اسماء فتحی

قاهره - حملات به فمینیسم اغلب با مجموعه‌ای از اصطلاحات با هدف نقض حق حریم خصوصی آغاز می‌شود که با آزادی بیان فاصله‌ی زیادی دارد و مبتنی بر حقایق واقعی از جمله انگ و افترا نیست.

«من فاحشه‌ای هستم که خانه‌ها را ویران می‌کنم و در روایت دیگران مدافع فسق و فحشا هستم» این‌ها ممکن است کلمات تندی باشد که برخی افراد طاقت توصیف آن را نداشته باشند، اما تعداد کمی از فمینیست‌ها آن را به عنوان یک موضوع کنایه‌آمیز گاهی آن را تکرار می‌کنند، یا برای روشن کردن ناآگاهی دانشی که گاه از مرزها فراتر می‌رود، و وقتی چنین عباراتی ذکر می‌شود، ممکن است به ذهن متبادر شود که تعداد کمی از متفکران زن با این کلمات و کلمات دیگر توصیف شده‌اند، با این حال این موضوع بر همه‌ی کسانی تأثیر گذاشت که برای هر زن برای به دست آوردن حقوق مشروع خود مبارزه کند.

می‌توان گفت که اقتدار مردسالارانه‌ای که بخش بزرگی را کنترل می‌کند که هیچ اطلاعی از مفاهیم فمینیسم ندارد، پشت این نوع افترا و نقض است. معمولاً هر زمان که موارد خشونت علیه زنان افزایش می‌یابد یا اگر فمینیست‌ها با یکی از انواع این خشونت‌ها مانند مخالفت با ازدواج افراد زیر سن قانونی، ناقص‌سازی اعضای تناسلی بدن زنان و کشتن زنان در خیابان مبارزه می‌کنند، و با توجه به این‌که دروازه‌هایی هستند برای کنترل شدید و ستم اجتماعی بر وجود زنان، اندیشه‌ها، عقاید و طبیعت انسانی او که تشنه‌ی رهایی از قدرت این اقتدار است. او را با افکار سیاه خود مورد هدف قرار می‌دهند.

بنابراین، روشن کردن واقعیتی که فمینیست‌ها و مدافعان حقوق زنان، به ویژه حق برابری و عدالت آن‌ها را تجربه کرده‌اند، ضروری شده است، زیرا این‌ها موضوعاتی هستند که نیاز به تحقیق و بررسی عمیق‌تری دارند، زیرا تعداد زیادی از زنان مدافع تهدید به مرگ می‌شوند یا اخبار نادرستی در مورد آن‌ها منتشر می‌شود و آبروی آن‌ها خدشه‌دار می‌شود. جامعه‌ای که از دانش و علم بی‌خبر است به عواقب جنگ برای هر زنی که به خود احترام بگذارد و حقوق جنسیت خود را مطالبه کند اهمیتی نمی‌دهد، بلکه ممکن است با سوء استفاده از کلیشه‌ای که برخی از زنان پذیرفته‌اند، او را بکشد، که ممکن است هر زمان که فرصت داشته باشد در تجاوز اخلاقی یا مادی او تجسم یابد.

برخی از مردان از مفروضات جامعه در مورد نقش‌هایی که زنان باید ایفا کنند، سوء استفاده می‌کنند و به منظور کاهش جایگاه اجتماعی و تسلط بر وجودشان، اقدام به اقدامات تهمت‌آمیز علیه آن‌ها می کنند که یکی از مهم‌ترین نتایج این فرآیند، کاهش میزان تأثیر آن‌ بر جامعه و محیط اطرافشان است. با توجه به این‌که دروازه‌هایی هستند برای کنترل شدید و ستم اجتماعی بر وجود زنان، اندیشه‌ها، عقاید و طبیعت انسانی او که تشنه‌ی رهایی از قدرت این اقتدار است.

أمنیه ابراهیم، مدیر برنامه‌ی ابتکار زنان سووپر ومن، تأیید کرد که دلیل اصلی مبارزه‌ی مردان با فمینیست‌ها در ناآگاهی شناختی نهفته است، زیرا تعداد قابل توجهی از مردان هیچ ایده‌ای در مورد فمینیسم، چه در مورد تعریف آن، اهداف و یا حتی نتایج آن که از آغاز بشریت به دست آورده است، ندارند. آن‌ها همچنین فمینیسم را با خصومت مردانه و نفرت آن‌ها از آن مرتبط می‌دانند، زیرا اغلب آن را منبع خطری می‌دانند که ثبات فرد و خانواده را تهدید می‌کند. همه‌ی این سوء تفاهم‌ها ناشی از شایعات و اطلاعات نادرست است که علیه فمینیسم ترویج می‌شود و افزود چه در ظاهر بیرونی و یا عدم تمایل آن‌ها به حجاب و حتی در سطح رفتاری و طبقاتی کلیشه‌ای از فمینیست‌ها وجود دارد.

