انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» حقیقت همه زنان است
زنان با انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» بار دیگر هویت خود را که بیش از هفت هزار سال پیش وجود داشته، به دست می‌آورند. انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» بیانگر حقیقت همه زنان است.
زینب خراسان عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان «پژاک»
انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» در زاگرس، بر خاکی مقدس و در جایی که بذر جامعه‌خواهی و آزادی‌خواهی زنان افشانده شد، آغاز گردید. ما اکنون سومین سالگرد انقلاب زنان «ژن، ژیان، ئازادی» را با روحی تازه گرامی می‌داریم.
این انقلاب که با اندیشه و فلسفه‌ی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان آغاز شد، امروز در تاریخ زنانی که در جستجوی حقیقت بوده‌اند، به مشعلی برای روشنایی و راهنمایی در مسیر حقیقت بدل گشته است. به جرات می‌توان گفت که این انقلاب بر میراث مبارزات چهل‌ساله بنا شده، خود را سازماندهی کرده و بر مسیری گام نهاده که هر روز به دل و حافظه‌ی بشریت شور و زندگی می‌بخشد. از همین رو، این انقلاب به بزرگ‌ترین تکیه‌گاه برای تمام زنان کورد و کوردستان تبدیل شده است.
کسانی که در پی راه آزادی هستند، از انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» الهام می‌گیرند و در آن مشارکت می‌کنند. آتشی که از روژهلات کوردستان شعله‌ور شد، گام به گام در سراسر جهان گسترده شد و اکنون نیز در خانه‌ی خویش در برابر تمام واپس‌گرایی‌های پدرسالارانه به میدان آمده و با صدایی رسا اعلام می‌کند که زن تنها نیست. این فریاد هیچ تفاوت و جدایی میان زنان و جامعه باقی نمی‌گذارد و هر انسان با وجدانی را در کنار هم قرار می‌دهد.
زنان در روژهلات کوردستان وارث فرهنگی کهن هستند
برای پرسش نخست می‌توانیم چنین بگوییم: در روژهلات کوردستان، زنان صاحبان فرهنگ کهن مادرسالاری هستند. چون زنان پاسداران فرهنگ اصیل‌اند و در مسیر پاسداری از آن گام برمی‌دارند، بارها هدف نظام مردسالار، خشونت، قتل، ازدواج‌های زودهنگام و سلطه‌گری روانی قرار گرفته‌اند. این انقلاب برای زنان نیروی خودباوری و عشق به زن بودن را به ارمغان آورد. زیرا اگر زن نباشد، جامعه نیز نخواهد بود. زن به این باور رسیده است که باید پرده‌ی تاریکی را کنار بزند و آن را تکه‌تکه کند.
در حالی که زن بنیان زندگی است و زنان آگاه می‌توانند پیشاهنگ جامعه‌ای آزاد باشند، نظام جمهوری اسلامی ایران در پی آن بوده که با سرکوب زنان، جامعه‌ای بی احساس و بی‌چون و چرا ایجاد کند و جامعه‌ای مطیع بسازد. پیش از این انقلاب، زنان نمی‌توانستند مالک وجود خود باشند، اما امروز زنان در برابر همه‌ی عقب‌ماندگی‌ها فریاد برمی‌آورند. نظامی که ۴۶ سال بر خون فرزندان مردم بنا شده و عمر خود را با ترس و وحشت ادامه داده، اکنون با پرسشگری و مقاومت زنان آگاه روبه‌رو است.
با فلسفه‌ی «ژن، ژیان، ئازادی» می‌توان قوانین برده‌داری در جامعه را شکست
برای حل مشکلات مردمان ایران تنها یک راه وجود دارد و آن نیز برآمده از فلسفه‌ی انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» است. درمان همه‌ی رنج‌های اتنیک‌ها و خلق‌های ساکن در ایران، در چهارچوب زندگی دموکراتیک و با همگرایی زنان ممکن می‌شود. این انقلاب با اندیشه‌ای نو، نظامی نو و روحی نو پیش آمد تا بدون تبعیض و جدایی، میان انسان‌ها و جامعه پیوند برقرار کند.
این انقلاب بر پایه‌ی وجدان و اخلاق جمعی، راه آزادی ملت‌های ایران را گشود و برای همه‌ی جوامع به ندای سرودهایشان تبدیل شد. به افسانه و رمان زندگی بدل شد و با رنج و خون فرزندانش در دل زنان نقش بست.
در ایران عمیق‌ترین مشکل، مشکل زنان است. در وجود زنان تمام جامعه به بند کشیده شده است. به همین دلیل می‌گوییم که تنها با زنان آزاد، گوهر جامعه آزاد شکوفا خواهد شد و زندگی زیبا و دلنشین می‌گردد. تنها با این فلسفه است که می‌توان رمزهای بردگی اجتماعی را شکست. جامعه‌ی ایران در وجود زنان گم شده است و تنها از طریق زنان می‌تواند بار دیگر به سرچشمه‌های حقیقی خود بازگردد و سربرآورد.
