مرکز خبر- ناگهان آکارسل معروف به رفیق زیلان، عضو آکادمی ژنولوژی، محقق و روزنامه‌نگار در سال ١٩٦٧ در روستای خلیکانی از توابع گلیاز قونیه ترکیه متولد شد. او با شعار «زن، زندگی، آزادی» تمام زندگی خود را وقف مبارزه‌ی زنان کرد و در ٣ اکتبر ٢٠٢٢ در محله بختیاری سلیمانی در حوالی منزلش به دست استخبارت میت ترکیە به شهادت رسید.

ناگهان دوران کودکی خود را در طبیعت و دشت‌های وسیع روستا گذرانده بود، به همین دلیل همیشه از خاطرات و داستان های خود یاد می‌کرد، سخنان او حاکی از آزادی و زیبایی طبیعت بود، از کودکی به داستان های زنانه علاقه زیادی داشت، اگرچه در جامعه‌ای مردسالار زندگی می‌کرد، اما با پدرش رابطه‌ای دوستانه داشت.

به دلیل فرهنگ و اعتقاداتی که در روستای خود داشتند قداست خورشید، آتش و گندم مانند ادیان علوی و ایزدی، عشق زیادی به مناطق درسیم و سنجار در دل او ایجاد کرده است.

ناگهان تمام تحصیلات خود را با موفقیت در زادگاهش به پایان رساند و اولین سفر خارج از روستایش رفتن بە دانشگاه با همکاری و تشویق‌های پدرش بود و در بخش رسانه در دانشگاه قازی آنکارا ثبت نام کرد.

سیستم زندگی شهری و چشم انداز سرمایه‌داری در ناگهان آکارسل حس کسالت و تنهایی را ایجاد می‌کند، بنابراین او سعی می‌کند آرامش و حس همزیستی را در جایی بیابد پس این آرامش و زندگی ساده‌ی اجتماعی را در اتحادیه‌ی جوانان کوردستان می یابد.

چون در کوردستان زندگی نمی‌کرد غم و حسرت عمیقی در دلش ایجاد کرد و عشق به کشورش را در راه و اندیشه‌ی رهبر عبدالله اوجالان یافت و خیلی زود تحت تأثیر قرار گرفت.

مبارزه ناگهان آکارسل

وی از سال ٢٠٠١ تا ٢٠٠٧ به دلیل افکار و فعالیت‌هایش در دوران تحصیلات دانشگاه به زندان افتاد. پس از آزادی از زندان، بین سال‌های ٢٠٠٨ تا ٢٠١٤ به عنوان روزنامه‌نگار و خبرنگار برای خبرگزاری دجله (DIHA) فعالیت کرد و همچنین برای درک خود  از مسائل زنان و اهمیت آزادی زنان دوره‌هایی را در بخش مطالعات زنان در دانشگاه حاجەتپە گذراند.

او در راه اندازی اولین آژانس زنان (ژنها) تلاش زیادی برای ترویج رسانه‌های زنان کرد و سال‌ها به عنوان روزنامەنگار و گزارشگر اخبار در مطبوعات کوردستان فعالیت کرد. او برای توسعه روزنامه‌نگاری زنان در مکان‌هایی که کار می‌کرد، مبارز، معلم و رفیق صمیمی همه بود. بنابراین فعالیت او تنها در چارچوب زنان کورد نبود بلکە  با زنان دیگر ملیت‌ها در ترکیه آشنا می‌شود.

ژنولوژی که رهبر آپو در بالاترین سطح، چه از نظر آکادمیک و چه از لحاظ نهادی اهمیت زیادی به آن می‌دهد، هنگامی که فرآیند نهادینه کردن ژنولوژی آغاز شد، ناگهان آکارسل در مطالعات آکادمی شرکت کرد. او در طول تاسیس مجله‌ی ژنولوژی زحمات زیادی کشیده است، عضو هیئت تحریریه مجله بوده و به طور مستمر مجله را با مقالات غنی می‌کرد، برای اینکە این مجلە بە سکوی آزادی زنان تبدیل شود بی امان درهای همه را زده است، مبارزه آموزشی زنان را در باکور(شمال)، باشور(جنوب)، روژآوا(غرب) انجام داده، هزاران نفر را آموزش و در بسیاری از مجلات و روزنامه‌ها مقالاتی منتشر کرده و در هر مکانی جوانان رای پرورش فکری بە خود نزدیک می‌کرد.

پس از سال ٢٠١٨، او به انتشار تحقیقات جامعه شناختی خود در مورد عفرین و سنجار ادامه داد. علاوه بر این، عاشق فرهنگ هورامان و مقاومت روژهلات کوردستان شد و سعی کرد در این زمینه‌ها تحقیق کند.

وی در سال ٢٠١٩ تا لحظه شهادت در باشور کوردستان برای ترویج ژنولوژی تلاش خستگی ناپذیری کرد و با وجود اینکه سورانی را خوب بلد نبود اما نگذاشت زبان او مانع فعالیت‌هایش شود و دەها کنفرانس، سمینار و آموزش برگزار کرد و برای آشنا کردن جوانان با ژنولوژی و طبیعت کوردستان تور ژنولوژی را برگزار کرد.

او در دو سال گذشته با اشتیاق فراوان برای جمع آوری و آرشیو فرهنگ و درس‌های گفتاری و تحقیق زنان در کوردستان و ایجاد سازمانی که بتواند فرهنگ زنان را رهبری کند، کار کرده است. او به فکر تأسیس کتابخانه، آرشیو و مرکز تحقیقات زنان کورد بود و با وجود همه موانع و مشکلات، معتقد بود که انقلاب باشور، انقلاب زنان خواهد بود.

بزرگترین آرزویش نوشتن رمانی درباره‌ی زندگینامه‌ی خود و آشنایی با اندیشه‌ی رهبر آپو بود، اما قبل از اتمام آن به شهادت رسید.

ناگهان آکارسل تمام زندگی خود را وقف جستجوی خرد کرد و انرژی و باورهای پرشور خود را در هر مکانی ابراز می‌کرد  و لحظه لحظه زندگی خود را با حکمت تاریخ و قداست زنانه زنده کرد، سلطه‌ی مردسالاری را رد و از گوهر زنان و جامعە دفاع می‌کرد.