زنان کارآفرین تونس: از عدم حمایت و بحران بازاریابی رنج می‌بریم

زنان کارآفرین در تونس در حاشیه‌ی نمایشگاهی که در پایتخت تونس برگزار شد، گفتند که از کمبود حمایت رنج می‌برند.

زهور المشرقی

تونس - صاحبان مشاغل کوچک در تونس در حاشیه‌ی نمایشگاهی که در پایتخت این کشور برگزار شد، گفتند که با توجه به بحران اقتصادی در این کشور، از کمبود حمایت و همچنین بحران بازاریابی رنج می‌برند.

وزارت خانواده، زنان، کودکان و سالمندان در تونس، با همکاری سازمان بین‌المللی مهاجرت، بر سازماندهی یک نمایشگاه هنری که شامل برنامه‌های مختلف تفریحی و آگاهی‌رسانی بود، نظارت داشت. این نمایشگاە همچنین بر معرفی روستاهای بوم‌گردی برای معرفی محصولات زنان، استارتاپ‌ها و ساختارهای حمایتی و پشتیبانی در این زمینه تمرکز داشت.

در این نمایشگاه، لطیفه السعیدانی، صنعتگر جوانی که محصولات سفالی خود را به نمایش می‌گذاشت، از علاقه‌اش به این حرفه کە در میراث یونسکو قرار گرفتە است سخن گفت و افزود این حرفه را از مادرش کسب کرده و اکنون بە صورت حرفەای کار می‌کند و در تمام نمایشگاه‌های بین‌المللی شرکت کرده است.

وی خاطرنشان کرد که او به عنوان یک صنعتگر جوان بە دلیل عدم حمایت وزارت زنان و نهادهای دولتی و همچنین در تهیه‌ی مواد اولیه برای صنعت سفال با مشکلاتی مواجە می‌شود. "ما باید برای آوردن گل به کوه برویم، نبود وسایل حمل و نقل کار ما را دشوارتر کردە است."

وی با اشاره به همه‌گیری کرونا گفت این بیماری وضعیت زنان شهر "سجنان" را بە عنوان منطقه‌ای دور افتاده روستایی بدتر کرده است. لطیفە همچنین به مشکلات تبلیغ و بازاریابی محصولات خود به دلیل شرایط سخت اقتصادی که تونس با آن دست و پنجه نرم می‌کند و مشکلات انباشته شده ناشی از همه‌گیری کرونا و عدم حمایت کامل از صنعتگران زن نسبت به سال‌های گذشته اشاره کرد.

او بر این باور است زنان سجنان سفال را اختراع کردەاند، اما با این وجود پیشرفت روشنی در موقعیت اجتماعی خود مشاهده نکردند. حتی زمانی که از آنها برای شرکت در نمایشگاه‌ها دعوت می‌شود، نمی‌توانند در مکان‌های تعیین شده رایگان حضور پیدا کنند.

حدّة السعیدانی که به ریاست صنعتگران ملقب است نیز به نوبه‌ی خود ابراز نگرانی کرد که صنعت سفال سجنان روزی از بین خواهد رفت. وی تاکید کرد به دلیل عدم حمایت‌های لازم از سوی دولت و سیاست بی‌تفاوتی وزارت خانواده و زنان نسبت به آنان، نسل کنونی به صنعت سفال اهمیتی نمی‌دهد.

وی با بیان اینکه صنعت سفال منبع اصلی امرار معاش خود و خانواده‌اش است، افزود: برای آموزش بسیاری از دختران در گروه‌های سنی مختلف تلاش کرده است. اما آنها بە یادگیری این حرفە بی‌میل بودەاند و نتوانستند دورەهای آموزشی خود را بە پایان برسانند.

 

دشواری ارتقاء

علی‌رغم این مشکلات، حدّة السعیدانی خاطرنشان کرد به دنبال تشویق جوانان است تا برای احیای پیشەورزی مادربزرگ‌هایشان تلاش کنند. وی همچنین تایید کرد با این حرفە نمی‌توان معیشت و نیازهای ضروری را تامین کرد، چرا کە فروش روزانه از چهل دینار یا حدود ١٣ دلار فراتر نمی‌رود، مبلغی که نمی‌تواند کفاف زندگی یک خانواده را در یک روز بدهد.

سفال سجنان یکی از مرغوب‌ترین انواع سفال است و به «سفال زنانه سجنان» معروف است. این سفال به روش سنتی و با استفاده از نوع خاصی از خاک رس که از بالای دامنه کوه آورده شده تهیە می‌شود، صنعتی که نیازمند «صبر و اطمینان» است.

