زنان مصر خواهان همبستگی بین‌المللی برای متوقف کردن نقض حقوق زنان ایرانی شدند
زنان ایرانی به طور مکرر مورد آزار و اذیت قرار گرفته و به حبس‌های چندساله محکوم می‌شوند که هیچ ارتباطی با اقدامات واقعی آنان که برای آن مجازات می‌شوند، ندارد. این موضوع از سوی فمینیست‌های کشورهای مختلف به عنوان نقض ابتدایی حقوق بشر شناخته می‌شود.
اسما فتحی
قاهرە - در اوایل سال جاری ، احکامی علیه فعالان حقوق زنان فاطمه تدریسی و مریم جلال حسینی صادر شد. طبق این احکام، فاطمە تدریسی به ۶ سال حبس و تبعید ۲ ساله به شهر زنجان و مریم جلال حسینی نیز به همان مدت به شهر ایلام تبعید شدند. گفته می‌شود این احکام بر اساس اتهاماتی همچون «توهین به خامنەایی، اخلال در امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و تحریک» صادر شده است.
این احکام اولین موارد از این دست نیستند. فعالان و مدافعان حقوق زنان در ایران به طور مداوم تحت تهدید و آزار و اذیت قرار دارند. علاوه بر این، احکام سخت و غیرعادلانه‌ای نیز علیه آنان صادر می‌شود که به گفته مدافعان حقوق بشر و حقوقدانان داخلی و بین‌المللی، نسبت به اتهامات وارده نامتناسب است. همچنین طبق گزارش‌ها، بسیاری از اتهامات علیه زنان و فعالان به طور کلی مبهم و گسترده می‌باشد.
بنا بر اظهارات فعالان حقوق زنان مصری، آنچه در ایران رخ می‌دهد، نقض حقوق بشر در برابر چشمان بی‌تفاوت جامعه بین‌المللی است. آنها معتقدند رفتار با زنان ایرانی ادامه‌ای بر بهره‌کشی از آنها در جامعه‌ای است که همگان در آن از سرکوب رنج می‌برند. آنها تأکید دارند این مسئله نیازمند همبستگی داخلی و پایبندی به حقوق بشر و مداخله بین‌المللی به منظور حمایت از حقوق بشر شهروندان و اعمال فشار برای به دست آوردن این حقوق است.
احکام ظالمانە
بنا بر گفته‌های انتصار سعید، وکیل دادگستری و رئیس هیئت امنای بنیاد قاهره برای توسعه و حقوق، احکام صادرشده علیه دو فعال زن شامل ۶ سال حبس و تبعید به شهرهای دیگر، احکامی ظالمانه محسوب می‌شوند. به ویژه اینکه اتهامات وارده مانند اخلال در امنیت کشور و توهین به خامنەایی، مبهم و گسترده بوده و بیانگر جرم مشخصی نیستند.
وی تأکید کرد این مجازات‌ها صرفاً به دلیل خواسته‌های حرفه‌ای و انسانی این دو فعال صادر شده است. گفته می‌شود آنها از فعالان اتحادیه معلمان بوده‌اند و این اقدامات نقض حق بیان آنها محسوب می‌شود. وی همچنین اشاره کرد که مدت زندان طولانی و تبعید دوساله امری قاسی و ظالمانه می‌باشد.
وی تاکید کرد به طور کلی قوانین برای تنظیم فعالیت‌ها وضع می‌شوند، اما در ایران مجازات‌ها به شکلی انتقام‌جویانه اعمال می‌گردند، به ویژه زمانی که موضوع مربوط به خواسته‌های حقوق انسانی شهروندان باشد. وی تأکید کرد که این موضوع نیازمند بررسی و توجه بیشتری است تا بتوان در برابر نقض حقوقی که زنان در این جامعه بسته با آن مواجه هستند، مقابله کرد.
استمرار خشونت علیه زنان در ایران، یک واقعیت انکارناپذیر
بنا بر اظهار نظر انتصار سعید، چنین احکامی در نظام حقوقی ایران غریب نیست، چرا که طی سال‌های اخیر موجی از خشونت علیه معترضان به وضوح دیده شده است که قابل توجیه نمی‌باشد.
