بهاران لهیب

کابل- به تاریخ ۱۶ فروردین ۱۴۰۱ طالبان در ولایت بامیان محفل را برگزار کردند که تعداد از دانشجویان دانشگاهی بامیان اعم از زن و مرد را در این محفل دعوت نمودند. تمام دانشجویان به زور آورده شده بودند. طالبان با این برنامه می‌خواستند نشان دهند که گویا مردم از امارت اسلامی حمایت می‌کنند!

ولی طالبان گاهی فراموش می‌کنند که زنان و مردان افغانستان به آگاهی‌های رسیدند که به خواست‌های آنان سر تسلیم فرو نمی‌آورند. قبل از شروع برنامه، به رهبری یکی از دانشجویان زن رقیه نجات «نام مستعار» پوسترهای که در سالون از طرف طالبان تنظیم شده بود همه پاره شدند. طالبان نسبت به این حرکت دانشجویان دختر واکشن شدید داشتند. با این که مردم و محصلین تلاش کردند که از رقیه  که رهبری را به دست داشت حمایت نمایند و او را از چنگ طالبان مخفی کنند، ولی بالاخره بعد از چند روز تعداد از دختران به شمول رقیه را طالبان دستگیر و زندانی کردند.

اکثریت زنان و مردانی که در چند ماه گذشته توسط طالبان دستگیر و زندانی و شکنجه شدەاند،‌ هنوز سکوت اختیار کرده و در مورد جزییات شکنجه و برخورد طالبان در رسانه‌ها چیزی نگفتند و انتشار ندادند، اما علیرغم آن هم مطالبی از عملکرد طالبان نسبت به زندانیان افشا گردیده است. 

مثلا در مورد چهار فعال مدنی زن که در آبان سال قبل در شهر مزار، شمال افغانستان کشته شدند، گفته می‌شود که آنان در جریان شکنجه مورد تجاوز جنسی قرار گرفتەاند. و یا از زنان معترض کابل تحت فشار و شکنجه اعتراف اجباری گرفتند. ویدیو این اعترافات که توسط طالبان انتشار یافت نشان می‌دهد که هدف زنان معترض را فقط رفتن به خارج تشکیل میداده است و بس.

در مورد زنان محصل معترض بامیان هم گفته می‌شود که مورد شکنجه و تجاوز جنسی قرار گرفتەاند.

خبرگزاری زن از یکی از فعالین زن در بامیان، مسئله را جویا شد. شازیه نسیم (نام مستعار) در این مورد به خبرگزاری می‌گوید: «ما دقیق در مورد زنان که در زندان طالبان زندانی هستند با چه سرنوشت رو به رو بودند، چیز نمی‌دانیم. ولی می‌توانم بگویم با داشتن افکار ضد زن طالبان از هیچ جنایت، توهین و تحقیر زنان دست بردار نیستند. بناء من فکر می‌کنم که این شکنجه‌ها حقیقت داشت.  زنان که از زندان بیرون شدند اکثرا دیگر علنی نشدەاند. طالبان  مجبور شان ساخته تا خاموش بمانند. هر فردی دیگر را که در مخالفت با آنان حرف زدەاند، حتما زندانی شده و دیگر اصلا حرف از آنان شنیده نشده.»

تمنا پریان زریابی از اولین دختران معترض بود که توسط طالبان شب هنگام با سه خواهرش دستگیر شد. بعد از آزادیش در مصاحبه اختصاصی با تلویزون افغانستان انترنشنل گفت:«من در اطاق انفرادی نگهداری می‌شدم. شکنجه شان برای مردان و زنان یکسان بوده هیچ فرق نداشت.»

با آن هم هیچگاه به جزییات که در زندان چه اتفاق افتاده است گفته نشده. هدف طالبان ایجاد ترس و حاکم ساختن خود شان در جامعه است.