هیما راد

سنە- اسم زنان ملیت‌های ایران به عنوان سردمداران انقلاب ثبت می‌شود زنانی که در جریان این انقلاب چه کارها که نکردند مانند زنان کمون پاریس و زنان انقلاب فرانسه و... اما زنان کورد بە ویژە زنان شهر سنە قلب تپندەی این انقلاب بودند. آنها با نابرابری‌ها مبارزه کردند، با سیستم نابرابری که همه را زن و مرد، پیر و جوان را مورد ستم قرار داد، اما زنان را بیشتر. زنان مورد ستم مضاعف قرار گرفتند تنها راه رهایی ابتدا، آگاه شدن زنان به این ستم بود زنان راهی جز آگاهی ندارند آنها فهمیده‌اند با وجود جمهوری اسلامی نمی‌توان هیچ کاری از پیش برد.

از آنجا که هرچه را سرکوب کنی از همانجا ضربه می‌خوری، جمهوری اسلامی نیز اولین و کاری‌ترین ضربه‌ها را از زنان خورد و استارت این انقلاب از زنان زده شد به طوری که می‌شود این انقلاب را به زنان نسبت داد زیرا بخش عظیمی از زنان در آن نقش داشتند. از روزهای آغازین و با حضور در تظاهرات تا ایجاد کمیته برای مداوای زخمی‌ها، شعار نوشتن بر در و دیوار شهر، ساختن کوکتل و وسایل مشتعل برای دفاع از خود و آتش زدن پایگاه بسیج و مکان‌های مرتبط با سپاه و...... زنان هر کدام بسته به توانایی‌های خود و بسته به جایگاه خود در نقش دانش‌آموز، دانشجو، معلم، پزشک، خانه‌دار و کارگر.... ایفای نقش کردند.

با چند تن از زنان این انقلابی شهر سنە گفت‌وگویی در رابطه با فعالیت‌هایشان و  چگونگی ایفای نقش خود به عنوان یک زنِ مبارز انقلابی داشتیم.

 

«اگر خشممان را به قدرتی برای مبارزه تبدیل کنیم پیروزی از آن ماست»

آ.ج  از زنان مغازه‌دار در سنندج به خبرگزاری زن می‌گوید: من چهل سال دارم و متاهل هستم و با اینکه همسرم زیاد با اعتراضات خیابانی موافق نیست اما در تمام اعتراضات شرکت داشته‌ام. هدفم مبارزه با این حکومت دیکتاتور است حکومتی که چهل و چند سال است حسرت یک زندگی معمولی را بر دلمان گذاشته. من بچه دار نشدم چون نخواستم بچه‌ام در شرایطی که من زندگی کردم بزرگ شود و تجربیات من را داشته باشد.

وی می‌گوید: در تمام اعتصابات شرکت کرده‌ام و مغازه‌ام را بسته‌ام و با توجه به اینکه با برادرم مغازه را اداره می‌کنیم بارها به مغازه آمده‌اند و ما را تهدید کرده‌اند که چرا مغازه را می‌بندید و از ما خواسته‌اند تا تعهدنامه امضا کنیم و دیگر اینکار را نکنیم اما نتوانسته‌اند  جلوی ما را بگیرند و در آینده هم در تمام اعتصابات شرکت خواهیم کرد.

آ.ج ادامه می‌دهد: در اوایل که اعتراضات خیابانی شدت بیشتری داشت چون مغازه ما دو در دارد بچه‌ها را راه می‌دادیم تا از در پشتی فرار کنند و با اینکار از دستگیری‌ آنها جلوگیری می‌کردیم.

وی از فعالیت‌های دیگر خود به عنوان یک زن می‌گوید: سعی کردم با تمام آنچه در توان دارم در این انقلاب سهمی داشتە باشم. شرکت در تظاهرات، بستن مغازه، شعار نوشتن بر دیوارهای شهر، گشتن بدون حجاب در روز و....

آ.ج می‌‌گوید بسیاری از اطرافیان و مغازە‌داران همسایە را گرفتند یک سری را با وسیقه‌های سنگین آزاد کردند یک سری دیگر همچنان در زندان به سر می‌برند.

«همانطور که می‌دانید حکم بسیاری از زندانیان محاربه و اعدام است و با اعدام دو تن از آنان ما باید بدانیم که این رژیم دیکتاتور نباید زمانی برای نفس کشیدن داشته باشد وگرنه از آن برای اعدام جوانان و زیر شکنجه کشتن آنها استفاده می‌کند.»

آ.ج در ادامە می‌گوید: من به این انقلاب خوشبین هستم و می‌دانم اگر تمام خشممان را به قدرتی برای مبارزه تبدیل کنیم پیروزی از آن ماست با خانه نشستن و زانوی غم بغل کردن هیچ اتفاقی نمی‌افتد، و دشمن ضعیف تر از چیزی است که ما فکر می‌کنیم ما بیشتر راه را رفته‌ایم نباید جا بزنیم یا خسته شویم.

آ.ج در پایان در مورد مشکلاتی که برای مغازه‌داران پیش آمده می‌گوید: بعد از اعتصابات ١۴ تا ١۶ آذر تعداد زیادی از مغازه‌ها را پلمپ کردند و حساب حدودا سیصد مغازه‌دار را مسدود کردند و به این نیز اکتفا نکردند و تعدادی را زندانی کردند. مغازه‌داران در این مدت فشار زیادی را متحمل شدند اما هستند کسانی که شهید داده‌اند و در مقایسه با آن، این برای ما چیزی نیست فدای سر جوانانمان و تا پیروزی ادامه می‌دهیم.

 

«آزادی نزدیک است»

س.م مربی ورزش به خبرگزاری زن می‌گوید: من از روزهای اول که به سه ماه پیش برمی‌گردد در خیابان‌ها حضور داشتم و به عنوان یک معترض به کشته شدن ژینا امینی به عنوان یک زن جوان اعتراض خود را به خیابان بردم، اوایل با شعار دادن و مانند دیگر همشهری‌هایم با حضورم در تظاهرات خود را مفید می‌دانستم.

س.م کە خود مربی ورزش است از زنان می‌خواهد کە آمادگی جسمانی برای مبارزە داشتە باشند و می‌گوید: من مربی ورزش هستم و بە تمام زنان پیشنهاد می‌کنم کە آمادگی جسمانی داشته باشند و اگر می‌خواهند دست خالی در اعتراضات شرکت کنند حداقل پای دویدن داشته باشند و یا بتوانند از خود دفاع کنند. وی حضور در خیابان‌ها بدون آمادگی بدنی را اشتباه دانست و اعتقاد دارد هرکس بنا به توانایی‌ هایی که دارد در این انقلاب ایفای نقش کند.

س.م ادامه می‌دهد: ما بە این انقلاب ایمان داریم و با کشتن‌ها و دستگیری‌ها نا امید نمی‌شویم و می‌دانیم که آزادی نزدیک است و حتی اگر این راه طولانی هم باشد با تمام توانمان در این راه قدم گذاشته‌ایم و به عقب برنمی‌گردیم، اگر کوتاه بیاییم خیانت به خون جوانانمان است و خیانت به تمام آنهایی که در این راه هزینه‌های زیادی دادند.