مرکز خبر – زینب جلالیان تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد که ۷۹۰ روز از تبعید وی از زندان خوی به زندان‌های دیزل‌آباد کرماشان، قرچک ورامین، بهداری اوین، زندان مرکزی کرمان و حالا زندان یزد می‌گذرد.

با گذشت ۱۵ سال از حبس زینب جلالیان، هنوز از هر گونه دریافت حقوق ابتدایی همچون مرخصی، درمان ناراحتی‌های معده، روده، کلیه و ناخنک چشم و حتی برخورداری از تجدیدنظر در حکم قضایی حبس ابد نیز محروم بوده و تحت سرکوب و شکنجه‌های روانی قرار می‌گیرد.

خانواده‌ی زینب جلالیان به دلیل دوری راه و مسافت زیاد امکان ملاقات با وی را ندارند.

زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد، در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ به دلایل نامشخصی از زندان مرکزی خوی خارج و در تاریخ ۱۳ اردیبهشت به بند قرنطینه‌ی زندان قرچک ورامین منتقل و مجددا در تاریخ ۵ تیر از زندان قرچک ورامین به زندان کرمان تبعید شد. زینب جلالیان پس از ۳ ماه نگهداری در اتاق کوچکی در قرنطینه‌ی زندان کرمان به زندان دیزل آباد کرماشان منتقل شد. او نهایتا آبان‌ماه ۹۹ در چهارمین انتقال خود طی هشت ماه به زندان یزد تبعید شد و حالا ۷۹۰ روز از جابه‌جایی شکنجه‌آور او در زندان‌های ایران می‌گذرد‌.

 

زینب جلالیان در سال ۱۳۸۶ بازداشت و در سال ۱۳۸۸ به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه و عضویت در احزاب کوردی مخالف نظام به اعدام محکوم شد.

حکم اعدام او در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور تایید اما با یک درجه تخفیف به حبس ابد تقلیل یافت.