زنان کارآفرین در تنگنای تورم و فیلترینگ
پس از کرونا، بسیاری از کشورها بهبود اقتصادی را تجربه کردند اما در روژهلات و ایران، تورم اقتصادی و فیلترینگ اینترنت بر خرابیهای جا مانده از کرونا افزود. پریسا.ا، از جمله زنانی است که در مسیر حفظ کسبوکار خود و اشتغالزایی با چالشهای متعددی مواجه شده است.

دلنیا شریفی
مهاباد- با شروع بیماری کرونا در سراسر جهان دگرگونیهای زیادی در مشاغل پدیدار شد و بسیاری از مردم در آن دوره شغل خود را از دست دادند. با برگشت به زندگی عادی، وضعیت اشتغال بهبود یافت اما در روژهلات و ایران با همزمانی تشدید فیلترینگ اینترنت و تورم حاکم بر اقتصاد، شرایط به ویژه برای زنان بدتر شد و کسب و کارهای کوچک و مستقل متحمل خسارات زیادی شدند.
پریسا.ا یکی از زنانی است با که خلاقیت و نوآوری خود در حیطهی طراحی، دوخت و بافندگی لباس، برای افراد زیادی کارآفرینی کرده است و با آثار هنری ویژهی خود روزگار میگذراند. هنر دستان او با قرار گرفتن در تنگنای کرونا، فیلترینگ و تورم هنوز مخاطبان ویژهای دارد با این حال هدف اصلی او که ایجاد اشتغال برای زنان بوده است با مشکل روبهرو است.
«با امید شروع کردم...»
پریسا.ا به خلق لباس و بافتنیهای ویژه میپردازد و لباسهایی که تولید میکند یک اثر هنری نیز هست. او در مورد نحوهی شروع کار و تبلیغ در فضای مجازی میگوید: «از سنین پایین کارم را شروع کردم اما در سال ٢٠١۵ صفحهی اینستاگرامیم را تنها برای به نمایش گذاشتن کارهایم راه اندازی کردم و بعد از دوسال که درخواست برای خرید از سوی دنبالکنندگان زیاد شد، به صورت رسمی با امید به پیشرفت، کسب و کارم را راهاندازی کردم. چون آن زمان فضای مجازی واقعا میتوانست محلی برای فروش و معرفی محصولات باشد ایدههای زیادی در ذهنم داشتم.»
«هدف اصلیم ایجاد شغل برای زنان بود»
در جوامعی که تبعیض جنسیتی پررنگ است، بسیاری از زنان فرصتهای کمی برای کسب استقلال مالی دارند. جامعه زنان را به سمت و سوی «خانهداری وابسته» سوق میدهد و عدم استقلال مالی یکی از عوامل تشدید خشونت علیه زنان است. برخی از زنان با تکیه بر توانایی خود توانستند از این مانع عبور کنند و راهی برای سایر زنان بسازند. پریسا نیز در مورد هدف اصلی خود میگوید:«هدفم از شغلم این بود که برای زنانی که در خانه هستند یا شرایط این را ندارند با محیط خارج از خانه تعامل داشته باشند، اشتغال زایی کنم تا هم آنها به درآمد برسند و هم کسب و کار خودم گسترش پیدا کند و موفق هم شدم. قبل از کرونا تقریبا ١٨ بافنده داشتم و هر روز بر تعداد مشتریانمان افزوده میشد تا اینکه بیماری کرونا کل جامعه و کارها را متوقف کرد.»
«بعد از کرونا چیزی درست نشد...»
او در ادامه میافزاید:« بعد از کرونا شرایط اقتصادی در ایران کلا تغییر کرد و چیزی درست نشد. من هم توان مالی نداشتم که به این افراد کار و سفارش بدهم و هم مشتری نداشتم که محصولات را بفروشم. از طرفی فیلترینگ برنامهای مانند اینستاگرام نیز شرایط را بدتر کرد و متاسفانه نتوانستم کارم را درراستای هدفم ادامه بدهم و در حال حاضر فقط دو بافنده دارم و روزانه هم ١۵ ساعت کار میکنم با این حال میدانم مردم واقعا توان خرید ندارند. گاهی بدون اینکه سفارشی هم داشته باشیم به یکی از بافندهها که سرپرست خانواده است سفارش میدهم اما خیلی از آنها مثل قبل فروشی ندارد.»
« با انگیزه ادامه دادن سخت است اما...»
در چند سال اخیر در ایران هزاران کارخانه و تولیدی تعطیل شده و مشاغل خانگی زیادی از بین رفته است. هزاران زن کار خود را از دست دادهاند و هزاران زن دیگر با چالشهای سختی روبهرو هستند. پریسا.ا نیز در مورد کار خود میگوید:«شرایط اقتصادی واقعا بد است و میتوان گفت با انگیزه ادامه دادن سخت است چون میدانیم که مردم توان خرید ندارند و فروش مثل سابق نیست. من هدفم این بود که زنان بیشتری بتوانند شغلی داشته باشند اما نشد و فعلا به این راه ادامه میدهم.»