«با صدور حکم اعدام، می‌خواهند با اراده زنان تسویه حساب کنند»
شورای کلی جنبش انقلابی متحد زنان در واکنش به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی، گفت: مجازات اعدام مانند شمشیر داموکلس بر سر جامعه می‌ایستد تا با مردم ستمدیده، باورداشت‌های تحت ستم، انقلابیون، کارگران و زحمتکشان تسویه حساب کند.
مرکز خبر- امروز سه‌شنبه ٩ مردادماه، در ادامه‌ی واکنش‌ها به صدور احکام اعدام برای پخشان عزیزی فعال مدنی و شریفه محمدی فعال کارگری و اتهام «بغی» علیه وریشه مرادی فعال حقوق زنان، شورای کلی جنبش انقلابی متحد زنان (ک‌ب‌ده) با انتشار بیانیه‌ای ضمن اشاره به اینکه جمهوری اسلامی با افزایش فشار بر جامعه ایران و روژهلات و صدور احکام اعدام علیه فعالان زن و مخالفان قصد از بین بردن روحیه مقاومت مردمی و ترعیب آنها به تسلیم شدن دارد، نوشت: بیایید با سردادن شعار «ژن، ژیان، ئازادی» برای زنده نگه داشتن شریفه محمدی و پخشان عزیزی، قدرت تحول‌آفرین زنان را نشان دهیم. بیایید با قدرتی که از کنش‌های خواهران شجاعی که با خوددفاعی‌شان نشان دادند، دستان خود را به هم گره بزنیم و صداها و قدرت خود را در خیابان‌ها برای مقابله با رژیم ملاهای فاشیست، نظام‌های استعماری، فاشیست مردانه متحد کنیم. خشونت مردانه سرنوشت ما نیست.»
متن کامل این بیانیه به شرح زیر می‌باشد:
«رژیم آخوندی فاشیستی ایران فشارهای خود را بر کل جامعه ایران و روژهلات افزایش می‌دهد تا روحیه مقاومت خیزش مردمی را که با قتل ژینا امینی آغاز شده از بین ببرد و جامعه را با ترعیب کردن تسلیم کند. برای انتقام گرفتن از کارگران، زحمتکشان و زنانی که در قیام ژینا امینی شرکت کردند، ظلم و فشارش را افزایش می‌دهد.
کسانی که با رژیم ملاها بیعت نمی‌کنند و برای یک زندگی عادلانه و شرافتمندانه تا سر حد مرگ مبارزه می‌کنند، بازداشت می‌شوند. آنها ماه‌ها در بازداشت مانده و تحت شکنجه‌های شدید قرار می‌گیرند. هنگامی که بازداشت می‌شوند از خانواده‌ها، اقوام و وکلایشان پنهان می‌کنند و خبر اجرای حکم اعدام در همان زندان‌ها به گوش می‌رسد. و در عین حال در همان زندان‌ها صدای مقاومت علیه ظلم، فشار و شکنجه نیز بلند می‌شود.
در رژیم استعماری و ارتجاعی ملاها، مانند کل نظام سرمایه‌داری، زندگی انسان بسیار بی‌ارزش است. تصمیمات مربوط به جان انسان‌ها مانند حبس طولانی مدت، احکام اعدام و غیره توسط دادگاه‌هایی که تحت حمایت طبقات حاکم هستند بسیار سریع اتخاذ و اجرا می‌شود.
سرانجام؛ حکم اعدام برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی توسط دادگاه‌هایی صادر شد که از دستورات رژیم آخوندهای تحت سلطه مرد محافظت می‌کنند.
شریفه محمدی و پخشان عزیزی دو زن هستند. بسیاری از نقاط مشترک آنها را در مبارزه با رژیم فاشیست ملایان گرد هم آورد:
شریفه محمدی: زنی سندیکالیست و میهن‌دوست که برای حقوق کارگران و زحمتکشان ایرانی مبارزه می‌کند.
پخشان عزیزی: روزنامه‌نگار، متخصص خدمات اجتماعی، زن میهن‌دوست، انقلابی که مبارزات آزادی زنان را انجام می‌دهد.
وجه اشتراک دو زن جوان میهن‌دوست این است که آنها تلاش می‌کنند تا کارگران، زحمتکشان و زنان ایرانی بتوانند زندگی شرافتمندانه و آزادی داشته باشند. این دو زن انقلابی که خواهان زندگی آزاد و برابر با همنوعان خود هستند، همچنان برای آرمان‌های خود به مقاومت ادامه می‌دهند.
