غفران الراضی

بغداد - ینار محمد، رئیس سازمان آزادی زنان، با طرح شکایت در دادگاه فدرال برای تغییر تعدادی از قوانین مربوط به قانونی شدن قتل زنان به بهانه ناموس، مرحله‌ی مهمی از مبارزات فمینیستی در عراق را رهبری می‌کند.

رئیس سازمان آزادی زنان، ینار محمد، در رشته‌ی معماری تحصیل کرد و مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه بغداد گرفت و از دهه‌ی نود مبارزه‌ی فمینیستی را در زندگی خود آغاز کرد، اما تصمیم برای وقف خود به فعالیت‌های فمینیستی از سال ۲۰۰۲ آغاز شد.

ینار محمد، متولد ۱۹۶۰ در بغداد، گفت: «ما در آغاز جنبش زنان خود توانستیم از ایده‌ی تبدیل جامعه‌ی عراق به یک طایفه‌ی کاملاً مذهبی در برخورد با زنان تغییر دهیم. در اینجا، جامعه‌ی‌ مردسالار فضا را برای آزادی زنان تنگ می‌کند.» وی افزود: «این آغاز ارتباط ما با زنان از طریق فراخوان‌های آموزشی برای جلوگیری از تسلیم شدن آنها در برابر فشار و ظلم مردانه بود و در زمینه‌ی تعامل، تجربه و ارتباطات، متوجه می‌شویم که زنان کارگر از طبقات متوسط ​​و فقیر بیشترین آسیب‌پذیری را در برابر خشونت و ظلم دارند.»

وی خاطرنشان کرد: «سازمان آزادی زنان شعارها را به عمل تبدیل می‌کند، در حالی که سازمان‌های وابسته به بورژوازی، تراژدی زنان را به نمایشگاه‌ها و مهمانی‌های پر سر و صدا تبدیل می‌کنند». وی افزود: «ما مخالف زیبایی زنان و علاقه‌ی آنها به زیبایی نیستیم، اما شاید باید از چارچوب تبدیل مسائل زنان به مجالس عروسی و به ویژه خودنمایی خارج شویم و به تلاش واقعی نیاز داریم تا او را از شر قوانینی که جانش را می‌گیرد، نجات دهیم.»

ینار محمد معتقد است که سازمان آزادی زنان بیشترین حمایت و توانمندی زنان و بیشترین ارتباط با آنها در صحنه است. او می گوید: «کار ما شامل حمایت از زنانی است که در معرض شرایط فورس ماژور هستند که ممکن است به زندگی آنها منجر شود، شرایط زندگی آنها دشوار است، یا از مشکلات قانونی رنج می‌برند که نیاز به حمایت ویژه دارند.» جایی که سازمان بیش از ۱۵۰۰ زن را که در شرایط مختلف از جمله مشکلات خانوادگی، تهدید به مرگ، باج‌گیری و افترا، با تحمل عواقب آن مشکلات و کمک به آنها برای شروع یک زندگی جدید، ایمن‌تر و پایدارتر از سر می‌گذراند، نجات داد.

از سوی دیگر، این سازمان علاقمند به حل مشکلات حقوقی و تسهیل صدور هویت شخصی برای برخی از زنان و فرزندان قربانیان ازدواج در خارج از محاکم قضایی برای حفظ حقوق زنان و کودکان بود و این امر مهم و ضروری است. جنبه‌ی دشوار مشکلاتی که زنان در محله‌های فقیرنشین، روستاها و حومه‌ی شهر از آن رنج می‌برند.

ینار محمد رسانه‌های زنان را جزء لاینفک ابزار حمایت از زنان و تعیین حقوق آنها می‌داند و می‌گوید: «رسانه‌های زنان سنگ‌بنای تحول هستند، از این رو این سازمان از طریق ایستگاه رادیویی «المساواة» به این جنبه اهتمام داشته به امور زنان می پردازد و هدف آن دستیابی به برابری جنسیتی است.»

در رابطه با آنچه که این سازمان به آن توجه دارد، می‌گوید: «ما بر تغییر قوانینی تمرکز می‌کنیم که به تحلیل قتل زنان به دلیل ناموس می‌پردازند و خواستار تغییر در قانون ماده ۴۰۹ می‌شوند که اجازه‌ی کشتن زنان به خاطر ناموس را می‌دهد. توسط همسر، پدر، برادر یا یکی از بستگان او و همچنین ماده‌ی ۱۲۸ مبنی بر تخفیف مجازات قاتل زیرا شامل جواز قتل آنها به صورت وحشیانه و متهاجمانه است.»

وی تاکید کرد: «برای اولین بار یک سازمان زنان در عراق شکایتی را علیه رئیس مجلس به منظور تغییر مواد قانونی اجازه‌ی کشتن زنان و تخفیف مجازات قاتل ارائه کرده است. دنیا نباید ادعای دموکراسی کند در زمانی که هنوز از قتل می‌شنویم.»

ینار محمد در پایان سخنان خود تاکید کرد که «زمان آن فرا رسیده است که اجازه ندهیم قاتلان زنان با خون بیگناه خود از بربریت جامعه‌ی مردسالار رهایی یابند.»