیزی و وریشه‌ مرادی مبارزه‌ای شخصی نیست، بلکه مبارزه‌ای است برای تمام زنان و آزادی‌خواهان. مبارزه‌ای است که پیام دموکراسی را در خود دارد، به همین دلیل هر دو فعال به نمادی تبدیل شده‌اند که برای جامعه پیام می‌دهند و اعلام می‌کنند که ما تا پایان این مبارزه ادامه خواهیم داد و این مبارزه باید همواره ادامه داشته باشد.

باید بدانیم که همبستگی با تمام فعالان، روزنامه‌نگاران و تمامی زنانی که تحت فشار و ظلم قرار دارند، باید به عنوان مسئولیت فردی و جمعی پذیرفته شود. این مسئولیت، چه از منظر زن بودن و چه از منظر روزنامه‌نگار بودن، مادر بودن یا متعلق بودن به یک جامعه، در راستای حفظ حقوق انسانی و آزادی‌های فردی و اجتماعی است. بنابراین، رهبری پخشان عزیزی و وریشه‌ مرادی بی نظیر است. این موضوع روشن است که اگر کسی اراده داشته باشد و آزادی‌خواه باشد، نباید مانعی در برابر او وجود داشته باشد و هیچ‌کس نمی‌تواند صدای او را خاموش کند. به همین دلیل، مبارزه آنها صدای رساتری پیدا کرده است.

 

«خلق کورد باید از یکدیگر حمایت کنند»

خزنه نبی خاطرنشان کرد که: همبستگی مردم و سازمان‌ها تأثیر زیادی دارد. واضح است که این همبستگی به یکی از عواملی تبدیل شده است که باعث می‌شود ایران در بسیاری از حوزه‌ها تحت فشار قرار گیرد. اکنون مردم روژاوای کوردستان چشم‌انتظار وضعیت روژهلات کوردستان هستند و به همین ترتیب، مردم روژهلات کوردستان نیز به وضعیت روژاوا چشم دوخته‌اند و تمامی مردم کوردستان باید از یکدیگر حمایت کنند. به همین دلیل، فراخوان فعالان حقوق بشر، کمپین‌ها و سایر گروه‌ها باید فشار بیشتری به دولت ایران وارد کنند تا این حکم ناعادلانه لغو شود.

 

«شخصیت آزاداندیش اسیر نمی‌شود»

خزنه نبی همچنین می‌گوید: در داخل ایران نیاز به یک تحول بزرگ وجود دارد، زیرا سیستم ایران قابل قبول نیست. واضح است که رویکرد خاورمیانه‌ای برای تغییرات عمده در ایران آماده است. مردم باید در حمایت از زندانیان سیاسی فعال باشند، به این معنا که مبارزات داخل زندان و خارج از آن باید یک صدا باشد. زیرا واضح است هر فردی که صاحب اندیشه آزاد باشد نباید مورد آزار قرار گیرد و همزمان دوستان آزادانیش به اسارت گرفته نخواهند شد. بنابراین، نیاز به همبستگی خلق‌ها در جامعه وجود دارد. سازمان‌های حقوق بشر باید پرونده‌های نقض حقوق بشر رژیم ایران را به سازمان‌های بین‌المللی ارائه دهند. ایران باید به دلیل تحت فشار قرار دادن زنان، جوانان و کسانی که حقوقشان نقض شده است، محاکمه شود. علاوه بر این، نیاز به یک تحول بزرگ در میان مردم ایران و روژهلات کوردستان وجود دارد.

 

فراخوانی خطاب به روزنامه‌نگاران و جامعه کورد

خزنه نبی در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید: خصوصاً باید روزنامه‌نگاران کورد و جامعه کورد در داخل و خارج از کشور مسئولیت حمایت از این مبارزات را بر عهده بگیرند. به ویژه کسانی که در خارج از کشور هستند باید همانطور که در کوردستان فعالیت می‌کنند، در خارج از آن هم مسئولیت خود را انجام دهند. به عنوان مثال، در روژاوای کوردستان، در زمان جنگ کوبانی، حمایت مردم در باکور کوردستان انعکاس و تاثیر بسزایی داشت. اگرچه سیستم ایران متفاوت است، اما همبستگی در حوزه‌های حقوقی و اطلاع‌رسانی و حمایت اجتماعی می‌تواند تأثیر مثبت زیادی داشته باشد.

 

«زنان در ایران و روژهلات کوردستان بسیار توانا هستند»

خزنه نبی در پایان صحبت‌های خود می‌افزاید: ما صاحب اندیشه و دارای اهدافی هستیم که می‌گوییم در جوانی آن را آغاز کرده‌ایم و در جوانی به آن دست خواهیم یافت. به ویژه زنان که پیشگام این حرکت‌ها هستند. زنان جوان نقش مهمی در آزادسازی روح و جسم خود در داخل ایران دارند و برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر در روژهلات کوردستان و تمامی مناطقی که تحت فشار و ظلم دولت ایران زندگی می‌کنند، فعالیت می‌کنند. به ویژه جوانان در ایران و روژهلات کوردستان، که بسیار با استعداد و توانا هستند. با شخصیت‌های زیادی ارتباط داشتیم که واقعاً ارزشمند و الهام‌بخش بودند. وقتی می‌خواهند کاری انجام دهند، در واقع آنها با تمام وجود پیشتاز این تغییرات هستند. بنابراین، جوانان و زنان در ایران و روژهلات کوردستان باید به درستی از این مسئولیت آگاه باشند و گام‌های مؤثری بردارند.