زنان باید آگاه تر باشند و سازمانها نیز میبایست بیشتر کار کنند
زنان در شهرهای کوچک در باشور کوردستان میگویند که برخی از سازمانها تحت کنترل احزاب هستند و زنان بهدلیل طرز تفکر مردسالارانهی آنها آزاد نیستند، سازمانها باید بیشتر برای زنان تلاش کنند و سعی کنند به آنها آگاهی دهند.
ترزه طاها
سلیمانیه– در تمام شهرها و شهرستانهای اقلیم کوردستان بیش از ۲۸۴ سازمان زنان وجود دارد اما با وجود این سازمانها آمار خشونتها همچنان رو به افزایش است.
بر اساس آمار ادارهی کل مبارزه با خشونت علیه زنان و خانوادههای اقلیم کردستان، ۳۸۶۷ شکایت در چهار ماه اول سال جاری، ۳۷ تجاوز جنسی و ۳۸ خودسوزی ثبت شده است.
آمارها نشان میدهند که زنان میبایست بیشتر تلاش کنند و برای آموزش و آگاهیبخشی فعالیت داشته و سازمانها سعی نموده تا زنان را از طریق سمینارها و دورهها آموزش دهند.
سازمانها در منطقهی گرمیان تنها هستند
سوهام محمود، اهل گرمیان و عضو سازمان زنان آزاد کوردستان، خاطر نشان میکند که اگرچه سازمانها برای آگاهی دادن به زنان کار میکنند، اما به دلیل تسلط ذهنیت مردسالاری بر زنان، کارایی برای برگزاری سمینارها و سازمانها ندارند و باید در این مورد فعالیت زیادی صورت بگیرد تا زنان در برابر خشونت سکوت نکرده و طرح شکایت کنند.
سوهام، یکی از اعضای این سازمان این موضوع را آشکار میکند که به سازمان آنها اجازهی فعالیت نداده و مابین سازمانها تبعیض وجود دارد، سازمانهای زنان در گرمیان تنها هستند و در کرکوک یا سلیمانی همکاریهای لازم صورت نمیگیرد.
فقط اسمی از سازمانها وجود دارد
تانیا کریم، یکی از ساکنان پنجوین میگوید: ''این منطقه اکنون تا حدودی با خشونت فاصله دارد و با رفتار زنان خشونتآمیز صورت نمیگیرد ولی اکنون منطقهی کوردستان در معرض تهدید تهاجم فرهنگی قرار دارد و اگر در آن مناطق کار و فعالیتی شکل نگیرد، خطر ارعاب و کشتن زنان به شهر پنجوین نیز برخواهد گشت.
این فعال همچنین اشاره میکند که چند سازمان زنان در پنجوین وجود دارد، اما تا به امروز کاری برای زنان انجام ندادەاند و میگوید: ''آنها حزبی هستند و با تفکر حزبی خود کار میکنند و خود حزب هم با ذهنیتی مردسالارانه رفتار میکند، بنابراین آنها فقط در ظاهر و به اسم وجود دارند''.
سمینارهایی که برای زنان برگزار میشود به درستی مورد استقبال قرار نمیگیرد
دیدای مهداوی بهعنوان یک زن جوان از دربندیخان، در مورد وضعیت زنان در این شهرستان میگوید: ''دربندیخان شهر کوچکی است و برای زنان تا حدودی آزادی مهیاست، اما هنوز کاستیهایی در ذهن هر دو جنس وجود دارد، زنان از حرف مردم میترسند و نمیتوانند آزادانه به هر جایی بروند، دین و سنتها تاثیر دارند و مردم شجاعت نشان نمیدهند."
وی تصریح کرد: ''مشکلات زیادی در درک و تفکر و ذهنیت هر دو جنسیت وجود دارد، ذهن آنها از دیرباز درگیر این مسائل شده، آگاهی دادن کار بسیار سختی است، باید ابتدا سعی کنیم آموزش دهیم، چرا که زنان، مادران نیمی از جامعه هستند و نیمهی دیگر را آموزش میدهند.''
وی گفت: "سازمانها و مراکزی که برای زنان برگزار میشود اکثرا حزبی هستند که برای زنان فعالیت میکنند اما کافی نیست، همچنین نشستها و سمینارهایی که برای زنان انجام میشود، در سطح قابل قبول مورد استقبال واقع نمیشوند.''