«بسته‌ماندن مدارس و قطع اینترنت آینده‌ی دختران را تهدید می‌کند»

شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان، با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن قطع اینترنت فیبر نوری در چندین ولایت افغانستان اعلام کرد که چهار سال پس از حاکمیت طالبان، محدودیت‌های گسترده در برابر زنان و نقض حقوق اساسی شهروندان هم‌چنان ادامه دارد.

مرکز خبر- روز شنبه ٢٩ شهریورماه، شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان، در واکنش به تداوم سیاست‌های واپس‌گرایانه‌ی گروه طالبان و تداوم محرومیت دختران بالاتر از کلاس ششم ابتدایی از تحصیل بیانیه‌ای صادر کرده و اعلام کرد که چهار سال پس از حاکمیت طالبان، محدودیت‌های گسترده در برابر زنان و نقض حقوق اساسی شهروندان هم‌چنان ادامه دارد.

این شبکه ضمن محکوم کردن ممنوعیت تحصیل کتاب‌های نویسندگان زن در دانشگاه‌های این کشور، نوشت: بسته‌ماندن مدارس و دانشگاه‌ها بر روی دختران و حذف کتاب‌های آکادمیک، به‌ویژه آثاری که نویسندگان آن‌ زنان بوده‌اند یا به زبان فارسی نوشته شده‌اند، آینده‌ی نسل جوان افغانستان را به شدت تهدید می‌کند. در این اعلامیه آمده است که این سیاست‌ها، زنان را به‌طور سیستماتیک از عرصه‌ی دانش و فرهنگ حذف می‌کند.

شبکه مشارکت سیاسی زنان، هم‌چنان قطع گسترده‌ی اینترنت در ولایت‌های مختلف را نگران‌کننده خوانده و نوشت: این اقدام، زندگی میلیون‌ها نفر را مختل کرده است. هزاران دانشجوی دختر با این تصمیم از آموزش آنلاین محروم شده‌اند و بسیاری از خانواده‌ها امکان برقراری ارتباط با بستگان خود را نیز از دست داده‌اند.

این نهاد تأکید کرده که جامعه‌ی جهانی باید نقض حقوق بشر در افغانستان را به‌طور رسمی مستند کرده و برای ایجاد دسترسی جاگزین در بخش آموزش و اطلاع‌رسانی اقدام‌های فوری روی دست گیرد. شبکه هم‌چنین بر ضرورت حمایت عملی از اعتراض‌های مدنی شهروندان، به‌ویژه حرکت‌های زنان، پافشاری کرده است.

طالبان هم‌زمان با پنجمین سال حاکمیت‌شان، محدودیت‌ها بر شهروندان به‌ویژه زنان را تشدید کرده است.

در پی دستور هبت‌الله آخندزاده، رهبر گروه افراط‌گرای طالبان در برخی از ولایت‌های افغانستان اینترنت فیبرنوری و وای‌فای قطع شده است. این اقدام واکنش‌های گسترده‌ای را در میان فعالان حقوق بشر، زنان و نهادهای مدنی برانگیخته است. هرچند طالبان هیچ‌گونه توضیح فنی یا رسمی روشن درباره‌ی این تصمیم نداده‌اند، اما بسیاری از ناظران و شهروندان باور دارند که این تصمیم بخشی از سیاست کنترل و سرکوب گسترده‌تری است که طالبان در چهار سال گذشته دنبال کرده‌اند.

نهادهای جامعه‌ی مدنی و حقوق بشری افغانستان، این تصمیم طالبان را محکوم کرده و اعلام کردند که طالبان بار دیگر نشان دادند «دشمن» آگاهی و پیشرفت است و آن را «بخشی از سیاست سرکوب و کنترل مطلق» این گروه بر جامعه عنوان کردند.

این نهادها هشدار داده‌اند که طالبان می‌خواهند با بستن دروازه‌های ارتباطی، مردم را در «تاریکی و جهل» نگه دارند تا صدای آزادی‌خواهی و مقاومت خاموش شود.