نامە‌ی اعتراضی ۹ نفر از زندانیان سیاسی محبوس در بند دربسته
۹ تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند ۱ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ با نوشتن نامه‌ای نسبت به انتقال تنبیهی، سلب امتیازات و ایجاد محدودیت‌ها اعتراض کردند.
۹ تن از زندانیان سیاسی محبوس در بند ۱ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ با نوشتن نامه‌ای نسبت به انتقال تنبیهی، سلب امتیازات و ایجاد محدودیت‌ها اعتراض کردند.
مرکز خبر- روز چهارشنبه ۱۲ آبان ماه، ۹ زندانی سیاسی محبوس در بند ۱ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ با نگارش نامه‌ای نسبت به انتقال تنبیهی خود به این بند، سلب امتیازات و محرومیت‌های جدید اعتراض کردند.
متن نامه به شرح زیر است:
"اخیرا با خبر شدیم که مدیر زندان تهران بزرگ طی گزارشی کذب به سرپرست دایره‌ی نظارت بر متهمان و محکومان امنیتی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، آقای امین وزیری افراد مضروب و مجروح و تهدید به ضرب و جرح شده‌ی بند سیاسی زندان تهران بزرگ که به بند ۱ تیپ ۲ زندان منتقل شده‌اند را اغتشاشگر معرفی کرده و تنی چند از آنان را به عنوان لیدر اغتشاش قلمداد کرده و با این گزارش کذب مانع امتیازهایی همچون مرخصی و آزادی مشروط به آنان شده است. به عبارتی به آزار و اذیت و تنبیه مضروبان مبادرت شده است. مضروبینی که با منتقل شدن به بندی امکانات محیطی لازم برای زندانیان با حبس‌های طولانی مدت، تحت شکنجه‌ی سفید قرار گرفته و مجبور به سکونت در بندی شده‌اند که برای ایزوله‌ی موقت زندانیان استفاده می‌شود و حال و هوای بازداشت‌گاه‌هایی همچون ۲۰۹ زندان اوین را دارد، با اتاق‌هایی ۱۲ متری و دریچه‌های نفس‌کشی شده که فاقد هوا و روشنایی کافی است.
ماجرای انتقال این محکومین به این قرار است که در اواخر تابستان امسال چند تن از زندانیان ساکن بند محل نگهداری سیاسی در سایه‌ی فقدان مدیریت مناسب در زندان و عدم تفکیک زندانیان توسط مسئولان به بهانه‌های واهی در تاریخ ۱۶ مهر در اتاق ۲ محکومان سیاسی اقدام به ایجاد تنش و ضرب و شتم زندانیان دیگر با چاقو و فلاسک آب جوش و غیره می‌کنند. این امر باعث مجروح شدن چند تن از آنان از ناحیه‌ی سر و بدن می‌شود. نهایتا با فریاد امدادطلبی مظلومین، دخالت افسرهای نگهبان وقت این قائله خاتمه می‌یابد. سپس ۹ نفر از افراد مضروب و تهدید‌شده و افرادی که هیچ نقشی در این میان نداشتند را با وعده‌ی انتقال آنها به تیپ ۵ زندان، با خدعه و نیرنگ و دروغ به حسینیه بند ۹ تیپ ۲ منتقل می‌کنند.
متعاقب این انتقال در فقدان امنیت جانی و به خاطر تهدیدهای ادامه‌دار و ضرب و مجروح شدن سایر زندانیان در بند، با انتقال خود خواسته‌ی ۶ تن دیگر از محکومان سیاسی ساکن بند موافقت می‌شود و آنها را پس از انتقال موقت به حسینیه تیپ ۲ نهایتا با کلیه‌ی لوازم به بندی که ظرفیت آن ۲۰ نفر است منتقل می‌کنند. فردای روز انتقال این ۶ نفر، ۹ نفر باقی مانده را با زور گارد ویژه و تشکیل تونل انسانی به این بند منتقل می‌کنند.
در حالی که برخی از زندانیان بند ۱۰ بخاطر تهدیدهایی همچون لغو مرخصی و عدم اعطای امتیازهایی همچون آزادی مشروط از درخواست انتقال خود صرف نظر کرده‌اند، مجبور به سکونت در بند ۱۰ هستند.
خلاصه‌ی کلام آنکه ۱۴ نفر از محکومین سیاسی مجروح و مضروب و تهدید شده را به بند ۱ فاقد شرایط قابل سکونت منتقل می‌کنند. با اینکه گمان می‌کردیم انتقال محکومان سیاسی از بند ۱۰ به بند ۱ برای امنیت جانی خودمان است اما بعد از ۳ هفته صبر و سکوت برای تجهیز و تدارک امکانات اولیه در بند ۱ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ به تازگی متوجه شده‌ایم که ما محکومان معترض به سومدیریت تیپ ۲ زندان تهران بزرگ خصوصا به ریاست آقای میریوسف را به صورت تنبیهی به این بند منتقل کرده‌اند و با ارسال گزارش‌های کذب علیه ما، ما را اغتشاشگر و مسئول و بانی اغتشاش اخیر زندان تهران بزرگ معرفی کرده و مانع اعطای امتیازها به ما می‌شوند. با این حال با عدم تامین آب گرم برای استحمام و تامین سایر امکانات لازم برای تحمل شرایط به آزار و اذیت ما می‌پردازند.
ما امضاکنندگان این نامه رفتار مزدورانه، مغرضانه و پر از دروغ و نیرنگ مسئولین زندان را محکوم کرده و خواستار توقف شکنجه‌ی سفید خود توسط این افراد هستیم و نهادهای حقوق بشری را به بازدید از بند ۱ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ و شنیدن درد دل و مشاهده وضعیت اینجا فرامی‌خوانیم.
انتقال این زندانیان به سالن ۱ که با بند درب بسته نیز شناخته می‌شود، با حضور شماری از مقامات زندان، بصورت اجباری و علیرغم شرایط غیراستاندارد و نامناسب این سالن صورت گرفته است.
این افراد پیش از این نیز در دیدارهای صورت گرفته با مسولان زندان، از عدم اجرای اصل تفکیک جرائم انتقاد کرده بودند.
در پی حمله‌ی سازمان یافته محکومان جرائم خطرناک به زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ با چاقو و شیشه شکسته، شش زندانی سیاسی به بند انفرادی و نه زندانی سیاسی دیگر به بندی با حضور زندانیان شرور منتقل شدند. تماس این زندانی‌ها با بیرون از زندان قطع شده و خانواده‌هایشان از وضعیت آنها بی‌خبر هستند.
حمله‌ی هماهنگ‌شده و سازمان یافته‌ی محکومان جرائم خطرناک به زندانیان سیاسی پیش از این نیز سابقه داشته است. در حالی که بر اساس اصل تفکیک جرائم، زندانیان سیاسی و محکومان خطرناک باید در بندهای جداگانه زندان نگهداری شوند اما سال‌هاست جمهوری اسلامی با رعایت نکردن این قانون، فضای اعمال خشونت علیه زندانیان سیاسی در زندان را فراهم می‌کند.