«فعالان زنان در زندان با شرایط ناعادلانه دست و پنجه نرم می‌کنند»
سانا.م فعال زنان و روزنامه‌نگار می‌گوید: حکومت با اعدام، بازداشت و سرکوب به زنان فعال پیام می‌دهد که در صورت تداوم فعالیت، شما هم اعدام می‌شوید، اما ما در این شرایط باید از تمام امکانات استفاده کرده و در راستای احقاق حقوق آنها تلاش کنیم.
سارا محمودی
ارومیه- با شروع خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» فضای داخل ایران به شدت امنیتی شده و حکومت علیه فعالین حکم‌های سنگینی صادر می‌کند، تا با ایجاد ارعاب در جامعه فعالیت دیگر مخالفان و منتقدان را محدود و یا متوقف کند. اما مقاومت مدنی مسالمت‌آمیز علیه نقض حقوق بشر در ایران به یک فرهنگ سیاسی تأثیرگذار تبدیل شده و کنشگران اجتماعی و زنان همچنان علیه سرکوب و فشار مضاعفی که بر جامعه حاکم است، فعالیت می‌کنند.
صدور احکام بغی در ماه‌های گذشته علیه فعالین زنان بی سابقه است و احکام سنگین علیه فعالین زنان به شدت افزایش پیدا کرده است. فعالان گیلانی مجموعا به شصت سال محکوم شده‌اند و شریفه محمدی فعال کارگری به بغی محکوم شده است. وریشه مرادی، فعال زنان و پخشان عزیزی مددکار اجتماعی هم در انتظار حکم‌های ناعادلانه بوده و از دادرسی عادلانه محروم هستند.
اتهام بغی علیه فعالان زنان
بغی در مجازات اسلامی به معنای قیام مسلحانه علیه حکومت به کاربرده می‌شود. در قانون مجازات اسلامی، بغی مجازاتی امنیتی است. بنابر ماده ٢٨٧ قانون مجازات اسلامی، «باغی» بە فردی گفتە می‌شود که علیه اساس نظام جمهوری اسلامی دست به مبارزه مسلحانه بزند. در نتیجه به موجب ماده ۲۸۸ همین قانون اگر «باغی» پیش از درگیری مسلحانه و استفاده از سلاح دستگیر شود، مجازاتش اعدام نخواهد بود.
تلاش برای اتهام بغی به افرادی با پیشینه متفاوت و به دلیل ارتکاب جرایم ناهمسان و در نتیجه اعدام آنها، نشان می‌دهد که جرم‌انگاری بغی به صورت جداگانه در قانون مجازات اسلامی در عمل تبدیل به دستاویزی برای نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی شده است تا با گروه‌ها‌ی سیاسی مخالف نظام برخورد کنند چون این تنها راه‌حل ممکن برای ایجاد رعب و وحشت در میان طرفداران این گروه‌ها و عموم مردم است.
سانا.م فعال زنان و روزنامه‌نگار ساکن ارومیه در مورد بازداشت و سرکوب زنان در ماه‌های اخیر می‌گوید: سرکوب و فشار علیه زنان به شدت افزایش پیدا کرده و فضا میلیتاریزه است. مثل سابق هم کنشگری در فضای مجازی امکان پذیر نیست و فعالیت‌های دسته جمعی و نشریات و کارهای دسته جمعی زنان به شدت سرکوب می‌شوند. حکومت با اعدام، بازداشت و سرکوب این پیام را به زنان فعال می‌دهد که در صورت تداوم فعالیت، شما هم مانند همفکرانتان با اتهام بغی، به اعدام محکوم می‌شوید.
وی در ادامه می‌افزاید: در این شرایط باید از تمام امکانات استفاده کرد تا صدای کنشگران و فعالان زنان باشیم چون در شرایط دشواری هستند و در زندان با شرایط ناعادلانه دست و پنجه نرم می‌کنند، باید در راستای احقاق حقوق آنها تلاش کنیم تا حکومت از اقدام‌های خود عقب بکشد و این زنان آزاد شوند. چون معترضان زیادی با اعتراض مردم، حکم اعدامشان لغو شده و تجربه نشان داده است مقاومت مدنی موثر است.