چیدم قلیچگون اوچار: مبارزه ما مشروع و به حق است
چیدم قلیچگون اوچار، رئیس مشترک حزب مناطق دموکراتیک (DBP)، گفت: حزب عدالت و توسعه (AKP) سیاستی فرسوده و ناکارآمد را برگزیده است. نباید اجازه دهیم که این سیاست‌های مخرب بر ما تأثیری بگذارد.
مدینه مامداغلو
جولمرگ- واکنش‌ها به انتصاب قیم به شهرداری جولمرگ در کوردستان و بسیاری از مناطق دیگر ترکیه همچنان ادامه دارد. در مرکز شهر جولمرگ نیز اعتراضات مردمی مکرراً با مداخله نیروهای امنیتی مواجه می‌شود. در هفته گذشته، شش نفر از جمله پنج کودک در جریان این اعتراضات بازداشت شده‌اند.
چیدم قلیچگون اوچار، رئیس مشترک حزب مناطق دموکراتیک (DBP)، که از ابتدای منصوب شدن قیم در جولمرگ حضور داشته، ارزیابی‌هایی را در مورد سیاست قیم و سیاست‌هایی که دولت تحت عنوان «عادی‌سازی» دنبال می‌کند، به خبرگزاری ما ارائه داد. اوچار با تأکید بر عزم خود و حزب در مبارزه‌ای که همراە با مردم علیه سیاست قیم انجام می‌دهند، اظهار داشت که دولت پس از شکست در انتخابات، سیاستی پوسیده و ناکارآمد را برگزیده است و اعلام کرد که در این مسیر، هیچ‌گونه عقب‌نشینی نخواهند کرد.
«دولت ائتلافی آ.ک.پ-م.ه.پ با انتصاب قیم قصد هدایت سیاست دموکراتیک را دارد»
چیدم قلیچگون اوچار با اشاره به بحرانی بودن انتخابات محلی ۳۱ مارس برای ترکیه، اظهار داشت: در بسیاری از انتخابات گذشته نیز این را تجربه کردیم، اما در این انتخابات، دولت ائتلافی آ.ک.پ-م.ه.پ با بهره‌گیری از تمامی امکانات دولتی وارد میدان شد.
تلاش‌هایی برای هدایت نتایج انتخابات با تمسک به قیم‌گذاری و عناوین مشابه، حتی قبل از آغاز انتخابات، وجود داشت. نتیجه انتخابات به‌گونه‌ای که دولت مدنظر داشت، پیش نرفت و پس از آن، اعتراضات آغاز شد که هیچ نتیجه‌ای به همراه نداشت. بهترین نمونه در این زمینه، هیلوان است. در نهایت، دولت مجبور به بازگشت به قیم‌گذاری شد. دولت ائتلافی آ.ک.پ-م.ه.پ با انتصاب قیم تلاش می‌کند تا سیاست دموکراتیک و خواسته‌های خلق کورد را تحت کنترل خود درآورد. این رویکرد برای خلق کوردستان جدید نیست؛ در تاریخ جمهوری ترکیه، همیشه چنین رفتارهایی در قبال کوردها وجود داشته است. در این نقطه، انتصاب قیم باید به‌عنوان شکل آ.ک.پای شده انکار و همسان‌سازی نگریسته شود. اولین قیم نیز در حکاری منصوب شد، یک روز پس از انتقاد از سیاست‌های دولت در کمپ قزل‌جاهامام علیه کوردها، قیم منصوب شد.
