مرکز خبر- روز گذشته یک‌شنبه ٢٧ اسفندماه، ۶۴ تن از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین و زندانیان سیاسی سابق هم بند مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان سمنان با انتشار نامه‌ای ضمن اشاره به ١۴ سال زندان بدون مرخصی وی خواستار آزادی بی قید و شرط او شدند.  

در بخشی از این نامه با اشاره به تحمل بیش از ۵١٠٩ روز زندان بدون مرخصی مریم اکبری‌منفرد، به تبعید او به زندان سمنان که سبب شده امکان ملاقات با خانواده‌اش را از دست بدهد، اعتراض کرده و خواستار آزادی وی و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی شدند.

مریم اکبری‌منفرد از اعضای خانواده‌های دادخواه دهه‌ی ۶٠، متولد ۱۳۵۴ دارای سه فرزند است. او ۱۰ دی‌ماه ۱۳۸۸ در پی اعتراضات روز عاشورا بازداشت، و توسط شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این زندانی سیاسی در پرونده سازی تازه در زندان به سه سال حبس محکوم شد.

 

متن کامل بیانیه هم بندیان زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد به شرح زیر می‌باشد:

۵۱۰۷ روز است که مریم اکبری‌منفرد بدون برخورداری از حق مرخصی در بند است. او در نیمه‌ی شب ۹ دی‌ماه ۱۳۸۸ بازداشت و به ۱۵ سال حبس محکوم شد.

چهاردهمین سال حبس مریم اکبری‌منفرد در حالی سپری می‌شود که او از ۱۹ اسفندماه سال ۱۳۹۹ به زندان سمنان، کیلومترها دورتر از محل زندگی خانواده‌ی خود تبعید شده و به تازگی به دلیل همراهی با مردم معترض از طریق انتشار بیانیه به سه سال حبس جدید محکوم شده است.

او یکی از قدیمی‌ترین زنان زندانی سیاسی ایران و یادگار و بازماندهی خانواده‌ای است که به عنوان کوچکترین عضو آن از سنین کودکی شاهد زندان، شکنجه و اعدام اعضای خانواده خود بوده است. یک خواهر و سه برادر او بی اینکه به مرگ محکوم شده باشند یا تحت شکنجه کشته و یا اعدام شدند. او همچنین شاهد حبس و جوانمرگ شدن مادر داغدارش نیز بوده است و در تمامی این سال‌ها همواره با اعمال انواع فشارها و محدودیت‌ها مواجه بوده؛ همانند محرومیت از حتی یک روز مرخصی!

تعدادی از ما امضا کنندگان این نامه سال‌ها و یا ماه‌هایی را با او هم بند بوده‌ایم و تنها بخش کوچکی از رنج و ستمی که دهه‌ها به مریم و خانواده‌اش تحمیل شده را شاهد بودیم. مریم مادر سه فرزند است، که سالیان طولانی است از زیستن در کنار آن‌ها محروم مانده اما با همه‌ی اینها همچنان استوار ایستاده و تسلیم عادت و فرسایش زندان نیز نشده است.

او با لبخند و نشاط کم نظیرش با شجاعت و اراده‌ی تزلزل ناپذیرش در مبارزه و همچنین شور و هیجان و عطشی غیر قابل وصف برای زندگی، خواندن و آموختن تبدیل به نمادی از سربلندی و ایستادگی شده است.

او زنی استوار و الهام‌بخش ما برای استقامت و ادامه‌ی مبارزه است.

بازداشت و محکومیت مریم اکبری‌منفرد به ۱۵ سال حبس ناعادلانه، جلوگیری از حق مرخصی و آزادیِ او، تبعید او به زندان سمنان و اکنون محکومیت دوباره‌ی او به سه سال حبس نشانه‌ی دیگری از ظلم بی رویه به خانواده‌ی مریم اکبری‌منفرد، به زنان ایران و سرکوب مطالبات به حق مردم از جمله دادخواهی است.

ما همبندیان سابق او با هر عقیده و باوری که داریم، بهار زندان را با مریم و شور او به نوروز به یاد می‌آوریم، و اما نوروزی دیگر و او همچنان در زندان. یادی می‌کنیم از درک او از آزادی و حق‌اش به برخورداری از آن، یادی می‌کنیم از ظلمی که بر زنان این مرز و بوم شده است و جلوداران مبارزه و مقاومت با آن.

ما هم بندیان سابق و نیز فعالان زنان که امضا کننده‌ی این نامه هستیم، خواهان آزادی بدون قید و شرط مریم اکبر‌ی‌منفرد و همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.

 

امضاءکنندگان:

آنیشا اسداللهی، گلرخ ایرایی، نازی اسکویی، یاسمن آریایی، ارس امیری، مهرنوش امیری، هستی امیری، مرضیه امیری، مریم اسدی، میترا ابراهیمی، شهناز اکملی، راحله احمدی، نوشین احمدی‌خراسانی، میترا ابراهیمی، ژیلا بنی‌یعقوب، گیتی پورفاضل، نیلوفر بیانی، فریبا توتون‌چی، سوسن تبیانیان، نیره توحیدی، مهوش ثابت‌شهریاری، ملیحه جعفری، آتفه چهارمحالیان، لیلا حسین‌زاده، مریم حاتمی، آتنا دائمی، پریسا رفیعی، شهلا رحمتی، نازنین زاغری، زهرا زهتابچی، مریم زندی، نسیم سلطان‌بیگی، بهاره سلیمانی، احترام شادفر، فخری شادفر، صبا شعردوست، حکیمه شکری، منصوره شجاعی، الهه شکرایی، حدیث صبوری، زهرا صادقی، پگاه ضیا، مریم طالبی، نرگس ظریفیان، منیره عربشاهی، رها عسکری‌زاده، ناهید فتحعلیان، سپیده قلیان، نگین قدمیان، غنچه قوامی، سمانه قاسمی‌زاهد، فریبا کمال‌آبادی، سپیده کاشانی، مهرانگیز کار، مهدیه گلرو، ژاله گوهری، نرگس محمدی، عالیه مطلب‌زاده، فیروزه مهاجر، ژیلا مکوندی، مهناز مرتضایی، شیوا نظرآهاری، صدیقه وسمقی و شکوفه یداللهی.