زنوبیا بزرگترین شخصیت زن تاریخی است و ملکه پالمیرا در قرن سوم بود. نام او به زبان آرامی «بت زبایی» است و عرب‌ها او را به نام «الزباع» می‌شناختند. پالمیرا در دوران سلطنت او شکوفا شد و او رهبری شورش علیه امپراتوری روم را برعهده داشت. پادشاهی او تا زمانی که مناطق سوریه را در بر گرفت گسترش یافت و از سواحل بسفر تا رود نیل امتداد یافت.

زنوبیا در سال ٢٧١ پس از میلاد با ارتش بزرگ رومی روبرو شد که به رهبری امپراتور اورلیان به سوریه رفته بود و نبرد بزرگی بین آنها در گرفت که با شکست و دستگیری او پایان یافت. رومیان او را به همراه رهبران و مشاورانش به روم بردند و تمام رهبران او را کشتند. زنوبیا در شرایطی مرموز در سال ٢٧۴ پس از میلاد درگذشت و مورخان معتقدند که او خودکشی کرده است.

زنوبیا به زیبایی، شجاعت و هوش شهره بود، او در سال ٢۴۵ میلادی به دنیا آمد و در جنگ‌های زیادی شرکت کرد، از جمله حمله به مصر در سال ٢۶٩، که مدت کوتاهی در آنجا حکومت کرد.

چندین مجسمه از او در سوریه ساخته شده است؛ از جمله مجسمه‌ای ساخته شده از سنگ سفید که در لبه دریا در لاذقیه قرار داده شده است و به نظر می‌رسد که مجسمه در برابر امواج متضاد دریا مقاومت می‌کند، جایی که ملکه زنوبیا با شکوه و اطمينان تمام بر تخت خود نشسته است.