مرسدە قائدی: تا زمانی کە حکومت جمهوری اسلامی باشد ما بە عدالت نمی‌رسیم
با اشارە بە دفن اجباری متوفیان بهائی در خاوران بدون اطلاع خانوادەهای آنها و بدون رعایت آداب و مراسم آیینی‌شان مرسدە قائدی می‌گوید: ما خانوادەها در ایران و خارج از ایران نخواهیم گذاشت کە رژیم دوبارە این جنایت را در حق ما و تعرض بە جامعە بهائیان ادامە دهد.
شهلا محمدی
مرکز خبر- از آغاز حکومت جمهوری اسلامی یعنی از همان روزهای نخست انقلاب خلق‌های ایران در سال ۵٧ جنایت‌های بسیاری علیە مخالفین انجام شد کە گورستان‌های خاوران در شهرهای مختلف چهرەی بارز این جنایت‌ها است. آنچە کە بسیار حائز اهمیت است خانوادەی خاوران با گذشت زمان مانع نابودی آثار جنایت شدند و با فعالیت‌های خود و بە ویژە با رفتن بە گلزار خاوران تلاش کردند این مکان را بە حافظەی تاریخی ایران تبدیل کنند.
در مدت بیش از ٣٠ سال گذشتە حاکمیت با هر روشی تلاش کرد خاوران را نابود سازد اما خانوادەها با افشاگری در مورد آن، مانع از این کار شدند.
اکنون در ماەهای گذشتە مجددا تلاش‌ها برای نابودی گلزار خاوران آغاز شدە و شمار زیادی از بهائیان بدون اطلاع و اجازەی خانوادەهایشان، توسط نیروهای نظامی در گلزار خاوران دفن شدەاند و این بار دیگر اعتراض خانوادەهای دادخواە را برانگیختە است و از طریق بیانیە و اطلاع‌رسانی بار دیگر افشاگری کردند.
در مور اتفاقات اخیر کە در خاوران روی می‌دهد و اینکە چرا شمار زیادی از بهائیان را در مناطقی کە گورهای دستەجمعی است دفن می‌کنند و چرا در این برهەی زمانی بیشتر اتفاق می‌افتد مرسدە قائدی فعال سیاسی و یکی از اعضای خانوادەهای دادخواە خاوران در گفت‌وگو با خبرگزاری ژنها مطالبی را ارئە می‌دهد.
«خاوران بە یک سند جهانی تاریخی تبدیل شدە است»
وی در ابتدای سخنان خود می‌گوید: تعرض رژیم بە گلزار خاوران همیشە بودە و سال‌هاست خاوران مورد سرکوب قرار گرفتە ولی اتفاقی کە افتادە از ١۴٠٠ بە بعد است در اردیبهشت ١۴٠٠ اولین باری کە تعرض بە گلزار خاوران بر جامعەی بهائیان با هم بود و دە تا گور کندند و دە روز خانوادەی جامعەی بهائیان مقاومت کردند ولی بعد از دە روز سە نفر در آنجا بە خاک سپردند و از همان تاریخ تشدید سرکوب خاوران بیشتر شد بعد از آن دیوارهای بتنی کشیدند، دکلهای دوربین بە آن وصل کردند و همزمان مثل چهار دهەی قبل خانوادەها برای گل گذاشتن و رفتن بە سر گورهای فرزندان بی‌نامشان ادامە دارد و در ادامە در ١١ فروردین این اتفاق افتاد کە یکی از اعضای بهائیان را بدون اطلاع جامعەی بهائی و برگزاری مراسم آیینی در آنجا دفن کردند و سپس دو نفر دیگر را هم بردند و در آنجا بە خاک سپردند.
مرسدە قائدە با اشارە بە اینکە خاوران از نظر رژیم و از نظر حافظەی تاریخی بسیار مهم است گفت: ایران سراسر خاوران‌های بی‌نام و نشان دارد ولی خاوران تهران ویژگی کە دارد بە خاطر ۴ دهە مقاومت خانوادەها است بە خصوص مادران خاوران کە بیشتر آنها فوت کردەاند و این بە یک سند تاریخی جهانی تبدیل شدە، سندی کە گورهای دستەجمعی، گورهای بی‌نام و نشان، عزیزانی کە در دادگاەهای یک دو دقیقەای تیرباران شدند.
