مرکز خبر- به نقل از خبرگزاری زنان افغانستان، مسئولان بهداشت و درمان در ولایت هرات افغانستان از افزایش آمار بیماری‌های روحی و روانی از جمله افسردگی در میان زنان و زنان شاغلی که کار خود را با قدرت گرفتن طالبان از دست داده و همچنین دانش‌آموزان دختری که از تحصیل محروم شده، خبر دادند.

به گفته‌ی این مسئولین تعداد این افراد که به ۵۴۶ نفر می‌رسد، بیشتر زنان شاغلی هستند که با قدرت گرفتن طالبان از کار اخراج شده و دانش‌آموزان دختری هستند که از رفتن به مدرسه محروم شده‌اند.

اسما احمدی (نام مستعار) یکی از این دانش‌آموزان است که اقدام به خودکشی کرده ولی نجات یافته است، می‌گوید: «نرفتن به مدرسه و نگرانی از آینده‌ای نامعلوم هر روز بیشتر از قبل من را از پای در می‌آورد. فکر کردن به این که دیگر نتوانم درس بخوانم و به اهدافم برسم و به جای آن در گوشه‌ای از خانه جارو کنم و ظرف بشورم، غیرقابل تحمل است و همین فشارهای روحی باعث شد تا اقدام به خودکشی کنم».

جمیله (نام مستعار) یکی دیگر از بیمارانی است که به خاطر فقر و تنگ‌دستی دچار افسردگی شده و در نهایت با حلق‌آویز کردن خود اقدام به خودکشی کرده ولی نجات یافته است. جمیله می‌گوید: «بعد از آن‌که حکومت پیشین افغانستان سقوط کرد من هم شغلم را از دست دادم و بیکار شدم. هر روز وضعیت اقتصادی ما بدتر شد. کودکانم گرسنه مانده و جز من نان‌آوری در خانه نداشتند و این باعث شد به افسردگی شدید دچار شوم».

ذهنیت طالبانی و زن‌ستیز آنها، جامعه را برای زنان افغانستان تبدیل به زندانی نفس‌گیر کرده‌اند، که از هر گونه حق و حقوق انسانی محروم مانده‌اند. تاثیرات سوء بازگشت طالبان، نه تنها جنگ و خونریزی در افغانستان را زنده کرد، بلکه همزمان خشونت، سرکوب، قتل و تشویق به خودکشی در میان زنان در حد غیرقابل تصوری افزایش یافته است و در کنار آن هستند زنانی که دچار بیماری‌های روانی شده‌اند. در این راستا نیز تمام دول جهانی تنها در راستای منافع خویش به سخن آمده و سازمان‌ّهای حقوق بشر نیز بجز محکوم ساختن هیچ گونه تاثیری بر بهبود وضعیت موجود جامعه‌ی افغانستان و بخصوص زنان ندارند.