زهور المشرقی

تونس –  در مواجهه با واقعیت تلخ زنان در مناطق درگیری، تلاش‌های جنبش‌های فمینیستی در سراسر جهان برای حمایت از آنان برجسته می‌شود. این تلاش‌ها شامل رساندن صدای زنان به جامعه بین‌المللی، افشای جنایات صورت‌گرفته علیه آنان، و درخواست برای مداخله فوری به‌منظور توقف خشونت سیستماتیک و تضمین حق زندگی همراه با کرامت و آزادی است.

 

زندگی زنان در مناطق درگیری در معرض تهدید

زنان در مناطق درگیری، روزانه با تهدید قتل، تجاوز، و آوارگی اجباری مواجه‌اند، علاوه بر آنکه از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی نیز محروم‌اند. سیرین بوخشین، فعال حقوق بشر و هماهنگ‌کننده برنامه‌های انجمن بثینه برای زنان در معرض خطر، تأکید می‌کند: «این نقض حقوق، فقط به سلب امنیت محدود نمی‌شود، بلکه کرامت انسانی آنان را به فجیع‌ترین اشکال ممکن خدشه‌دار می‌کند.»

او بر ضرورت همبستگی با زنان در مناطق جنگی مانند سوریه، سودان و فلسطین تأکید کرد، جایی که زنان با وحشیانه‌ترین اشکال خشونت، از جمله آوارگی، قتل، و تجاوز مواجه‌اند.

سیرین بوخشین با تحسین مقاومت زنان، علیرغم رنج‌هایی که متحمل می‌شوند، گفت: «باوجود تمام دشواری‌ها و تجاوزات هولناک به حریم زنان، آنان هر روز برای کمترین حقوق خود در مناطق جنگی مبارزه می‌کنند». وی همچنین خاطرنشان کرد که رنج زنان در هر کشوری بر سایر زنان در نقاط دیگر جهان تأثیر می‌گذارد و این امر نیازمند همبستگی مؤثر و بی‌قیدوشرط برای توقف نقض حقوق بشر است.

او تأکید کرد که جامعه مدنی، به‌ویژه در کشورهای باثباتی مانند تونس، مسئولیت بزرگی در برجسته‌سازی مشکلات زنان در مناطق جنگی دارد. این امر می‌تواند از طریق کمپین‌های آگاهی‌بخشی یا روش‌های دیگر برای رساندن صدای آنان به جهان انجام شود.

 

درد و رنج زنان روستایی

سیرین بوخشین همچنین به وضعیت زنان روستایی در تونس اشاره کرد که از فقر، خشونت، و استثمار اقتصادی رنج می‌برند. او به موانع دسترسی این زنان به عدالت، از جمله فاصله زیاد از مراکز پلیس و نبود وسایل حمل‌ونقل یا ارتباطی، اشاره کرد و افزود: «سازمان‌های جامعه مدنی در تلاش‌اند تا حمایت و آگاهی را به این گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌ شده برسانند.»

 

زنان مبتلا به ویروس HIV؛ نگاه تحقیرآمیز و قوانین ناعادلانه

در مورد معضلات پیش‌روی زنان مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی  (HIV)، او خاطرنشان کرد که قانون شماره ٧١ مصوب ١٩٩٢ این افراد را در حاشیه قرار داده و بر رنج‌های آنان افزوده است. او خواستار اصلاح این قانون برای تأمین حمایت لازم از این زنان و مقابله با انگ و تبعیض در نهادهای بهداشتی شد.

 

لزوم حمایت و همبستگی بین‌المللی

در پایان، سیرین بوخشین از سازمان‌های حقوقی و جامعه مدنی خواست تا تلاش‌های خود را برای آگاهی‌بخشی و ارائه حمایت روانی و اجتماعی به زنان قربانی خشونت و حاشیه‌نشین افزایش دهند. وی تأکید کرد که همبستگی منطقه‌ای و بین‌المللی برای تغییر واقعیت زندگی زنان، به‌ویژه در مناطق جنگی که شاهد نقض مداوم حقوق بشر هستند، امری ضروری است.