«یگان‌های مدافع زنان» منافع ملی را نسبت به منافع شخصی خویش ترجیح دادند!
یگان‌های مدافع زنان می‌توانند با دیدگاه‌ها ومفکوره‌های‌شان زنان افغانستان را حمایت‌کننده، ما هم باید آنان را الگوی خود قرار بدهیم چون منافع ملی خود را نسبت به منافع شخصی خویش ترجیح دادند. برای منافع ملی‌شان پیش قدم بودند و مبارزه کردند.
بهاران لهیب
کابل - ۴ اپریل مصادف است با ایجاد «نیروهای مدافع زنان»، خبرگزاری زنان در مصاحبه با دو زن افغان در رابطه به تاثیرات این نیروها بر دیگر زنان جهان به‌خصوص زنان افغان صحبت نموده است.
مرسل مایار که فارغ‌التحصیل رشته‌ی علوم اجتماعی از یکی از دانشگاه‌های کابل می‌باشد در این زمینه می‌گوید: «با آمدن طالبان ما زنان مجبور به خانه‌نشینی شدیم، بناً من مطالعه را آغاز کردم و در مورد «نیروهای مدافع زنان» معلومات به دست آوردم.»
مرسل مایار در ادامه‌ی سخنان خود می‌گوید: «این سازمانی بود که در سوریه تشکیل شده و زنان کورد، عرب و ترکمن در برابر چالش‌های موجود در کشورشان مبارزه کردند.
روژآوا که در سوریه یا غرب کوردستان موقعیت دارد، زنان آن منطقه دست به دست هم داده این سازمان را تاسیس کردند. کار و مبارزه‌شان سه پیامد مهم داشت. پیامد اول آن، در صف اول مبارزه قرار گرفتن زنان بعد از حمله‌ی ترکیه به سوریه در منطقه‌ی روژآوا؛ پیامد دوم مبارزه با مردسالاری که حدود شش هزار سال حاکمیت داشته، زنان از حق تحصیل، کارکردن در سکتورهای دولتی و غیردولتی محروم ساخته بودند؛ و پیامد سوم آن به‌خاطر حق و حقوق، عدالت‌خواهی، بلند بردن سطح آگاهی زنان می‌باشد.»
وی افزود: «زنانی که در سوریه هستند، همیشه مبارزه کرده و زنان آگاه، زنان آزادیخواه و مبارز‌اند. همیشه برای بلندبردن سطح آگاهی زنان و حق‌طلبی خود و بر ضد اشغالگران مبارزه نمودند. زنانی که سازمان‌دهی کردند، شب روز زحمت کشیدند و با مبارزات خود به این جایگاه رسیدند. من از اینان یاد می‌گیرم، زنان شجاع و دلیر هستند که همیشه در مقابل ظلم و ستم سرخم نکرده و فقط مبارزه کردند.»
«یگان‌های مدافع زنان برای منافع ملی‌شان پیش‌قدم بودند و مبارزه کردند»
مرسل مایار می‌گوید: «(یگان‌های مدافع زنان) می‌توانند با دیدگاه‌ها ومفکوره‌های‌شان زنان افغانستان را حمایت‌کننده، ما هم باید آنان را الگوی خود قرار بدهیم چون منافع ملی خود را نسبت به منافع شخصی خویش ترجیح دادند. برای منافع ملی‌شان پیش قدم بودند و مبارزه کردند. اینان زنان شجاع و دلیر برای زنان سرزمین خود و جهان شدند.
زنان افغانستان باید از اینان یاد بگیرند. به این فکر نکنیم که تنها کشور ماست که در وضعیت بد قرار دارد، امروز می‌بینیم قدرت‌مندترین کشورها هم در وضعیت خوب قرار ندارد. هزاران نفر را قربانی دادند، مبارزه کردند و کشور خود را از اشغال نجات دادند.
در تاریکی قرار داشتند از اثر کسب علم و دانش توانستند کشور خود را نجات بدهد.
