استانبول- پلتفرم "کشتار زنان را متوقف خواهیم کرد" (KCDP) گزارش "کشتار زنان سال ٢٠٢۴" را منتشر کرد. طبق این گزارش، در سال گذشته حداقل ٣٩۴ زن به قتل رسیده‌اند. همچنین ٢۵٩ زن به طرز مشکوکی جان خود را از دست داده‌اند.

در این گزارش، KCDP  سال ٢٠٢۴را از نظر کشتار زنان "سال رکورد" توصیف کرده و اشاره کرده است: «با ٣٩۴ قتل زن و ٢۵۹ مرگ مشکوک زنان، شاهد بالاترین میزان کشتار زنان از زمانی که ثبت داده‌ها را آغاز کرده‌ایم، بوده‌ایم. تنها سالی که در آن کشتار زنان کاهش یافت، سال ٢٠١١ بود که پیمان استانبول امضا شد.»

عدم اجرای قانون ۶۲۸۴ علت افزایش کشتارها است

در گزارش به افزایش کشتار زنان و مرگ‌های مشکوک زنان از زمان آغاز بحث‌ها پیرامون پیمان استانبول اشاره شده است. همچنین عدم اجرای مؤثر قانون ۶۲۸۴، سخنان ضد زن و ضد کودک، اظهارات ارتجاعی و ناکارآمدی سیاست‌های مربوط به زنان به عنوان دلایل افزایش کشتارها ذکر شده است.

در گزارش به سیاست عدم مجازات نیز تأکید شده است

در گزارش به مواردی اشاره شده است از جمله آزادی قاتل سودا نازآک در منیسا، آزادی عاملان دینا در کارابوک، وسیله بینگول در استانبول و پنار بولونماز در رحا، و همچنین برائت نوزات بختیار از قتل پس از پنهان کردن جنازه نارین گوران. در این گزارش تأکید شده است که سیاست عدم مجازات یکی از مهم‌ترین دلایل افزایش کشتار زنان است.

زنان در "خانواده" کشته می شوند

در گزارش به این نکته اشاره شده است که به جای تولید سیاست‌های حمایتی برای حفاظت از زنان، حکومت سیاسی با برگزاری "کارگاه‌های خانوادگی"، زنان را در مرزهای خانواده محصور کرده است. در این گزارش آمده است: «در سال ٢٠٢۴، ٢٨٠ زن توسط همسران، پدر، پسر یا یکی از اعضای خانواده‌شان کشته شدند» و تأکید شده که کشتار زنان بیشتر در داخل خانواده‌ها اتفاق می‌افتد.

۱۹ دختر بچه به قتل رسیدند

در گزارش به این نکته اشاره شده است که خشونت تنها زنان را هدف قرار نمی‌دهد، بلکه کودکان نیز از آن آسیب می‌بینند. در این گزارش آمده است که در سال ٢٠٢۴، ۱۹ دختر بچه توسط پدرانشان کشته شدند و از میان کودکان کشته‌شده، ۹ نفر همراه با مادرانشان به قتل رسیدند.

با وجود اینکه ۲۰ زن تحت حکم حفاظت قرار داشتند، اما همچنان به قتل رسیدند

در گزارش آمده است که قانون ۶۲۸۴ یکی از مؤثرترین راه‌ها برای جلوگیری از کشتار و خشونت علیه زنان است، اما مقامات مسئول اجرای آن وظایف خود را به درستی انجام نداده‌اند. به این نکته اشاره شده که بسیاری از زنانی که به دادستانی مراجعه کرده و درخواست حفاظت کرده‌اند، کشته شده‌اند. در گزارش آمده است: «در سال ٢٠٢۴، ۲۰ زن زمانی که تحت حکم حفاظت بودند، کشته شدند. این زنان با وجود داشتن حکم حفاظت به قتل رسیدند. کسانی که حکم‌های حفاظت را اجرا نکردند، شریک در این قتل‌ها هستند. تغییر این روند تنها از طریق مبارزه ما ممکن است. ما می خواهیم  که قانون ۶٢٨ را به طور مؤثر اجرا کنیم.» همچنین وضعیت تدابیر حفاظتی ۳۶۸ زن کشته‌شده قابل شناسایی نبوده است.

