بخش زنان سازمان ملل: فرمان‌‌های طالبان عامل افزایش نابرابری جنسیتی
بخش زنان سازمان ملل متحد با انتشار نتایج یک گزارش تحلیلی و نظرسنجی، تأیید کرد که تمامی دستآوردهای زنان و زیرساخت‌های برابری جنسیتی که در طول ۴۰ سال پیش به دست آمده بود، تنها در طول سه سال از حاکمیت طالبان از بین رفته است.
مرکز خبر- امروز دوشنبه ١٠ ژوئن، بخش زنان سازمان ملل متحد با انتشار نتایج یک گزارش تحلیلی و نظرسنجی، اعلام کرد پس از تسلط دوباره‌ی طالبان بر افغانستان از اوت ٢٠٢١، ظلمی که زنان افغانستان تجربه می‌کنند از نظر مقیاس و تأثیر نسلی بی‌نظیر است و خواستار اقدام فوری جهانی برای پایان دادن به ستم جاری بر زنان افغانستان شد.
گزارش این نهاد که نظرسنجی از زنانی است که تبعیض جنسیتی را پس از تسلط طالبان تجربه کرده‌اند، نشان می‌دهد که چگونه دهه‌ها پیشرفت در برابری جنسیتی با صدور بیش از ۷۰ فرمان از سوی طالبان، در کمتر از سه سال از بین رفت.
در گزارش بخش زنان سازمان ملل با اشاره به اینکه انزوای اجتماعی زنان را به ناامیدی سوق داده ، آمده است: «تنها یک درصد از زنان احساس می‌کنند که در جامعه نفوذ دارند، همچنین ۸ درصد از زنان شرکت کننده در این نظرسنجی اعلام کرده‌اند که یک زن را می‌شناسند که با تسلط دوباره‌ی طالبان خودکشی کرده و ۱۸ درصد از شرکتکنندگان در این نظرسنجی اعلام کرده‌اند در سه ماه گذشته، یک بار هم با زنان خارج از خانواده‌شان دیدار نکرده‌اند.»
همچنین گزارش این نهاد نشان می‌دهد که ترک تحصیل ۱.۱ میلیون دختر و ممنوعیت بیش از ۱۰۰ هزار زن از رفتن به دانشگاه با افزایش مرگ‌ومیر مادران باردار و کودکان مرتبط است.
یکی از شرکتکنندگان در این نظرسنجی گفته است: «زنان خواهان حق تصمیم‌گیری هستند، نه فقط در خانه‌هایشان، بلکه در دولت و دیگر فضاها. آنان تحصیل و کار می‌خواهند؛ حقوق خود را می‌خواهند. آینده‌ی نامشخص ما واقعاً ناامید کننده است و نمی‌دانم تا چه زمانی می‌توانیم به این شکل زندگی کنیم.»
با این حال، نمایه جنسیتی ارائه شده از افغانستان توسط این نهاد، نشان می‌دهد که با گذشت نزدیک به سه سال از تسلط طالبان و محرومیت زنان از تمامی عرصه‌های زندگی، عزم زنان برای گرفتن حقوقشان قوی‌تر می‌شود.
آلیسون داویدیان، نماینده‌ی ویژه‌ی زنان سازمان ملل در افغانستان، گفته است: «زنان افغان مقاومت فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهند. در مواجهه با چالش‌های باورنکردنی، زنان به اداره سازمان‌ها، مشاغل و ارائه خدمات ادامه می‌دهند. ما باید روی مقاومت آن‌ها سرمایه‌گذاری کنیم و افغانستان باید در آجندای سازمان‌های بین‌المللی قرار بگیرد.»
بخش زنان سازمان ملل همچنان توصیه کرده است که برای مبارزه با این وضعیت، از سازمان‌های جامعه مدنی زنان افغانستان با تخصیص بودجه درازمدت حمایت شود.
به گفته این سازمان، جامعه جهانی از اقداماتی که می‌تواند به طور ناخواسته از سیاست‌ها، هنجارها و ارزش‌های تبعیض‌آمیز طالبان حمایت یا آن را عادی‌سازی کند، جلوگیری کنند.
این نهاد همچنان توصیه کرده است: «اطمینان حاصل شود که حداقل ۳۰ درصد از تمام کمک‌های مالی به افغانستان به ابتکاراتی اختصاص می‌یابد که صراحتاً با هدف ارتقای برابری جنسیتی، حقوق زنان و اجتناب از حمایت از پروژه‌های کور جنسیتی صورت می‌گیرد.»
این نهاد در نهایت پیشنهاد کرده است که حقوق بشر با تمرکز ویژه بر حقوق زنان، به عنوان یک جنبه اساسی در تمام فعالیت‌های بشردوستانه و مداخلات اساسی نیازهای انسانی گنجانیده شود.