۹ اکتبر ۲۰۱۹؛ روزی که سریکانی اشغال شد
زنان آواره شهر سریکانی که به شهر قامشلو منتقل شدهاند، اعلام کردند که همواره به مبارزه خود ادامه خواهند داد تا با امنیت و عزت به شهرشان بازگردند.

زینب عیسی
قامشلو- در ۹ اکتبر سال ۲۰۱۹ حملات دولت ترکیه به شهر سریکانی آغاز شد. دولت ترکیه در این حملات سنگین خود همه نوع سلاح را علیه مردم سریکانی بهکار گرفت. پس از مقاومت بیسابقه مردم، دولت ترکیه و گروههای مسلح وابسته به آن شهر سریکانی را اشغال کردند و صدها هزار نفر از مردم آن به اجبار آواره شدند.
به مناسبت هفتمین سالگرد اشغال سریکانی در کانتون جزیره منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک، زنان آواره دیدگاههای خود را با خبرگزاری ما در میان گذاشتند. آنان گفتند: هرچند زندگی در آوارگی بسیار دشوار است، اما همواره در دل مبارزه خواهند کرد تا بتوانند با امنیت و عزت به سرزمین پدران و نیاکان خود بازگردند.
«طرحهای بسیار خطرناک علیه شهر ما اجرا شد»
زهرا سمو با تاکید بر اینکه حملات علیه شهرشان از پیش برنامهریزیشده بود، چنین گفت: «در سال ۲۰۱۹ حملات سنگین دولت اشغالگر ترکیه علیه شهر ما، سریکانی، آغاز شد. همه دولتهای بینالمللی از ترکیه حمایت کردند تا این حملات علیه شهر ما صورت بگیرد. سریکانی شهری بود که مردمانش، اعم از کورد، عرب، ارمنی و سریانی، در آرامش و بدون هیچگونه تبعیض و تفاوتی با هم زندگی میکردند و شناخته میشدند.
در سال ۲۰۱۲ وقتی جبههالنصره به شهر حمله کرد، مردم در برابر آن گروههای تندرو ایستادند و با مقاومت، شهرشان را آزاد کردند. اما در سال ۲۰۱۹ دوباره حملاتی علیه شهر ما صورت گرفت که همه از قبل طراحیشده بودند. در آن زمان طرحهای بسیار خطرناکی پیاده میشد تا ما آواره شویم و شهرمان به اشغال درآید.»
«ما نمیخواهیم زبان ترکی بر شهر ما مسلط شود»
زهرا سمو با تأکید بر اینکه مردم شهر سریکانی با رنج فراوان روزگار میگذرانند و بازگشت امن به شهرشان را مطالبه میکنند، در پایان صحبتهایش گفت: «ما مردم سریکانی درد و رنج بسیاری کشیدهایم، ملت ما در سختی زندگی میکند. میبینیم که شهرمان تنها ۳۰ کیلومتر با ما فاصله دارد، اما نمیتوانیم به آنجا بازگردیم، زیرا اشغالگران در آنجا مستقر شدهاند. ترکیب جمعیتی شهرمان را تغییر میدهند، زبان ترکی را در مدارس آن تدریس میکنند و همواره ملتهایی را که در آنجا ماندهاند، تحت فشار قرار میدهند. ما این وضعیت را نمیپذیریم؛ چگونه ممکن است شهری که شهر کوردهاست، مدارسش به زبان ترکی اداره شود؟ این اقدامات همه نقض آشکار حقوق بشر است، اما همه سکوت کردهاند.
این هفتمین سالی است که ما آوارهایم و هر سال با امید به بازگشت زندگی میکنیم. امسال نیز امید و خواست ما بازگشت امن به شهر خود و زندگی با عزت در آنجاست. ما به مقاومت و مبارزهمان ادامه خواهیم داد تا سرزمینمان را آزاد کنیم و هرگز اشغالگری را نخواهیم پذیرفت.»
«سریکانی باید تحت اداره خودمدیریتی قرار گیرد»
آرمانج محمد نیز موضع خود را درباره بازگشت به شهر سریکانی بیان کرد. او تأکید نمود که ۹ اکتبر ۲۰۱۹ برای مردمشان «روزی سیاه» بود و چنین گفت: «در آن روز دولت اشغالگر ترکیه حملات سنگین خود را علیه شهر ما آغاز کرد و پس از مقاومتی بزرگ از سوی مبارزان، شهر ما به اشغال درآمد. ما ناچار شدیم به شهر قامشلو آواره شویم و امروز در شرایط بسیار دشوار زندگی میکنیم. بخش بزرگی از آوارگان در اردوگاهها و زیر شرایط سخت به زندگی ادامه میدهند و همچنان به مقاومت ادامه میدهند.
امید ما این است که هر کسی که ادعای دفاع از حقوق بشر دارد، حقوق ما را هم به رسمیت بشناسد و شهرمان را آزاد کند تا ما نیز مانند همه ملتها با امنیت، زیر پرچم اداره خودمدیریتی و در چارچوب نیروهای امنیت داخلی و نیروهای دموکراتیک سوریه (هسد) زندگی کنیم.»
«مبارزه ما ادامه خواهد داشت تا زمانی که شهرمان از اشغالگران آزاد شود»
روهات مسلم نیز تأکید کرد که مبارزه آنان تا آزادی شهر سریکانی ادامه خواهد داشت و در پایان گفت: «من هم یکی از آوارگان سریکانی هستم که بهخاطر حملات دولت اشغالگر ترکیه ناچار به آوارگی شدیم. در مسیر آوارگی با سختیها و مشکلات فراوانی روبهرو شدیم تا سرانجام به شهری امن رسیدیم. اکنون هفتمین سالی است که از شهرمان رانده شدهایم، در حالی که در خانهها و زمینهای ما افراد مسلحی زندگی میکنند که وابسته به دولت ترکیه هستند. ما چشمبهراه بازگشتی امن به شهرمان هستیم. با اصرار و اراده به مبارزه ادامه خواهیم داد تا شهرهایمان را از دست اشغالگران آزاد کنیم و با امید به بازگشتی آبرومند زندگی کنیم.
ما هرگز سرکوب و خشونتی را که علیه مردم سریکانی اعمال میشود، نخواهیم پذیرفت. امید ما از سازمان ملل این است که کسانی را که مرتکب سرکوب و خشونت علیه غیرنظامیان میشوند، پاسخگو کنند.»