در رژیم ملاها که با انقلاب ایران قدرت سیاسی خود را تثبیت کرد، هر فردی که مخالف رژیم باشد و زندگی در مرزهای ترسیم شده توسط رژیم را نپذیرد، اعدام می‌شود. مانند بسیاری از نمونه‌ها، مجازات اعدام مانند شمشیر داموکلس بر سر جامعه می‌ایستد تا با مردم ستمدیده، میهن‌دوستان ملت‌ها و باورداشت‌های تحت ستم، انقلابیون، کارگران و زحمتکشان تسویه حساب کند.
از زمان قیام ژینا امینی، ترور کامل دولتی در مورد کسانی که در قیام آزادی شرکت کردند اعمال شده و ادامه دارد. در مورد زنان دو برابر بیشتر اتفاق می‌افتد. تجاوز جنسی در بازداشت و شکنجه جنسی روش‌های شکنجه‌ای به قدمت تاریخ رژیم ملاهای ایران است. این تجاوز جنسی توسط رژیم آخوندها سیستماتیک شده و سعی می‌شود تحت عنوان دین توجیه شود. پس از قیام ژینا امینی، به عنوان تهاجمی علیه تمامی زنان بازداشت شده و مقاومتگران مخالف، به ویژه زنان سیاسی، به عنوان راهبردی برای ارعاب، شکستن و وادار کردن آنها به عقب‌نشینی، گسترش یافته است.
حملات و فشارهای مذهبی، ملی و جنسی بر زنان به شدت در حال افزایش است. احکام اعدام برای تمامی زنان و مخالفانی که در برابر رژیم آخوندهای تحت سلطه مردانه مقاومت و مبارزه می‌کنند، صادر می‌شود.
همانطور که در مورد وریشه مرادی، زنان میهن‌دوست و انقلابی ربوده می‌شوند و می‌توان سرنوشت آنها را پس از یک مبارزه دشوار دانست.
همانطور که در مورد چهار زن بهایی به نام‌های رکسانا وجدانی، بهاره قادری، سحر محب‌پور و ستاره طعامی مشهود است، پس از دستگیری توسط رژیم به مکان‌های نامعلومی منتقل می‌شوند.
سهیلا عابدی و سه زن در سال ۲۰۲۲ اعدام شدند. سهیلا عابدی یکی از زنان بیشماری است که در سن ۱۵ سالگی ازدواج کرد و پس از صدور حکم اعدام به دلیل استفاده از حق دفاع از خود اعدام شد که به مدت ده سال مورد انواع شکنجه‌های بدنی از سوی مردی قرار گرفت که با او ازدواج کرده بود.
سمیرا سبزیان یکی از زنانی است که توسط رژیم ایران در سال ۲۰۲۳ اعدام شد. او در سنین پایین مجبور به ازدواج شد و پس از سال‌ها قرار گرفتن در معرض خشونت و آزار و اذیت مردی که با او ازدواج کرده بود، از حق خوددفاعی‌اش استفاده کرد و بهای آن را با جان خود پرداخت.
زنان بیشماری که نمی‌توان نامشان را در اینجا ذکر کرد، بر خلاف آنچه هزاران سال آموزش داده می‌شود، رفتند و با دفاع از خود نشان دادند که خشونت سرنوشت آنها نیست. سمیرا سبزیان و سهیلا عابدی توسط دستگاه قضایی حافظ بقای رژیم آخوندی ایران اعدام شدند، گویی می‌خواهند با اراده زنان تسویه حساب کنند.
امروز رژیم آخوندی فاشیست سعی دارد خواهران شجاع و آزادی‌خواه ما به نام‌های شریفه محمدی و پخشان عزیزی را از ما بگیرد.
بیایید با سردادن شعار «ژن، ژیان، آزادی» برای زنده نگه داشتن شریفه محمدی و پخشان عزیزی، قدرت تحول‌آفرین زنان را نشان دهیم. بیایید با قدرتی که از کنش‌های خواهران شجاعی که با خوددفاعی‌شان نشان دادند، دستان خود را به هم گره بزنیم و صداها و قدرت خود را در خیابان‌ها برای مقابله با رژیم ملاهای فاشیست، نظام‌های استعماری، فاشیست مردانه متحد کنیم. خشونت مردانه سرنوشت ما نیست.»