وی یکی از دلایل کمپین‌های انگ و بدنامی که بسیاری از فمینیست‌ها را در بسیاری از جوامع تحت تأثیر قرار داده است از ترس مردان برای از دست دادن کنترل خود را بر زنان ناشی از فمینیست‌هایی می‌داند که از واقعیت حقوق زنان و راه‌های کسب آن آگاه هستند و همچنین ظرفیت و ابزار کافی برای رد هرگونه تخلف علیه خود را دارند، یکی از دلایل این می‌داند.

 

الگوها و اشکال انگ زدن به فمینیست‌ها

وی خاطرنشان کرد که اکثر مردان برای آزار و اذیت هر زنی که مدعی حقوق مشروع خود است یا از اطرافیانش دفاع می‌کند و یا حتی در هنگام اعلام همبستگی با زنانی که مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند، کشته شده‌اند، بدنام شده‌اند و ... با هدف آزار و اذیت آن‌ها از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. با این هدف که او را سرمشقی برای زنان دیگری قرار دهد که ممکن است سعی کنند راه او را دنبال کنند یا در برابر اقتدار مردسالار بایستند.

وی افزود که فمینیست‌ها به ویژه در هنگام مخالفت با موضوع ختنه‌ی زنان، اغلب به عنوان «روسپی، فاحشه» توصیف می‌شوند. علاوه بر این تعداد زیادی از اتهامات مانند دعوت به فسق، فحشا و بی‌اخلاقی و ... در صورت صحبت در مورد تخلفات انجام شده علیه زنان مانند خشونت، انتقادات علیه فمینیست‌ها و هر کس که آن را رد می‌کند چه زن باشد یا مرد به آن‌ها نسبت داده می‌شود. بالا می رود. همچنین آن‌ها را متهم به برای حذف دختران از بافت اجتماعی خانواده و مستقل زندگی کردن آن‌ها می‌کنند.

وی همچنین تأیید کرد که در مورد واژه‌ها و روش‌های آموزشی مختلف که برای حمایت از فمینیست‌ها استفاده می‌شود، حالت بی‌توجهی وجود دارد و این موضوع به اتهام‌زنی و انگ زدن ختم نمی‌شود، بلکه به مرحله‌ی تهدید به قتل، بدنام کردن و افترا و ارعاب با ابزارها و روش‌های مختلف، از جمله بهره‌برداری از تصاویر و ویدئوها و استفاده از آن‌ها برای ساختن رسوایی‌های جنسی می‌رسد.

 

اول آگاهی ... یکی از مهم‌ترین راهکارها برای مقابله با حملات مردانه

أمنیه ابراهیم تأیید کرد که جهل یکی از مهم‌ترین دلایل این پدیده است، بنابراین تلاش برای افزایش آگاهی فرهنگی در جامعه نسبت به زنان، نقطه‌ی کانونی است که از ایده‌هایی حمایت می‌کند که خواستار احترام به زنان و حقوق برابر با مردان هستند. او علاوه بر آموزش دادن به فمینیست‌ها در مورد جنگ شدیدی که آن‌ها را هدف قرار می‌دهد، به لزوم تلاش برای آموزش زنان در مورد حقوق خود و همچنین مردان، رد شایعات و باورهای غلط و توسعه‌ی فرهنگ آن‌ها در مورد نقش اجتماعی مهمی که فمینیست‌ها برای زنان یا جامعه دارند، اشاره کرد.

وی یکی از مهم‌ترین راهکارهای مقابله با این تخلفات علیه فمینیست‌ها را تبیین مفهوم فمینیسم و نقش آن به ویژه نقش آن در دستیابی به برابری جنسیتی به منظور دستیابی زنان به حقوق خود و ثبات جامعه می‌داند و به ضرورت تأکید بر این‌که فمینیسم یک ایده است و اعتقاد به آن بدون در نظر گرفتن ملاحظاتی که جامعه در افراد وابسته به آن می‌بیند، نیازی به شکل یا قالب ندارد.

او توضیح داد که جلسات گفت‌وگوی مشترک یکی از ابزارهایی است که از طریق آن می‌توان نزدیکی بین دو جنس را ایجاد کرد و همچنین باید از جنگ‌های خیالی و موهوم بین زن و مرد چشم‌پوشی کرد و هر یک از آن‌ها حق دارند به دنبال دستیابی به حقوق کم شده‌ی خود باشد و از تجاوزات اخلاقی یا مادی یکی از آن‌ها جلوگیری کند.

وی در پایان صحبت‌های خود بر لزوم تلاش در جهت تصویب قانون یکپارچه برای مقابله با خشونت و آموزش متولیان اجرای آن برای جلوگیری از استثناء تأکید کرد که اساس تأثیر مستقیم آن در حمایت از همه‌ی افراد بدون تبعیض براساس جنسیت آن است.