"محل کشتار"

طبق گزارش، زنان بیشترین میزان قتل را از سوی مردان در داخل خانواده تجربه کرده‌اند. از میان ٣٩۴ زن کشته‌شده، ١۶۶ نفر توسط همسرانشان، ۴۵ نفر توسط مردانی که با آنها رابطه داشتند، ٣١ نفر توسط پدرشان، ٣٠ نفر توسط مردانی که زمانی با آنها ازدواج کرده بودند، ٢٩ نفر توسط افرادی که آنها را می‌شناختند، ٢۵ نفر توسط اقوامشان، ٢٣ نفر توسط مردانی که قبلاً با آنها رابطه داشتند، ٢٢ نفر توسط پسرانشان، ٧ نفر توسط برادرانشان، ٧ نفر توسط مردانی که آنها را نمی‌شناختند کشته شدند. برای ٩ زن، ارتباط‌شان با قاتل مشخص نشد. به عبارت دیگر، ٢٨٠ زن توسط مردان در داخل خانواده کشته شدند.

بیشتر قاتلان از اعضای خانوادە بوده‌اند، در حالی که محل قتل اغلب خانه‌ها بوده است. ٢٢۶ زن در خانه‌هایشان کشته شدند، ٧۶ نفر در خیابان، ١٣ نفر در مکان‌های خلوت،١٣نفر در مکان‌های عمومی، ١٣ نفر در خودرو، ١٠ نفر در محل کار،۶ نفر در کنار آب و دریا، ۵ نفر در زمین‌های کشاورزی، ۴ نفر در هتل و ٣ نفر در مکان‌های تفریحی به قتل رسیدند. مکان قتل ٢٠ زن نیز شناسایی نشده است. بر اساس این آمار، ۵٧ درصد از زنان در خانه‌های خود کشته شده‌اند.

قتل‌های زنان عمدتاً به دلایلی مانند درخواست طلاق، رد آشتی، رد ازدواج، یا رد رابطه صورت گرفته است. ١١١ زن به دلیل تمایل به اتخاذ تصمیماتی در مورد زندگی خود، به قتل رسیدند. ٢١ زن به دلیل دلایل اقتصادی، ٢ زن به دلیل نفرت و ٢٧ زن به دلایل دیگر به قتل رسیدند. همچنین، دلایل قتل ٢٣٣ زن مشخص نشده است.

در گزارش آمده است که بیشترین استفاده از سلاح‌های گرم در کشتار زنان صورت گرفته است

در گزارش آمده است که زنان بیشتر با استفاده از سلاح‌های گرم به قتل رسیدند. از میان زنانی که به قتل رسیدند، ٢٢٢ نفر با سلاح‌های گرم، ١١٣نفر با وسایل برنده، ٣٣ نفر با خفگی، ١۴ نفر با ضرب و شتم، ٣ نفر با آتش زدن، ١ نفر با پرتاب از ارتفاع و ١ نفر با سلاحی غیر از اینها به قتل رسیدند. نحوه قتل ٧ زن نیز مشخص نشده است. همچنین، ٧٢ زن به قتل کمتر از ١٨ سال سن داشتند.

طبق اطلاعات قابل دسترسی، در سال ٢٠٢۴، از میان ٣٩۴ زن کشته‌شده، ٢١٠ نفر فرزند داشتند و ۴ نفر باردار بودند. وضعیت بچه‌دار بودن ١۴٣ زن مشخص نشد. همچنین، ١٩٧ زن از کشته‌شده‌ها متأهل بودند، ٨١ نفر مجرد بودند و وضعیت تأهل ١١۶ زن نیز مشخص نشد.