وی اشارە کرد، موارد متعددی وجود دارد که نشان دهنده واقعیت خشونت در ایران است. از جمله پرونده فوت ژینا امینی به دلیل حجاب اجباری که نشان از نقض آشکار استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر و انسان دوستانه دارد. وی همچنین به رمان «لولیتا خوانی در تهران» اشاره کرد که توسط آذر نفیسی، نویسنده و استاد دانشگاه، نگاشته شده و نقض حقوق و آزادی‌ها، اجبار حجاب و ممنوعیت ماهواره پس از حکومت اسلامی در ایران را به تصویر می‌کشد.
مقاومت، راه‌حل مبارزه با نقض حقوق
انتصار سعید بر اهمیت مقاومت در برابر چنین رژیم‌های ارتجاعی و افراطی که حقوق زنان را نقض می‌کنند، تأکید کرد. زیرا زنان ضعیف‌ترین حلقه جامعه بوده و واقعاً زیر بار این رژیم‌ها رنج می‌برند.
وی تشریح کرد، زنان مصری نیز در زمان حکومت اخوان المسلمین با موقعیت مشابهی روبرو بودند که می‌خواستند آنها را به پایین‌ترین جایگاه اجتماعی بکشانند، اما زنان مصری به شدت مقاومت کرده و مانع از دست دادن اراده خود شدند. اکنون وضعیت متفاوت شده و آن طرح شکست خورده است. اگرچه پیامدهای ادامه آن مشخص نیست، اما مقاومت کلید اصلی موفقیت بوده است.
بنا بر اظهارات انتصار سعید، اهمیت رد و مقاومت در برابر جنایات رژیم ایران علیه حقوق زنان بسیار زیاد است. این اقدامات به انسانیت زنان آسیب رسانده و آنها را در معرض مجازات مداوم قرار می‌دهد، حتی زمانی که زنان صرفاً بخشی از حق بیان نظر یا تصمیم‌گیری برای خود در مورد مسائلی همچون پوشش یا آموزش را اعمال می‌کنند. وی تأکید دارد که باید در برابر این رفتارها مقاومت کرد.
ضرورت رد خشونت علیه زنان
بە گفتەی هبه سمیر، وکیل دادگستری و دیوان عالی کشور، رد خشونت و رفتارهای ناقض حقوق امری ضروری است. وی با تأکید بر رد هرگونه رفتار آسیب‌رسان به حقوق زنان، گفته است: «هر نوع نقضی که زنان با آن مواجه می‌شوند، اعم از لحاظ شکل و محتوا، رد می‌شود زیرا مغایر با حقوق بنیادین بشری ملت‌هاست.»
هبە سمیر تصریح کرد، معاهدات بین‌المللی خشونت علیه زنان را رد کرده‌اند و در مصر، فمینیست‌ها و مدافعان حقوق بشر خواستار تصویب قانونی واحد برای مقابله با این خشونت‌ها هستند. وی می‌گوید: «زن بنیان جامعه است و بی‌عدالتی در حق او، به معنای نقض حقوق کل جامعه است.»
به باور هبە سمیر، یکی از مهمترین راهکارها برای مقابله با اقدامات حکومت ایران علیه زنان، تمرکز رسانه‌ای بر این نقض حقوق است که نیازمند واکنش بین‌المللی در برابر این جنایات می‌باشد. رسانه‌ها نقش مهمی در انتقال واقعیت‌های درون ایران و آشکارسازی حقیقت نقض حقوق صورت گرفته دارند.
هبە سمیر خاطرنشان کرد اهمیت همبستگی بین گروه‌هایی که از احکام و رفتارهای ناقض حقوق آسیب دیده‌اند برای ایجاد قدرت رد و مقاومت تأکید شده است. وی پایبندی به حقوق بشر و عدم تسلیم شدن در برابر نقض آن را مهم دانسته و گفت: چنین احکامی باید مورد بررسی قرار گیرند تا دلیل صدورشان مشخص شود. وی همبستگی بین‌المللی و فمینیستی را از مهمترین اجزای مقابله و رد ظلم برشمرده است.