نقاش حسین ضیانی در سال ١٩۵٣ در الجزایر به دنیا آمد، او از سنین پایین، استعداد خود را در نقاشی نشان داد و از محیط روستای محل زندگی‌اش، نقاشی را آغاز کرد و سپس به نقاشی موضوعات تاریخی و فانتزی پرداخت.

طبق افسانه‌های کتاب‌های تاریخ، «تین حینان» که در زبان عربی به معنای «خیمه زدن» است، ملکه قبایل طوارق بوده است که از اتنیک‌های ساکن در کشورهای صحرایی بودند و در قرن پنجم میلادی حکومت می‌کرد.

تین حینان که اصالتا مراکشی است، به قدرت، شجاعت، خرد و دانش معروف بود و مردمش در تصمیم‌گیری، سازماندهی اجتماعی و جنگ بر او تکیه می‌کردند. زنان در جامعه طوارق به پیروزی، قدرت و هوش شهرت داشتند، به طوری که فرزندانشان به جای پدرانشان، از مادرانشان الگو گرفته و به آنها نسبت داده می‌شدند.

نقاش حسین زیانی در نقاشی رنگ روغن خود که در سال ٢٠٠٧ کشیده است، زنی شجاع، نجیب و با اراده را از طریق حالات چهره و نگاه در چشمانش، نقاشی کرده است که در وسط بیابان نشسته و گروهی از جنگجویان پشت سر او نیزه‌ها و سپرها را حمل می‌کنند.

این زن با اعتماد به نفس، بر روی یک صندلی چوبی تزئین شده نشسته است در حالی که لباس و جواهرات میراث مراکشی را بر تن دارد.