چرا رسانه‌های ترکیه گروهک‌های زن‌ستیز را شورشیان می‌نامند؟
هیئت تحریر الشام نیروهای مزدور وابسته به ترکیه، همان جبهه النصره با نامی جدید است؛ گروهكی که به شکنجه، کشتار و زن‌ستیزی متهم است.
ساریا دنیز
مرکز خبر- نیروهای مزدور وابسته به ترکیه که تحت عنوان هیئت تحریر الشام فعالیت می‌کنند، چیزی جز تغییر نام شاخه سوری القاعده، یعنی جبهه النصره، نیست. این گروهک که برخی رسانه‌ها آن را «شورشیان» می‌نامند، مرتکب جنایات، شکنجه و اقدامات زن‌ستیزانه شده است.
در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۲۴، نیروهای مزدور وابسته به ترکیه اعلام کردند که پس از حمله به حلب در ۲۷ نوامبر، کنترل دمشق، پایتخت سوریه، را در دست گرفته و رئیس‌جمهور سوریه، بشار اسد، از کشور گریخته است.
مهاجرت و مقاومت مردم عفرین
از زمان اشغال عفرین در سال ۲۰۱۸ توسط ترکیه و گروهک‌های وابسته به آن، هزاران نفر مجبور به مهاجرت به شهبا شدند؛ منطقه‌ای که سه طرف آن تحت کنترل گروهک‌های مسلح و یک طرف تحت کنترل دولت سوریه بود. مهاجران در این منطقه همواره برای زنده ماندن تلاش کرده و در برابر حملات گروهک‌های مسلح مقاومت کرده‌اند.
با حمله به حلب در ۲۷ نوامبر، ترکیه و نیروهای مزدور وابسته به آن شهبا را از هر چهار طرف محاصره کردند. در ۲ دسامبر نیز حملات به تل رفعت و شهبا شدت یافت و مردم عفرین بار دیگر مجبور به ترک خانه‌های خود شدند.
ارتباط با دولت ترکیه و سازماندهی (آ ک پ)-(م ە پ)
رسانه‌های حامی دولت ترکیه و حتی برخی رسانه‌های اصلی، حملات هیئت تحریر الشام نیروهای مزدور وابسته به ترکیه را به شکلی پوشش می‌دهند که گویی این گروهک «مخالفان مسلح» یا «شورشیان» هستند. اما واقعیت این است که(ە ت ش)در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان شاخه‌ای از القاعده در سوریه تحت عنوان جبهه النصره تشکیل شد. این گروهک ابتدا توسط ابوبکر البغدادی، رهبر گروهک داعش، پشتیبانی می‌شد و بعدها با گروهک‌های دیگر ادغام شد و به (ە ت ش) تغییر نام داد.
سازوکار شکل‌گیری (ە ت ش)
این گروهک در ابتدا با ایدئولوژی جهادی از ارتش آزاد سوریه جدا شد. در سال ۲۰۱۶، رهبر آن، ابومحمد جولانی، اعلام کرد که از القاعده جدا شده است. یک سال بعد، با برخی گروهک‌های دیگر ادغام شد و هیئت تحریر الشام(ە ت ش) را تأسیس کرد. ابومحمد جولانی همچنان رهبر این گروهک است و در مراسم‌های مختلفی در ادلب، که تحت اشغال دولت ترکیه است، ظاهر می‌شود.
حمایت دولت ترکیه و افشای ارتباطات
در طول سال‌های گذشته، گزارش‌های زیادی درباره حمایت ترکیه از (ە ت ش) منتشر شده است. حتی افرادی مانند سادات پکر این موضوع را مطرح کرده‌اند. فلکناز اوجا، نماینده حزب دموکراتیک خلق‌ها(ە د پ) نیز این مسئله را در مجلس ترکیه مطرح کرد و مسئولیت دولت ترکیه در قبال جنایاتی چون ربودن زنان ایزدی، شکنجه غیرنظامیان و تخریب اماکن مقدس ایزدیان را یادآور شد.
جنایات گسترده علیه زنان و غیرنظامیان
طبق گزارش‌های کمیسیون مستقل تحقیق سازمان ملل و سازمان عفو بین‌الملل، از زمان اشغال عفرین در سال ۲۰۱۸، صدها زن توسط گروهک‌های مسلح ربوده شده‌اند و سرنوشت بسیاری از آنها همچنان نامشخص است. همچنین گزارش‌های مربوط به خشونت‌های جنسی، شکنجه و اعدام‌های گسترده توسط (ە ت ش) در مناطق تحت اشغال این نیروی مزدور وابسته به ترکیه منتشر شده است.
دیدگاه‌های زن‌ستیزانه گروه‌های مسلح
نیروی مزدور (ە ت ش) و نیروهای مشابه آن معتقدند که «مغز زنان از مغز مردان کوچک‌تر است.» آنها بارها زنان را به بهانه‌های مختلف هدف قرار داده و حتی زنان خبرنگار را نیز تهدید کرده‌اند.
یکی از نمونه‌های معروف، ربودن ژانینا. ف، خبرنگار آلمانی در سال ۲۰۱۵، بود. او برای تهیه گزارش به سوریه رفته بود، اما توسط (ە ت ش) ربوده و تنها در ازای پرداخت باج آزاد شد. در همان سال، دو زن ایتالیایی به نام‌های ونسا مارزولو و گرتا راملی نیز به‌عنوان امدادگر در سوریه ربوده شدند.
اعدام‌های علنی و نمایش وحشیگری‌ها در رسانه‌ها
یکی از وحشیانه‌ترین اقدامات نیروی مزدور وابسته به ترکیه (ە ت ش)، اعدام علنی یک زن در ادلب بود. این زن به اتهام «زنا» در ملأ عام اعدام شد و تصاویر این اعدام توسط اعضای (ە ت ش) منتشر شد. آنها اعلام کردند که حکم اعدام توسط «دادگاه شرعی» صادر شده است.
نقش رسانه‌های ترکیه در مشروعیت‌بخشی به جنایات (ە ت ش)
رسانه‌های حامی دولت ترکیه، از جمله برخی شبکه‌های تلویزیونی، نیروی مزدور وابسته به خود(ە ت ش) را «مبارزان آزادی» معرفی کرده‌اند. به‌عنوان نمونه، خبرنگاری که از تل‌رفعت گزارش می‌داد، گفت: «ما به دلیل حضور (پ ک ک)-(ی پ گ) مجبوریم زودتر برگردیم، چون آنها ممکن است حمله کنند.» این خبرنگار افزود که (ە ت ش) از او و گروهش محافظت می‌کرده است.
تداوم مهاجرت اجباری و رنج زنان
از سال ۲۰۱۹، به دلیل حملات ترکیه، ۵۰۰ هزار غیرنظامی مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند. اکثریت این مهاجران زن هستند. بسیاری از این زنان در اردوگاه‌های پناهجویان زندگی می‌کنند و هم‌زمان در حال مبارزه با خاطرات دردناک از دست دادن اعضای خانواده و ربوده شدن دختران و خواهران خود هستند.
مبارزه و مقاومت زنان
علیرغم همه این سختی‌ها، زنان سوری همچنان مقاومت می‌کنند. آنها با تکیه بر باورهای خود، برای ایجاد جامعه‌ای برابر و آزاد مبارزه می‌کنند. انقلاب آنها نشان داد که ایجاد جامعه‌ای مبتنی بر برابری و همزیستی ممکن است، و به همین دلیل، همچنان به مقاومت ادامه می‌دهند.