همه زنان باید برای حقوق خود مبارزه کنند

فمینیست‌های تونسی که برای برابری در مغرب مبارزه می‌کنند، تأیید می‌کنند که وضعیت و شرایط تغییر کرده است.

حنان حریت

مغرب- فعال لیلا مجدولین توضیح می‌دهد که ۸ مارس نقطه‌ای برای ارزیابی دستاوردهای زنان در طول سال و مقایسه با سال‌های گذشته است تا بدانیم آیا افت یا پیشرفتی در دستاوردها وجود داشته و چه مبارزه‌ای لازم است.

لیلا مجدولین، فعال حقوق بشر و حقوق زنان فمینیستی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری ما گفت: می‌ترسیم ۸ مارس تنها به برگزاری جشن‌ها و تقدیم گل‌ها محدود شود و از محتوای واقعی مبارزاتی خود تهی شود.

 

آیا فقط یک روز می‌توان انقلاب زنان برای برابری در جهان را به یاد آورد؟

هشتم مارس روز جهانی زن است تا دستاوردها، مقاومت و آشتی زنان با سال‌های گذشته را ارزیابی کنیم تا بدانیم آیا افت یا پیشرفتی در دستاوردها وجود داشته است و چه مبارزه‌ای لازم است. تمامی تشکل‌های حقوقی و زنان این روز را به گونه‌های مختلف به یاد می‌آورند، گاه نارضایتی خود را از قوانین و تصمیمات غیر عادلانه نسبت به زنان که هنوز در جامعه رواج دارد نشان می‌دهند، برخی از انجمن‌ها نیز نشست‌های فکری و فرهنگی برای ارزیابی وضعیت موجود و گسترش آگاهی در بین نسل‌های جدید برگزار می‌کنند که احترام به زنان باید سرلوحه کار باشد. درخواست‌های خود را به مقامات و دولت‌ها ارسال می‌کنند اما چیزی که بیش از همه از آن می‌ترسیم این است که این روز فقط برای جشن‌ها و تقدیم گل‌ها است و از محتوای واقعی مبارزاتی خود تهی می‌شود.

هشت مارس یک روز تاریخی است، در آن روز بسیاری از زنان برای شرافت و انسانیت خود بە پا خاستە و جان خود را فدای آن کردند. من به عنوان یک فعال حقوق می‌بینم که مبارزه برای حقوق زنان ادامه دارد. این به 8 مارس محدود نمی‌شود فعالیت‌های زیادی توسط وزارت، دولت و انجمن‌های جامعه مدنی در مدت زمان کوتاهی ترتیب داده می‌شود، اما کار با هدف احقاق حقوق عمومی زنان و پذیرش مطالبات آنان ادامه دارد.

 

به نظر شما چگونه می‌توان به برابری دست یافت و انواع تبعیض‌ها را از بین برد؟

در اصل ۱۹ قانون اساسی ٢٠١١ آمده است که زن و مرد از نظر حقوق و آزادی‌های مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با هم برابرند، اما در واقعیت می‌بینیم که تحقق برابری بسیار دور است، ما همیشه انتقاد می‌کنیم زیرا خود زنان اکنون معتقدند که نه تنها برای کار آشپزخانه در سطح دوم قرار دارند و بدن آنها برای فرزندآوری به عنوان نقش اصلی است بلکە زنان برخی از مادران فرزندان خود را بر اساس برابری تربیت نمی‌کنند و به آنها نمی‌گویند که مردانگی آنها با حمایت از خواهرانشان تکمیل می‌شود و نظافت خانه بر عهده همه خانواده است و نه تنها کار مادر و دختر.

 

روش‌های هشدار دادن به زنان در مورد حقوق و وظایفشان چیست؟

برخی از زنان هستند که حقوق خود را می شناسند و وظایف خود را نادیده می‌گیرند، ممکن است خلاف باشد، اما حق و تکلیف دوگانه هستند، صحبت‌های مداوم در مورد حقوق و تکالیف به بسیاری از زنان اجازه می‌دهد تا حقوق و وظایف خود را بشناسند. نقش ما به عنوان انجمن‌های حقوق بشر حمایت از زنان است تا آنها بتوانند قوی و شجاع باشند تا مسئولیت‌های خود را بر عهده بگیرند، حقوق و وظایف خود را برای یک نسل بدانند و با استفادە از آگاهی‌های خود شهروندانی کە به مسئولیت‌های خود عمل نمی‌کنند را هوشیار کنند.

شناخت حقوق و تکالیف یک جامعه با مردان و زنان آن، ارزش‌های برابری را تقویت می‌کند، زیرا هر تحولی در جامعه بر همه اجزا تأثیر می‌گذارد.

 

فمینیست‌ها و فعالان حقوق خواهان برابری ارث در مغرب هستند، موضع شما چیست؟

موضوع تساوی ارث و ابطال تصمیمات ارث به یک قاعده در حقوق خانواده تبدیل شده است که زنانی که برادر ندارند، ارث پدر را با اقوام مرد خود تقسیم می‌کنند، حتی اگر از درجه دو یا سه باشند.

این بحثی که نهادهای حقوقی و زنان در مورد تساوی ارث دارند، بحث مهمی است، زیرا موضوع به بخش اساسی جامعه یعنی بخش زنان مربوط می‌شود که وضعیت فعلی نسبت به قبل تغییر کرده است، ما در جامعه‌ای نیستیم که مردان به تنهایی مسئولیت مادر، پدر، خواهر و پدربزرگ خود را بر عهده بگیرند  جامعه ما تغییر کرده است، باید تساوی ارث داشته باشد، زنان امروز خانواده خود را در مغرب زمین دارند، استقلال مالی هم دارند، بنابراین وضعیت مالی آنها باید متناسب با تغییرات اجتماعی باشد.

موضوع مستلزم بررسی کلی حقوق خانواده و کیفری است رویکرد حقوقی باید مبتنی بر برابری و حمایت از حقوق و آزادی‌ها از جمله حقوق اساسی زنان و مبارزه با تبعیض و خشونت علیه زنان باشد.

 

پیام شما برای زنان در روز جهانی زن چیست؟

فراخوان ما از همه زنان این است که از حقوق زنان، برابری و تغییر ذهنیت در مورد حقوق خود و حقوق همه اعضای جامعه حمایت کنند، ما جامعه‌ای عادلانه و قانونی می‌خواهیم که از زنان و کودکان حمایت کند.

انجمن‌ها نمی‌توانند تنها از حقوق بشر و زنان حمایت کنند، همه زنان و افراد جامعه باید مبارز باشند و حقوق خود را به رسمیت بشناسند.