«ما یک مبارزه بسیار حق و مشروع انجام می‌دهیم»
چیدم قلیچگون اوچار با تأکید بر اینکه ما یک مبارزه بسیار به حق و مشروع را دنبال می‌کنیم، اظهار داشت که از همان لحظه ورود به جولمرگ با محاصره مواجه شدند و حتی خروج آنها از دفاتر حزب در روز اول ممنوع شده بود. او با اشاره به اینکه در برابر این محاصره، ابتدا راهپیمایی و سپس اعتصاب نشسته را آغاز کردند، تأکید کرد که مردم نیز حمایت بزرگی از آنها داشتند. اوچار همچنین تشریح کرد: شهروندانی که می‌خواستند به آنها ملحق شوند، توسط پلیس ممانعت می‌شدند و مردم در مقاومت خود در برابر قیم پافشاری می‌کنند. او با تأکید بر اینکه مقاومت کنونی متفاوت از فرایندهای ٢٠١۶ و ۲۰۱۹ است، افزود که مردم تکرار این وضعیت را نمی‌پذیرند و از ادامه مبارزه دست نمی‌کشند. چیگدم قلیچگون اوچار بیان کرد که حضور حزب عدالت و توسعه در کوردستان به صورت جنگ، انکار، سیاست جنگ ویژه و هر نوع خشونت خود را نشان می‌دهد.
همان‌طور که در سراسر کوردستان مشاهده می‌کنیم، در اینجا نیز خشونتی بی‌سابقه حکم‌فرماست. در روزهای گذشته، از جوان تا پیر، همه در این مقاومت شرکت کردند. ساختمان استانداری ما هرگز خالی نماند و مردم اراده و خواسته‌های آزادی خود را به نمایش گذاشتند. هر بار که به خیابان‌ها آمدیم، با محاصره سنگین پلیس مواجه شدیم، اما این مردم را از ایستادگی بازنداشت. تمامی این فعالیت‌ها و مقاومت‌ها با قدرت بیشتری بروز یافتند. به همین دلیل است که روزهاست در خیابان‌ها حضور داریم. ما یک مبارزه بسیار به حق و مشروع را دنبال می‌کنیم.
با استقرار رژیم قیمی، بی‌قانونی و بی‌عدالتی نه تنها در کوردستان، بلکه در سراسر ترکیه افزایش یافته است. حاکمیت با این اقدام، مسیر بازسازی خود را از طریق رژیم قیمی تعیین کرده است. انتصاب قیم، پایه‌ای از خشونتی است که حکومت ائتلافی حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی برای بازسازی دموکراسی و ارزش‌های جامعه به آن متوسل شده است. تمامی این مقاومت‌ها باید به‌طور گسترده‌تری ادامه یابند.
«حزب عدالت و توسعه سیاستی فاسد را برگزید»
چیدم قلیچگون اوچار با اشاره به وضعیت اخیر و نتایج انتخابات محلی، با تاکید بر اینکه جامعه در برابر سیاست‌های فعلی حزب عدالت و توسعه مسئولیت جدی بر عهده گرفته، بیان کرد: جامعه با اتخاذ موضع قاطع، مانع از کارساز بودن این سیاست‌ها شد و این پیام روشنی برای همگان بود. در این شرایط، حزب عدالت و توسعه و حزب حرکت ملی تلاش کردند نتایج انتخابات را هضم کنند. ما انتظار داشتیم که حزب عدالت و توسعه به اصول و رویکردهای اولیه خود در عرصه سیاسی بازگردد، اما برعکس، این حزب سیاستی فاسد را برگزید. این انتخاب آنهاست، اما ما نباید اجازه دهیم که این فساد به ما سرایت کند. بحث‌های عادی‌سازی و قانون اساسی همواره از ابزارهای حزب عدالت و توسعه بوده است که هر زمان با ضعف مواجه می‌شود، آنها را مطرح می‌کند. اما همگان شاهد بودند که این بحث‌ها هیچ نتیجه‌ای نداشت. اگر عادی‌سازی به معنای پذیرش حقوق کردها و توانایی اعمال سیاست دموکراتیک باشد، نیازمند یک مواجهه واقعی و پیشین است. بدون این مواجهه و تغییر در ساختارهای بنیادین دولت فعلی، تلاش‌ها در این زمینه سطحی و بی‌نتیجه باقی می‌مانند و این نیز همان اتفاقی است که افتاده است.
