مرکز خبر - دورا جول، نوجوان ۱۵ ساله، در ژانویه ۱۹۱۸ به مطب دکتر رزا گودریچ بویدو در فینیکس رفت. جول می‌خواست بارداری خود را پایان دهد.

اما سقط جنین در آریزونا غیرقانونی بود.

بویدو، تنها پزشک زن شهر، از جول ۱۰۰ دلار (حدود ۲۰۰۰ دلار امروز) برای انجام سقط جنین درخواست کرد.

جول گفت که تنها می‌تواند ۲۷ دلار ، که کل پس‌اندازش بود را به دکتر بپردازد. اما بویدو خطرات قانونی، از جمله مدت زندانی که ممکن است با آن مواجه شود را به میان آورد و بر پرداخت کامل اصرار داشت. جول مطب را ترک کرد، او سعی کرد خودش عمل سقط را انجام دهد و سرانجام با آسیب و درد جسمی به مطب بویدو بازگشت.

بویدو جول را به عنوان بیمار بستری کرد. مشخص نیست که بویدو سقط جنین انجام داده، بافت جنین را برداشته یا صرفاً به او داروی مسکن داده است. روز بعد پلیس از راه رسید و بویدو را دستگیر کرد. آریزونا بوئیدو را بر اساس قانون ۵۴ ساله‌ی منع سقط‌ جنین، متهم کرد. او مجوز پزشکی خود را از دست داد و پیش از محاکمه‌، سه ماه را در زندان با وثیقه‌ی ۱۵ هزار دلاری - حدود ۳۰۰ هزار دلار امروز - گذراند.

آن روزها ممکن است به زودی به آریزونا بازگردند.

دادگاه عالی آریزونا در ۹ آوریل ۲۰۲۴ حکم داد که همان قانون ۱۶۰ ساله که سقط جنین را ممنوع می‌کرد -مگر اینکه جان فرد باردار در خطر باشد- دوباره اجرایی خواهد شد.

پس از این حکم، مجلس قانونگذاری آریزونا با نحوه‌ی رسیدگی به این ممنوعیت دست و پنجه نرم کرد. پس از چندین هفته تلاش، مجلس نمایندگان ایالتی در ۲۴ آوریل ۲۰۲۴ قانون را لغو کرد و اکنون قانون برای بحث و رأی گیری به سنای ایالت خواهد رفت. اما حتی اگر این ممنوعیت به طور کامل لغو شود، باز هم ممکن است به طور موقت در تابستان امسال اعمال شود.

این قانون که در طول جنگ داخلی در سال ۱۸۶۴ تصویب شد، مقرر می‌دارد که هر کسی که از  «برای سقط‌جنین از دارو یا جراحی استفاده کند، به مدت ۲ تا ۵ سال، به حبس در زندان منطقه‌ای محکوم می‌شود.»

تنها استثناء پزشکی بود این بود که «سقط جنین برای حفظ جان مادر ضروری است».

در اواخر دهه ۱۸۰۰، زنان در آریزونا، مانند سایر ایالت‌های آمریکا، هیچ دخالت مستقیمی در قوانین حاکم بر بدن خود نداشتند. به‌عنوان کسی که در آریزونا تاریخ تدریس می‌کند و در مورد برده‌داری تحقیق می‌کند، فکر می‌کنم درک این که زندگی در آریزونا در زمانی که این ممنوعیت سقط جنین اجرا می‌شد، می‌تواند برای همه چگونه بود مفید باشد.

 

صحرای حقوق زنان

در سال ۱۸۶۴، آریزونا - که قلمرو رسمی ایالات متحده بود- یک بیابان وسیع بود.

در دهه‌ی ۱۸۷۰، آریزونا کمتر از ۱۰ هزار‌ ساکن داشت، به استثنای بومیان آمریکایی، که سرشماری‌های رسمی از شمارش آنها خودداری می‌کرد و ایالات متحده به آنها حق شهروندی اعطا نمی‌کرد.

بیشتر زنانی که در آریزونا زندگی می‌کردند از تبار دینه، ناواهو یا چیریکاهوا آپاچی (مردم بومی جنوب‌غرب آمریکا) بودند. در سال ۱۸۶۴، ارتش ایالات متحده در تلاش برای تصرف سرزمین‌های بومی با مردم این منطقه می‌جنگید. نیروهای ایالات متحده آپاچی‌ها را در آریزونا و نیومکزیکو هدف قرار دادند.

همه‌ی زنان در آریزونا نمی‌توانستند رای دهند، در هیئت منصفه حضور داشته باشند یا کنترل کاملی بر دارایی در ازدواج داشته باشند. از نظر اجتماعی، این قلمرو یک عدم‌تعادل جنسیتی آشکار به نفع مردان داشت. زنان فقط یک‌چهارم جمعیت غیربومی را تشکیل می‌دادند.

اکثر مردان سفیدپوست در آریزونا برای کار به عنوان معدنچی و سرباز به آنجا نقل مکان کرده بودند. مردم در مزرعه‌های گاوداری کار می‌کردند و پنبه می‌کاشتند. معادن و منافع دامداری سیاست را کنترل می‌کردند و بسیاری از مردم آریزونا حامی کنفدراسیون جنوبی بودند. با اینحال آریزونا در سال ۱۸۶۳ همچنان یک سرزمین آزاد بود، به این معنی که برده‌داری در آنجا قانونی نبود.

