مرکز خبر- زنان ماهیگیر در اطراف دریاچه‌ی وولار نگران از دست دادن معیشتشان هستند چون وضعیت دریاچه به دلیل افزایش آلودگی در این منطقه به طور پیوسته بحرانی‌تر شدە و منجر بە نابودی بسیاری از گونه‌های ماهی می‌شود. در حالی که برخی از انواع ماهی‌ها در طول سال‌ها منقرض شده‌اند، کارشناسان می‌گویند بسیاری از انواع دیگر در معرض خطر انقراض قرار دارند.

هاجره بیگم ۴۵ ساله، یک ماهیگیر در روستای لنکشپورا که از وضعیت معیشت و کاهش ماهی‌ها ناراضی است می‌گوید: آینده‌ی ما نامشخص است زیرا دریاچه درمانده است. اگر بمیرد، ما با آن خواهیم مرد. ما در غم و اندوه هستیم زیرا منبع امرار معاش ما در وضعیت وحشتناکی قرار دارد. ما هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی تحت تأثیر قرار می‌گیریم.

او که ٣ فرزند دخترش از تحصیل بازمانده‌اند تا در امرار معاش به او کمک کنند، ضمن اشاره به سختی‌های کار ماهیگران و دروگیر شدن با انواع بیماری‌ها بخصوص بیماری‌های قارچی، خواستار حفاظت از دریاچه شد و گفت: اگر بیرون نرویم، روی میز غذا نخواهیم داشت. ما فقط می‌خواهیم از این دریاچه محافظت شود تا معیشت ما حفظ شود.

عایشه بیگم از ماهیگیران دریاچه‌ی وولار با اشاره به اینکه قسمت‌های زیادی از دریاچه با سیلت، پلی اتن و سایر زبالەهای جامد پوشیده شده است، می‌گوید: پیش از این، درآمد خوبی داشتیم. یک روز به معنای مقدار مناسبی از ماهی و شاه بلوط است. اما در حال حاضر ٧٠ درصد ضرر داریم زیرا ماهی و شاه بلوط با تمام زبالەهایی مانند پلی اتیلن و زبالەهای زهکشی که در آن ریخته می‌شود کاهش یافته است.

کاهش صید باعث شده زنان ماهیگیر به دنبال شغل دیگری باشند. اما بسیاری می‌گویند که سن آنها پیدا کردن کار را سخت می‌کند.

این دریاچە علاوەبر منبع درامد خانوادەها، بزرگ‌ترین حوضەی سیل منطقە نیز محسوب می‌شود و مردم نگرانند کاهش آب دریاچە و خشکی آن افزایش سیل را در پی داشتە باشد.

مطالعات نشان می‌دهد که آینده‌ی این دریاچه‌ی آب شیرین در خطر است زیرا بخش‌های زیادی از آن به زمین کشاورزی تبدیل شده است. ساخت و سازهای غیرقانونی و درختکاری در داخل دریاچه صورت گرفته است که باعث ایجاد لجن و لای انبوه و کاهش ظرفیت نگهداری آب آن شده است.

دریاچه‌ی وولار در ناحیه باندیپورای کشمیر تحت مدیریت هند که توسط هیمالیا احاطه شده است، یکی از بزرگترین دریاچه‌های آب شیرین آسیا بشمار می‌آید. دریاچه‌ای که انواع ماهی، شاه بلوط آبی و علوفه تولید می‌کند، علاوه بر اینکه به عنوان زیستگاه پرندگان آبزی مهاجر شناختە می‌شود، زندگی نزدیک به ٣٢ هزار خانوار در ۴٠ روستای اطراف خود را برای نسل‌ها فراهم می‌کند.