«با انتصاب قیومین، ماهیت واقعی گام‌های عادی‌سازی آشکار شد»
چیدم قلیچگون اوچار با تأکید بر اینکه عادی‌سازی نمی‌تواند صرفاً از طریق گفت‌وگو با حزب جمهوری خلق تعریف شود، بیان کرد: عادی‌سازی زمانی محقق می‌شود که همه احزاب سیاسی در کشور و بیش از همه، به خواسته‌های جامعه گوش فرا دهند. این اقدام را نمی‌توان عادی‌سازی نامید، زیرا حزب عدالت و توسعه به جای انتخاب عادی‌سازی، ترجیح داده است که چگونه خط سیاسی صد ساله خود را تعمیق بخشد. ما با انتصاب قیم‌ها دیدیم که گام‌های عادی‌سازی چگونه بود. در واقع، درست‌تر است بگوییم که حزب عدالت و توسعه به وضعیت عادی خود، یعنی عادی دولت و ملت‌دولت بازگشته است. امروز نیز مقاومت اجتماعی ادامه دارد و به عنوان پاسخی قوی در برابر این وضعیت ظاهر خواهد شد.
«تحمل پیامدهای تنها ماندن کوردها در سال‌های ٢٠١۶ و ۲۰۱۹»
چیدم قلیچگون اوچار با اشاره به سیاست حزب جمهوری خلق اظهار داشت: ما امروز در حال تحمل پیامدهای تنها ماندن کوردها در سال‌های ٢٠١۶ و ۲۰۱۹ هستیم. به نظر می‌رسد در هر ساختاری آگاهی از این موضوع وجود دارد. حزب عدالت و توسعه با اتخاذ سیاست‌های یکجانبه و مسلط، سیاست را از ابزار مذاکره به نقطه‌ای قطبی‌شده تبدیل کرد. شکست انتخاباتی اخیر، خواه ناخواه درب گفتگو را برای حزب عدالت و توسعه گشود، اما نباید فرض کنیم که این امر به دموکراسی منجر خواهد شد.
وی بیان کرد: در مسئله کورد، هیچ محاسبه‌ای از سوی مخالفان صورت نمی‌گیرد، زیرا ساختاری که دولت بر اساس آن شکل گرفته، بر پایه انکار و مخالفت با کوردها است. بنابراین، به نظر نمی‌رسد هیچ ساختاری که مسئله کورد را به عنوان یک راه حل دموکراتیک در دستور کار خود قرار ندهد، عمر طولانی داشته باشد. حزب جمهوری خلق موضعی در قبال نقض حقوق خلق کورد دارد، اما این کافی نیست. باید این مسئله به شکل واقعی‌تر و جامع‌تری مورد بررسی قرار گیرد. در این زمینه، خواسته‌هایی برای اراده، وضعیت و حقوق وجود دارد که نیازمند جرأت و شجاعت است. سیاست نیز به خودی خود نیازمند شجاعت است.
ضرورت همراهی با صدای خلق کورد
چیدم کیلیچ‌گون اوچار با تأکید بر اینکه ترکیه نیازمند یک فضای گفتگوی جدید است، اظهار داشت: «تمام مسائلی که در حال بحث درباره آنها هستیم، به مسئله کورد بازمی‌گردد. این مشکلات چیزهایی نیستند که به تازگی با آنها مواجه شده باشیم، بلکه مدت‌ها است که با آنها روبرو هستیم. خلق کورد در برابر هر حمله‌ای که علیه آنها صورت گرفته، پاسخی یافته‌اند. امروز، اعتصاب‌های مادران در برابر زندان‌ها و نپذیرفتن بازدید از زندانیان نمونه‌هایی از این مقاومت است. هر جا که خلق کورد راهی برای بیان صدای خود یافته‌اند، باید با این صدا همراه شد. مادران در برابر آن زندان‌ها نه تنها برای خودشان، بلکه برای یک ترکیه دموکراتیک نیز اعتصاب می‌کنند. علیرغم فضای خشونت‌آمیز، مردم همچنان خواسته‌های خود را بیان می‌کنند. ما به عنوان حزب جنبش دموکراتیک خلق‌ها، در این زمینه اراده و ایمان داریم. در هر اقدامی، از جمله قیم و حصر، برای شنیده شدن صدایمان و بیان مطالباتمان تلاش خواهیم کرد.»