پس زنان سوریه هیچ‌وقت خاموش ننشستند، مبارزه کردند. باوجودی که می‌بینیم داعش خطرناکترین گروه تروریستی در جهان شناخته شده است. بدون ترس و هراسی و حتا تعرض‌های جنسی هم علیه‌شان صورت گرفته ولی با آن هم مبارزه کردند، در مقابل داعش ایستادگی کردند. امروز ما می‌بینیم، زنان کسانی نیستند که ضعیف باشند. زنان کسانی هستند که در مقابل بزرگترین تروریست‌ها مبارزه کردند و مردم خود را از ظلم ستم و زیربناهای کشور خود را از نابودی به قله‌های بلند رسانیدند.»
مرسل مایار «یگان‌های مدافع زنان» را مخاطب قرار داده و می‌گوید: «ما به آنان افتخار می‌کنیم. تنها ما نه بلکه تمام زنان و مردان آگاه جهان، روشنفکر و آزادیخواه هستند که همیشه از اینان پشتیبانی می‌کنند. ما همیشه از دیدگاه و ایدلوژی‌شان الگوبرداری می‌کنیم تا روزی حکومت‌های که بالای مردم و زنان کشور حاکم هستند و ظلم می‌کنند به عقب برانیم و کشور ما را به طرف ترقی و پیشرفت سوق بدهیم.»
«یگان‌های مدافع زنان می‌توانند از تجارب خود به ما مشورت‌های خوبی بدهند»
منیلا احمدی، محصل یکی از دانشگاه‌های کابل در سخنان خود می‌گوید: «موجودیت همچون سازمان‌هایی می‌تواند الگوی خوب باشد و می‌تواند که برای بلند بردن سطح آگاهی زنان که در کشورهای مثل عراق، ایران و افغانستان تاثیر مثبت داشته باشد. مانند زنان کوبانی که در سخت‌ترین شرایط در مقابل داعش سلاح گرفتند و از کشور خود دفاع کردند.»
منیلا احمدی در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید: «(یگان‌های مدافع زنان) نمی‌توانند مستقیم ما را حمایت کنند. ولی به صورت غیر مستقیم از ما حمایت کنند همچنان در بلند کردن صدای ما همکار باشند و از تجارب خود به ما مشوره‌های خوبی بدهند.
راهپیمایی‌های که در کابل و سایر ولایت بوده یکی از دلیل آن الهام گرفته از همچون سازمان‌ها و یا زنان بوده است.
زنان افغانستان باید از اینان یاد بگیرند که چگونه از کشور خود دفاع کنند، از تجارب‌شان استفاده کنند. ما باید از مبارزات زنان ایران که زندانی می‌شوند و در سخت‌ترین شرایط قرار دارند ولی باز هم از حقوق زنان دفاع می‌کنند. یاد بگیریم، که هرقدر شرایط ما سخت شود یا با زندان و شکنجه مواجع شویم از حقوق زنان دفاع کنیم و به مبارزه خود ادامه بدهیم.»
پیام منیلا احمدی به «یگان‌های مدافع زنان» اینست که: «به مبارزه، ایستادگی وهمچنان دفاع از حقوق زنان ادامه بدهند تا شکست نخورند.»
قابل یادآوری‌ست که «حزب همبستگی افغانستان» و «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) یگانه تشکل‌هایی بودند که درباره‌ی مبارزات و سلحشوری‌های زنان کوبانی به مردم افغانستان به‌ویژه زنان آگاهی‌دهی کردند و رسانه‌های جریان غالب کشور همیشه از این حقیقت چشم‌پوشی کردند. حزب همبستگی چندین راهپیمایی و گردهمایی را به دفاع از مبارزات زنان و مردان کوبانی و عفرین ترتیب داده است و در اول نوامبر ۲۰۱۴ در روز همبستگی جهانی با کوبانی در هفت ولایت این کشور راهپیمایی‌هایی را ترتیب داد.