بسیاری از سیاستمداران در آریزونا، مانند ویلیام کلود جونز، رئیس مجلس نمایندگان، از جنوب به این منطقه پیوند خورده بودند.

جونز مسئول اجرای ممنوعیت سقط جنین از طریق قانونگذاران بود و همزمان با این دوره همسر اول خود را رها کرده بود. او در طول زندگی خود سه همسر دیگر داشت، از جمله یک نوجوان ۱۲ ساله، یک نوجوان ۱۵ ساله و یک نوجوان ۱۴ ساله.

 

حقوق زنان در آریزونا

پیش از اینکه آریزونا در سال ۱۹۱۲ به ایالت تبدیل شود، زنان از حقوق اولیه‌ی کمی برخوردار بودند. و قانون سرزمینی به نفع آنها نبود.

زنان اسپانیایی‌تبار و آفریقایی-آمریکایی حتی حقوق کمتری نسبت به زنان سفیدپوست داشتند. آریزونا هر کسی را که یک سیاهپوست را به قصد برده‌فروشی ربوده بود مجازات کرد. اما، همزمان، «هر شکل از ازدواج افراد سفیدپوست با سیاه‌پوستان یا مالتوها» را نیز غیرقانونی اعلام کرد.

تا سال ۱۸۷۱، زنی که به دلیل زنا از همسرش جدا شده بود، برای نظارت بر اموال یا نفقه‌ای که دریافت می‌کرد، نیازمند یک امین منصوب از سوی دادگاه بود

اما اگر معلوم می‌شد که زنی زنا کرده است، تمام دارایی خود را برای همیشه از دست می‌داد. قانون مالکیت زن متاهل در سال ۱۸۷۱ به زنان استقلال بیشتری اعطا کرد، اما ازدواج همچنان یک مشارکت نابرابر باقی ماند.

در حدود سال ۱۸۷۰، فعالان حق رای زنان شروع به حمایت از آریزونا برای پیروی از وایومینگ، کلرادو و یوتا در اعطای حق رای به زنان کردند. اینها ۵۰ سال پیش از اصلاحیه‌ی ۱۹ بود که حق رای را به تمامی زنان ایالات متحده داد.

در سال ۱۸۸۳، لایحه‌ای به رهبری وکیل زن مورات مسترسون، برای اعطای حق رای به زنان ارائه شد. در این لایحه به زنان سفیدپوست اجازه داده شد که در انتخابات شورای مدارس شهرستان رای دهند، اما دستیابی به این رای نیز نیازمند فعالیت قاطعانه‌ی فعالان حقوق زنان بود.

حق رای‌ها به رهبری پائولین اونیل، فرانسیس ویلارد موندز و دیگران همچنان از طریق باشگاه‌های سازمان‌یافته و راهپیمایی‌های برپاشده برای حق رای زنان پیگیری می‌شد و تلاش‌های بسیاری برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی انجام می‌شد.

پزشک بهداشت زنان، بویدو، همچنین در مبارزه با حق رای زنان در آریزونا با ترویج آموزش جنسی و همچنین مبارزه با مجازات‌های اعدام فعال بود.

در سال ۱۹۱۳، درست یک سال پس از تبدیل شدن آریزونا به ایالت، سرانجام زنان حق رای پیدا کردند.

 

سقط جنین در آریزونا

 زنانی مانند جول، بر اساس شواهد تاریخی مبنی بر اینکه پزشکان هزینه‌ی بالایی دریافت می‌کردند، در واقع ممنوعیت سقط جنین در آریزونا را نقض کردند.

پس از دستگیری و محاکمه بویدو، او به مدت سه ماه، از جمله در زمان محاکمه‌اش، در زندان ماند. طبق گزارش روزنامه‌ی جمهوری‌خواه آریزونا، هیئت منصفه او را به دلیل انجام یک عمل غیرقانونی مجرم تشخیص داد.

مورخ Mary S. Melcher استدلال کرده است که بویدو به این دلیل محکوم شد که هیئت منصفه‌ای از همتایان خود نداشت زیرا زنان اجازه‌ی حضور در هیات منصفه نداشتند.

جول پس از این اتفاقات به نزد خانواده‌ی خود در شهرستان یاواپای بازگشت و و دبیرستان را از سر گرفت.

بویدو پس از محکومیت خود در سال ۱۹۱۸، زندانی ۵۱۵۹ در بخش زنان ندامتگاه ایالتی شد. او دو ماه خدمت کرد، سپس به دلیل اینکه بخش زنان زندان در تابستان آریزونا بسیار گرم و غیرقابل زندگی بود، آزاد شد. با از بین رفتن مجوز پزشکی بویدو، او به کالیفرنیا نقل مکان کرد. او در سال ۱۹۵۹ در سن ۸۹ سالگی در هاوایی درگذشت.

این ممنوعیت سقط جنین در سال ۱۸۶۴ را تا زمانی که دادگاه عالی ایالات متحده در سال ۱۹۷۳ به حفظ حق سقط جنین بر اساس قانون اساسی تضمین شده رای داد، در آریزونا ادامه پیدا کرد. سرانجام دادگاه Roe v. Wade را در سال ۲۰۲۲ خلع مسئولیت کرد و جرقه‌ی وقایعی زده شد که منجر به احیای ممنوعیت سقط جنین در سال ۱۸۶۴ در آریزونا شد.