وریشه مرادی؛ تجلی روشن «مقاومت زندگی است»

شماری از فعالان حوزه زنان در تهران ضمن محکوم کردن احکام پی در پی اعدام از سوی رژیم ایران حمایت خود را از«وریشه مرادی» و «پخشان عزیزی» و دیگر زنان دربند اعلام کردند و خواستار آزادی زندانیان سیاسی و لغو فوری حکم اعدام آنها شدند.

پرژین سلطان

 تهران- این نخستین بار نیست که حکم اعدام زنی مبارز از طرف حکومتی فاسد و دیکتاتور صادر می شود و آخرین بار نیز نخواهد بود؛ صحبت از خشونت همیشگی و حملات سیستماتیک رژیم های اسلامی علیه زنان است زنان آزادیخواه و مبارزی که همواره خار چشم رژیم های دیکتاتور و خودکامه  بوده اند، مبارزه ادامه دارد و«مقاومت زندگی است» تا روز روشن و فرداهایی روشن تر و دیدن آن صبح سپید آزادی ... .

 

فلسفه مبارزه وریشه برای زن زندگی آزادی است

لارا فلاحی، فعال حوزه زنان با اشاره به اینکه حکم  این دو زن مبارز خشم زیادی را در میان جامعه زنان ایران و کوردستان و به ویژه جامعه زنان مبارز بر انگیخته، تصریح کرد: «وریشه مرادی» و«پخشان عزیزی» فقط به دلیل زن بودن شان نیست که برای ما اهمیت دارند بلکه آنچه اهمیت بیشتری دارد فلسفه، شیوه مبارزه و مجموعه تلاش‌های زندگی مبارزاتی است که آنها را برای جامعه زنان ویژه و ارزشمند می‌کند. فلسفه و نگاهی که تاکید بر عدالت محوری و برابری منافع تمام مردمان خاورمیانه دارد و تلاش می کنند آزادی را به زندگی پیوست بزنند برای همه کسانی که به این سرزمین تعلق خاطر دارند.

لارا تاکید کرد: اگر ما با عزم جدی به سیستم جمهوری اسلامی هشدار بدهیم که این احکام چقدر می‌تواند پیامد منفی و عواقب سنگین به دنبال داشته باشد، می‌توانیم در توقف چنین احکامی موثر باشیم. بر این اساس هر قدمی که می‌توانیم را برداریم برای برگشت آنان به جامعه زنان مبارز و تلاش برای زندگی آزاد ... چرا که آنان برای زن برای زندگی و آزادی مبارزه کرده‌اند.

 

وحشت رژیم از همبستگی زنان مبارز

لیندا لطفیان فعال اجتماعی می‌گوید: احکام صادرشده اعدام زنان مبارز یکی از جنبه‌های سرکوب و نسل کشی زنان مبارز و آزادیخواه است که همواره در طول تاریخ از سوی حکومت‌های خودکامه و دیکتاتور شاهد آن بوده‌ایم و تشدید این احکام را پس از خیزش زن زندگی آزادی در ایران بیشتر از قبل شاهد هستیم که نشات گرفته از ترس و وحشت حکومت از این خیزش و فعالیت زنان مبارز است.

او تصریح کرد: وریشه مرادی و سایر زنان زیرتیغ اعدام برای زن برای زندگی و آزادی و برابری تلاش کرده‌اند و ما زنان در کنار آنها هستیم و احکام رژیم را به شدت محکوم می‌کنیم و صدای ما بالاخره به گوش وجدان‌های بیدار و آگاه می‌رسد و روزهای  روشن را زیر پرچم زن زندگی آزادی خواهیم دید.

لیندا اظهار می‌کند صدور حکم اعدام برای «وریشه مرادی» تنها برای وریشه نیست بلکه برای وریشه و وریشه‌ها و تمام زنان آزادیخواه و فعال برابری جنسیتی است که قلب جامعه زنان را به درد آورده اما آنها را جسورتر کرده و موجب ایجاد همبستگی و همدلی بیشتر جامعه زنان شده؛ چیزی که رژیم ایران از آن هراس دارد هراس، ترس و وحشت حکومت فاسد ایران از همبستگی زنان مبارز... .

 

زنان جسورتر از همیشه

پونه خرامان، دانش آموخته حقوق صدور حکم وریشه مرادی را ناعادلانه خواند و تصریح کرد: بی شک این حکم مانند حکم اعدام «پخشان مرادی» و «شریفه محمدی» فاقد مستندات کافی و با پرونده سازی نهادهای امنیتی پس از ماه‌ها بازجویی و شکنجه و آزار و اذیت آنها و صرفا با استناد علم قاضی صادر شده و این برای جامعه بشری فاجعه آمیز است.

پونه تاکید می‌کند: به نظر می‌رسد حکومت هر چقدر بیشتر در صحنه بین‌المللی و البته داخلی کشور دچار تزلزل می‌شود با فشار بر جامعه مبارزین به ویژه زنان مبارز  برای  جبران  شکست و تزلزل خود خشم خود را روی جامعه زنان فرافکنی می‌کند.  ما هر روز شاهد صدور احکام اعدام و بازداشت و دستگیری فعالان هستیم و البته این به معنی ثمره تلاش‌های زنان در خیزش انقلابی زن زندگی آزادی است.

او اظهار می‌کند: زنان جسورتر از همیشه به مبارزات خود ادامه می‌دهند و این یک شعار نیست بلکه آن چیزی است که می‌بینیم و تلاش و فعالیت و واکنش و ری اکشن آنهاست به احکام صادره ناعادلانه اعدام‌ها؛ که جامعه زنان آزاد و مبارز را در همه جای دنیا و به ویژه در خاورمیانه خونین و مهمتر از همه همبستگی و همدلی که مرزها را در می‌نوردد و همه زنان را گردهم می‌آورد.

 

 وریشه نماد مقاومت زندگی است

وریشه مرادی فعال محیط زیست و برابری جنسیتی در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲، توسط مأموران امنیتی نظام جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد و  درطول بازداشت خود، دوبار به بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تهران احضار و به اتهام «بغی» تفهیم اتهام شده است. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی«وریشه مرادی» را به اعدام محکوم کرد. روند دادرسی وریشه از همان ابتدای بازداشت ناعادلانه بوده به گونه‌ای که از حق ملاقات و داشتن وکیل و نیز حق درمان با وجود اعتصاب غذای ٢٠ روزه‌اش محروم بوده است. او در طول اعتصاب غذای خود ٩ کیلو کاهش وزن داشت و با در خواست مکرر فعالان مدنی و حقوق بشر که خواهان اعتصاب غذای او شدند به اعتصاب غذای خود در زندان اوین پایان داد و اکنون زیرتیغ اعدام همچنان به مبارزات خود پایبند است او نمونه بارزی است برای «مقاومت زندگی است»... .