حدّة السعیدانی از دولت خواست تا با اعطای وام‌های تشویقی به زنان برای نجات این میراث و خطر از دست دادن منبع امرار معاش بسیاری از خانواده‌های تونس تلاش کند. وی همچنین از عدم پوشش بیمەی اجتماعی و محیط بهداشتی برای کارگران زن در این بخش گلایه داشت.

سفال سجنان سال ٢٠١٨ در فهرست میراث معنوی فرهنگی یونسکو قرار گرفت. در این منطقە حدود ۴۴٠ زن صنعتگر توسط هیئت صنایع سنتی بە ثبت رسیده است.

 مریم الصوفی هنرمند و نقاش نیز به نوبه‌ی خود گفت: این یکی از هنرهای کمیاب در تونس است. او همزمان با جشن روز جهانی زن، دعوت‌نامه‌ی سازمان بین‌المللی مهاجرت در تونس را دریافت کرد تا نقاشی‌های خود را در نمایشگاه به نمایش بگذارد. کارهای او از چیزهای مختلف مانند مجلات و مواد قدیمی کە در زندگی روزمره قابل استفادە نیستند ساختە می‌شود، این مواد غیر قابل استفادە در نقاشی‌های او به کار می‌روند.  

وی تایید کرد؛ نقاشی‌های تلفیقی استثنایی او دارای پیام صلح و همگرایی بین تمدن‌ها و ادیان است. او خاطرنشان کرد که کارهایش به او فضایی برای جستجو و کشف دنیاهای مختلف می‌دهد. او همچنین از وضعیت دشوار هنرمندان تونسی در نتیجه‌ی عدم حمایت نهادهای مربوطە سخن گفت، به ویژه اینکه هنر یک تجارت رایگان است که هنرمند حقوق ماهانه‌ی خاصی نخواهد داشت و این برای هنرمندی که آرزوی توسعه، نوآوری و ارائه‌ی بهترین‌ها را دارد، مشکلاتی ایجاد خواهد کرد.

عواطف الوسلاتی، الهام‌بخش برند «روزان»، که او آن را داستانی عاشقانه با طبیعت و ثروت ممتاز در تونس پیوند داد، به نوبه‌ی خود، به دنبال ایجاد ارزش در لوازم آرایشی طبیعی برای ایجاد فرصت‌های شغلی برای زنان علاقمند به این رشته است.

 پروژه‌ی نوظهور او با علاقه او به گیاهان دارویی و گل رز آغاز شد، او در تقطیر برای ایجاد لوازم آرایشی عاری از مواد شیمیایی و روغن‌های مراقبت از پوست و مو استفاده می‌کند و این محصولات طبیعی برای تمام خانواده مناسب است.

او بە عنوان یک زن جوان در ابتدای پروژه‌ی خود مشکلاتی از جملە عدم حمایت برای ایجاد آزمایشگاهی که به او در نوآوری و تولید بیشتر کمک کند، تجربە کردە است. این آزمایشگاە می‌توانست به اشتغال بسیاری از زنان کمک کند.  

وی با اشاره به اینکه تونس سرشار از منابع طبیعی بسیاری است که می‌تواند به راحتی برای زنان فرصت‌های شغلی ایجاد کند و به آنها در مبارزه با پدیده‌ی زنانه شدن فقر و آسیب‌پذیری اشتغال زنان کمک کند، به کمبود دوره‌های آموزشی برای عمیق‌تر شدن در این زمینه و شناخت بیشتر این ثروت فراموش شده پرداخت و در پایان گفت: "من از موفقیت خود مطمئن هستم، علیرغم اینکه به تنهایی و با امکانات اندک در جنگ هستم و با معرفی محصولاتم در تونس و خارج از کشور و با اصرار بر تولید موادی که ضرری برای طبیعت و مصرف کننده نداشته باشد در این جنگ می‌جنگم."

 با توجه به اینکه کارآفرینان نوظهور فکر می‌کنند اولین مشکل آنها در نحوه‌ی بازاریابی نهفته است، درە بوشداخ، نماینده‌ی GOMYCODE، متخصص در بازاریابی دیجیتال، گفت: این بنیاد یک دوره‌ی آموزشی برای زنان فراهم کرد تا به آنها در نحوه‌ی بازاریابی محصولات خود از تلفن همراه کمک کند.

با اشاره به اینکه تمامی مشکلات تبلیغاتی با شناخت قوانین، مبانی و زمان بندی بازاریابی حل می‌شود که زنان نسبت به آن بی‌اطلاع هستند، او آمادگی سازمان خود را برای کمک به زنان در توسعه‌ی طرح‌های بازاریابی که چشم‌انداز گسترده‌تری را برای کسب درآمد باز می‌کند، ابراز کرد.