امیدهای ملت‌های ایران و روژهلات کوردستان همچنان چون آتش نوروز شکوفا هستند
فلسفه‌ی «ژن، ژیان، ئازادی» همچون درختی است که ریشه‌های خود را در ژرفای حافظه‌ی جمعی جامعه دوانده است. انسان پس از انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» این حقیقت را آشکارا می‌بیند. جوامع ایران و روژهلات کوردستان دیگر روح خود را همچون گذشته تسلیم ترس، وحشت، فقر و تاریکی حکومت ایران نکرده و نخواهند کرد. زنان، جوانان و جامعه باوری عمیق یافته‌اند که نیروهای دولت مستبد قادر به تضمین زندگی آنها نیستند. تنها تضمین‌کننده‌ی زندگی و پاسدار حیثیت آنان همان فلسفه‌ای است که رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با رنجی بزرگ بنیاد نهاد؛ فلسفه‌ای که در شعار «ژن، ژیان، ئازادی» تبلور یافته است.
امیدها خلق می‌شوند، پرورش می‌یابند و از حقیقت نیرو می‌گیرند. امیدهای ملت‌های ایران و روژهلات کوردستان همچنان چون آتش نوروز شکوفا و چون باران فروردین زنده‌اند. در نهایت دیدیم که بر مزار شهیدان، شعارهای «شهید هرگز نمی‌میرد» و «ژن، ژیان، ئازادی» بلندتر شدند. همگان می‌دانند که این شعار، شعار انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» است. آتش این انقلاب به ندایی بدل شده که زنان بتوانند خود را بهتر بشناسند و در هویت خویش دگرگونی‌های خواسته‌شده را بیافرینند.
موضع و مقاومت زنان زندانی پاسخی است به نظام‌های مردسالار و ستمگر
زنان هر روز با ایستادگی، مقاومت و مبارزه‌ی خود در زندان‌ها، به سرود شجاعت و اعتراض در برابر عقلانیت مردسالار و ستمگری بدل شده‌اند. پیش از انقلاب، زنان در ایران و روژهلات کوردستان ناتوان بودند؛ در بند کشیده می‌شدند، در خون غوطه‌ور می‌گشتند و در برابر قدرت مردسالار سر خم می‌کردند. اما امروز همه‌ی زنان با روحی تازه از ترس مرگ و بردگی عبور کرده‌اند و دارای صدایی هستند که در جهان طنین می‌افکند. آنان هراس را پشت سر گذاشته‌اند. آنانی که در هراس باقی می‌مانند، نه جامعه خواهند داشت و نه زنان؛ آنانی که در اسارت بمانند، دولت و حاکمیت مردسالار بر آنان مسلط خواهد شد. پیروزمندان، زنان و جامعه خواهند بود.
اگر زنان بر مبنای معیارهای درست گرد هم آیند، می‌توانند از خود دفاع کنند و پیشاهنگ جامعه‌ی دموکراتیک، اکولوژیک و آزادی‌خواه زنان باشند. امروز مقاومت در زندان‌ها رهبری و نمایندگی خط مقاومت همه‌ی زنان است و در این مسیر، مبارزه ادامه دارد.
پیام ما: هر زن باید خود را سازماندهی کند
سازماندهی برای زنان همچون خون است که در رگ‌های دل و تاریخ جاری می‌شود. اگر خون از رگ‌های انسان قطع شود، او یا خواهد مرد یا فلج خواهد شد و بر زمین خواهد افتاد. قرن ۲۱، قرن آزادی زنان است و قرنی که مبارزه‌ی زنان به سطح جهانی خواهد رسید. به همین دلیل مسئولیت زنان بسیار سنگین و حیاتی است.
باید فلسفه‌ی «ژن، ژیان، ئازادی» در زندگی تثبیت شود و فرهنگ مادرالهگی (فرهنگ زنانه و پرورشی) پاسداری گردد. این امر با شناخت هویت فکری «ژنئولوژی» قابل تحقق است. هر کس باید در این انقلاب سهم خود را ایفا کند و به شهدا و خانواده‌های شهدا وفادار باشد.
هر زن باید بداند که خود را چگونه و بر اساس چه بنیان‌ها و شرایط واقعی زندگی آگاهانه بسازد، از خود محافظت کند و سازماندهی شود. زنان با انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» بار دیگر هویت خود را که بیش از هفت هزار سال پیش وجود داشته، به دست می‌آورند. انقلاب «ژن، ژیان، ئازادی» بیانگر حقیقت همه زنان است.