مرسدە قائدە ادامە می‌دهد: از دهەی ۶٠ در ادامە کشتار دستەجمعی عزیزان در سال ۶٧ کە گورهای دستەجمعی ما در بالای خاوران قرار دارد و رژیم فکر می‌کند کە با از بین بردن این سند می‌تواند این تاریخ را از بین ببرد ولی ما نخواهیم گذاشت ما خانوادەها همچنان در ایران و خارج از ایران نخواهیم گذاشت کە رژیم دوبارە این جنایت را در حق ما و تعرض بە جامعە بهائیان ادامە دهد و تا الان هم جامعەی بهائیان مقاومت کردند. الان هم همین قضیە است این اتفاق تازەایی کە روی داد این منطقە را بهشت زهرا دادند بهشت زهرا نامەای پشت در زدە گفتە هر کسی کاری دارد بە اینجا مراجعە کند چون هیچوقت خانوادەهای ما نمی‌دانستند بە کجا رجوع کنند، بعد از گورهای دستەجمعی سال‌های ۶٠، کسی را بە خاوران نبردند چون اگر بود خانوادەهای ما خاک تازە می‌دیدند بە همین دلیل آنجا متوقف شد واکنون با این سیاست رژیم می‌خواهد ما و جامعەی بهائیان را در مقابل هم قرار دهد کە این پروژە هم از سال ١۴٠٠ شکست خوردە و شکست خواهد خورد.
وی با بیان اینکە بهشت زهرا نمی‌خواهد آنجا را بە یک منطقەی عمومی تبدیل کند گفت: از ابتدای دهەی ۶٠ در خاوران، یک بخش آن قسمت را بە جامعەی بهائیان دادند، بە خاطڕ اینکە جامعەی بهائیان از ابتدا سرکوب کردند زیر فشار گذاشتند و بە آنها اجازە ندادند در جاهای عمومی مثل بهشت زهرا عزیزانشان را دفن کنند و الان منطقە جامعەی بهائیان جا دارد اما حکومت در مرحلەی اول گفت جا نداریم و اکنون نیز می‌گوید هرکسی فوت می‌کند باید برای محل دفن مقدار قابل توجهی هزینە پرداخت کند در غیر اینصورت ذر انجا دفن نمی‌شود. در واقع از اول دهەی ۶٠ جامعەی بهائیان کنار گلزار خاوران بودند حتی بە روایت مادرهای ما تعدادی از بهائیان اعدام شدە در منطقە گلزار خاوران دفن شدند و بعد یک منطقە را اختصاص دادند.
«دادخواهی خانوادەها در خیابان بە یک نماد همبستگی مبدل شد»
مرسدە قائدە با تأکید بر اینکە دادخواهی ایران تاریخ مقاومتی دارد گفت: دادخواهی ایران از نوروز خونین سنە، از سرکوب کوردستان و در واقع کشتار دستەجمعی دهەی ۶٠ ادامە دارد از همان وقت خانوادەها خودشان را پیدا کردند در واقع از همان وقت این همبستگی دادخواهی خانودەها وجود داشت است، اگر در دهەی ۶٠ کمتر بود بە خاطر سرکوب عریانی بودە است کە در آن دهە وجود داشتە ولی همین خاوران فقط بچەهای تهران نیستند بچەهای دیگر شهرها هم در آنجا هستند وقتی مراسمی برگزار می‌شود خانوادەها از شهرهای مختلف آمدە و کنار هم قرار می‌گیرند.
وی ادامە می‌دهد: اتفاق جدیدی کە افتاد بعد از سال‌های ٩۶، ٩٨ دیگە این دادخواهی خیلی گستردە، عریان‌تر و پیوندخودیتر شد و خانوادەهای ٩٨ بە خیابان آمدند، خیابان خانوادەهای دادخواە مکان عزیزان آنها و نمادی از همبستگی و پیوند خانوادەها شد، در واقع با جنبش انقلابی ژن ژیان ئازادی این همبستگی و اتحاد بین خانوادەها بیشتر شد دیدارهای خانوادەها هر روز بە خصوص در مورد کوردستان بە طور بارزی افزایش یافت این جنبش در مقابل رژیم ایستادە و کوتاە نخواهد آمد برای اینکە تا بودن حکومت خانوادەها بە دادخواهی نمی‌رسند و تا بودن این حکومت زندانی سیاسی، اعدام و کشتار در خیابان همچنان ادامە خواهد داشت.
مرسدە قائدە در پایان سخنان خود با پیامی بە کسانی کە با شعار «نە می‌بخشیم و نە فراموش می‌کنیم» مخالفت می‌کنند، می‌گوید: شما حق دخالت در جنبش دادخواهی را ندارید ما شما را بە رسمیت نمی‌شناسیم، می‌خواهیم دو نظام سلطنت و حکومت اسلامی را بە دادگاە ببریم، ما هیچ وقت این جنایت‌ها را فراموش نخواهیم کرد، ما نمی‌خواهیم انتقام بگیریم و چوب‌های دار راە بندازیم. جنبش دادخواهی بە وسعت ایران تصمیم می‌گیرد جنبش سیاسی، جنبش انقلابی جنبش سرگون کنندە است بعد از سرنگونی رژیم ما جنبش دادخواهی خود تصمیم می‌گیریم کە چگونە بە عدالت برسیم، تا زمانی کە این حکومت است ما نمی‌توانیم بە عدالت برسیم ما دادخواهان و خانوادەهای دادخواە کە همە در کنار هم هستیم یک درد مشترک داریم، ما می‌خوایم این جنایت را بە حافظەی تاریخی تبدیل کنیم.