در تاریخ ۷ و ۸ تیرماه ۱۳۶۶، رژیم جنایتکار صدام ۴ نقطه‌ی پر از ازدحام و متراکم جمعیتی شهر مرزی سردشت را هدف حملات شیمیایی با استفاده از گازهای کشنده قرار داد.

 

مرکز خبر - بمباران شیمیایی سردشت بمبارانی بود که نیروی هوایی عراق در روز ۷ تیر۱۳۶۶ با استفاده از بمب‌های شیمیایی خریداری شده از کشورهای اروپایی در چهار نقطه‌ی پرازدحام شهر سردشت انجام داد.

سردشت اولین شهری بود که بعد از جنگ جهانی اول و تصویب کنوانسیون‌های منع سلاح‌های شیمیایی چهار بار پیاپی در اوج جنگ تحمیلی توسط رژیم بعثی مورد هدف بمباران شیمیایی قرار گرفت.

 

جان‌باختگان و مصدومین بمباران شیمیایی سردشت

از شهر ۱۲۰۰۰ نفری سردشت طبق آمار‌های رسمی ۸۰۲۵ نفر مصدوم شدند که این آمار شامل مصدومین خفیف نیز می‌شد. حداقل ۴۵۰۰ نفر از مصدومین نیاز به درمان داشتند.۳۰۰۰ نفر آن‌ها در شهر سردشت به صورت سرپایی درمان شده و سپس در روستا‌های مجاور مدتی را سپری کردند تا آلودگی شهر کاملا مرتفع گشت.

مابقی مصدومین که ۱۵۰۰ نفر می‌شدند در حال وخیم‌تری بوده و نیاز به بیمارستان داشتند و لذا به خارج از سردشت اعزام شدند. ۶۰۰ نفر از این گروه ۱۵۰۰ نفری به تهران و مابقی به چند شهر شمال غربی کشور اعزام شدند. تعدادی از شهروندان شهید شدند و  بسیاری هفته‌های زیادی را در بیمارستان گذراندند و اکنون نیز از عوارض شدید ریوی و چشمی و پوستی رنج می‌برند.

کل آمار جان‌باختگان ۱۳۰ نفر بود که ۲۰ نفر آن‌ها در سردشت در همان دقایق و ساعات نخستین پس از بمباران شهید شدند، ۱۰ نفر در حین انتقال از سردشت به شهادت رسیدند و ۱۰۰ نفر طی مدت یک ماه پس از حادثه بتدریج در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های مختلف کشور به شهادت رسیدند.

 

سکوت جهانی در برابر جنایت‌های دیکتاتورها

بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات منفی بسیاری به وجود آورد. شهر سردشت اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما است.

مستنداتی که چند سال بعد از این فاجعه هولناک منتشر شد؛ نشان داد که در دستیابی رژیم صدام به جنگ افزار شیمیایی و میکروبی، شرکت‌های اروپایی و آمریکایی نقش مستقیم داشتند.

مطابق همین اسناد؛ ده‌ها شرکت آلمانی، هلندی، فرانسوی، بلژیکی و آمریکایی در ارسال مواد شیمیایی و تکنولوژی استفاده از آن به عراق، مشارکت کردند.

در فروردین سال ۱۳۶۵ (۱۹۸۶ میلادی) سرانجام اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد در واکنش به جنایات جنگی آشکار صدام حسین، مصوبه‌ای را در محکومیت به کارگیری سلاح شیمیایی توسط او گذراندند که با وتوی آمریکا بی‌اثر شد.