لارا گوهری

مهاباد- بعد قیام مردمی سرتاسری کلاس‌های دانشگاه سنندج برگزار نمی‌شوند اما دانشجویان همچنان در دانشگاه حضور دارند و در طول اعتراضات دانشجویان زیادی بازداشت و زخمی شدند.

در دانشگاه سنه خبری از حجاب اجباری نیست، اکثر دانشجوهای دختر بدون حجاب اجباری در دانشگاه حضور پیدا می‌کنند و کل رفت‌وآمدها به داخل و خارج دانشگاه بدون حجاب اجباری است. خودداری از پوشیدن حجاب اجباری یک نافرمانی مدنی و یک حرکت اجتماعی است و این سرآغاز تغییر در اجتماع است و حکومت از این نافرمانی مدنی و تبدیل آن به یک عرف اجتماعی می‌ترسد.

سلف پسران در دانشگاه به سلف مختلط تبدیل‌شده است و به دخترانی که از سلف پسران غذا بگیرند بدون ژتون و رایگان غذا می‌دهند. در دانشگاه سنه انگار انقلاب شده است خبری از تفکیک جنسیتی در سلف غذاخوری نیست و این هنجار تبعیض‌آمیز را شکسته‌اند.

دانشجویان با حاضر نشدن سر کلاس‌ها، نوشتن پلاکارد، شرکت در تجمعات دانشجوی در داخل دانشگاه و سخنرانی ، تبدیل کردن سلف مردان به سلف مختلط، رقص کوردی در دانشگاه، برداشتن حجاب و پوشش اجباری، روشن کردن شبانه‌ی آتش در حیاط دانشگاه، شعار سردادن و حتی بازی و ورزش‌های گروهی در حیاط دانشگاه از کارهای است که به نشانه اعتراض انجام‌شده است.

 

«زن، زندگی، آزادی اصلی‌ترین شعار تجمعات دانشگاە»

م.ن اهل مهاباد و در دانشگاه کوردستان دانشجو است در مورد بازداشتی‌ها می‌گوید: «در داخل دانشگاه هیچ دانشجوی دستگیر یا تعلیق نشده است اما چند نفر از دانشجوها که اهل کرمانشاه، ایلام، سنندج و... بودند در خارج از دانشگاه دستگیر شده بودند و اکنون در بازداشت به سر می‌برند. یکی از اساتید دانشگاه سنه توسط اطلاعات دستگیر شده است و هر روز دانشجوها برای آزادی استادان و دانشجوهای بازداشتی جلوی ساختمان مرکزی تحصن می‌کنند و خواهان آزادی آن‌ها هستند».

در مورد اعتراض دانشجویان در ادامه می‌افزاید: «در ابتدا اکثر کسانی که فراخوان می‌دادند دانشجویان زن بودند اما پس ‌از آن اساتید هم به اعتراضات پیوستند و حتی استادها برای روزهای خاصی در دانشکده‌های مختلف فراخوان تجمع می‌دادند. اکثر تجمعات صبح شروع می‌شوند و دانشجویان و استادان سخنرانی می‌کنند و شعار «زن، زندگی، آزادی» اصلی‌ترین شعار این تجمعات است. یکی از تجمعات بزرگ دانشگاه کوردستان در اعتراض به برکناری رئیس دانشگاه دکتر صادقی بود. از او درخواست کرده بودند اسامی دانشجویان و استادان معترض را در اختیار نهادهای امنیتی قرار دهد اما او از انجام این کار امتناع کرده بود و استعفا دادند. دانشجویان در حمایت از دکتر صادقی در داخل حیاط دانشگاه تجمع کردند و شعارهای اعتراضی سر می‌دادند. حراست کاملاً از دانشگاه محافظت می‌کند و مانع از ورود بعضی اشخاص به دانشگاه می‌شود».

در مورد بازداشت و تیراندازی به داخل محوطه دانشگاه می‌گوید: «به دلیل اعتراض دانشجویان نیروهای امنیتی از بیرون دانشگاه به داخل  گلولەهای ساچمه‌ای شلیک کردند که آمار غیررسمی حاکی از زخمی شدن ٣٠ نفر و شاید بیشتر است. یکی از پسران دانشجوی دکترا در اثر اصابت ساچمه یکی از چشم‌های خود را از دست داد. دانشجویان و اساتید از دانشجویان زخمی و در هزینه‌ی درمان به آن‌ها کمک می‌کنند. این دانشجوی دکترا باوجود آنکه بینای یکی از چشم‌هایش را از دست ‌داده است پس از جراحی گفت اگر چشم دیگرم هم کور شود تسلیم نخواهم شد و دست از مبارزه علیه دیکتاتوری بر نخواهم داشت. در دانشگاه اساتید، کارمندان و دانشجویان همه یک‌صدا هستند و حتی کسانی که زمانی مدافع این نظام بوده‌اند اکنون به جمع معترضان پیوسته‌اند و علیه این نظام فاشیستی شعار «زن، زندگی، آزادی» سر می‌دهند».