کابل - از حاکمیت طالبان بیشتر از دو سال می‌گذرد، که در این مدت مردم وضعیت ابتر را پشت سرگذرانده‌اند. وضعیت زنان روزبروز بحرانی‌تر و افغانستان تحت حاکمیت طالبان بە یک زندان بزرگ برای زنان، روزنامەنگاران و کل جامعە تبدیل شدە است.

در طول دوسال حاکمیت طالبان آمار قتل و خودکشی زنان بلند رفته است. دلیل عمده آن ترویج افکار بنیادگرایی طالبی و ضد زن می‌باشد و در کنار آن عوامل دیگر مانند بیکار، فقر، خشونت‌های خانواده‌گی، ازدواج اجباری، به نکاح در آوردن به اجبار دختران با طالبان، افزایش مشکلات روانی، مانع شدن زنان از کار و تحصیل دست به دست هم داده آمار را بلند برده است. سازمان «ملل متحد» در گزارشی نوشته است: «از هر ۱۰ زن در افغانستان، ۹ زن مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند.» که اکثر این خشونت‌ها از طرف طالبان حمایت می‌شود.

حالا ما آمار‌های که طی یک سال گذشته توسط سازمان‌های جهانی به نشر رسانده و وضعیت حاکم را بیان می‌داریم.

 

آمار بدبختی مردم افغانستان در طول یک سال

دفتر «هماهنگ کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل» (اوچا) در تویترش نوشت: «بیش از ۲۸ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشری نیاز دارند که ۲۳ درصد آن زنان، ۵۴ درصد کودکان و ۸.۳ درصد آن افراد معلول را دربرمی‌گیرد.»

نهاد «حمایت‌کننده رسانه‌های آزاد افغانستان» (نی) در نشر گزارش سالانه‌اش نوشت: «در این سال ۱۲۰ قضیه خشونت علیه خبرنگاران ثبت نهاد ما شده است که ۸۰ در صدش شامل لت و کوب، تحقیر و توهین، رفتار غیر اصولی و بازداشت‌های خود سرانه می‌شود.»

دولت پاکستان تصیمم گرفت که ۱.۷۳ میلیون مهاجرین افغان که بدون اسناد قانونی در این کشور زندگی می‌کنند اخراج نماید. بنا در اول اکتوبر ۲۰۲۳ روند اخراج اجباری را آغار نمود به گفته سازمان «جهانی غذا» تا حال ۲۸۰ هزار پناه جو افغان از پاکستان اخراج شده است.

دفتر «مبارزه با مواد مخدر و جرائم سازمان ملل» در گزارش ماه سپتامبر ۲۰۲۳ اعلام کرد: «حدود ۳۳۰ تن مواد مخدر امسال در افغانستان  تولید شده است.»

 

زندان‌های تحت حاکمیت طالبان

اداره «تنظیم امور زندان‌ها» تحت حاکمیت طالبان در خبرنامه‌ای گفت که حدود ۱۶ هزار زندانی در سرتا سر افغانستان در زندان اند، به تعداد ۱۱۹۴ زن، ۱۰۴۲ کودک پسر، ۴۷ کودک دختر، ۱۶ شهروند خارجی که ۵ تن زنان می‌باشند در زندان‌ها افغانستان به سر می‌برند. به گفته همین اداره بین ۶۰۰ الی ۷۰۰ تن کودکان در مرکز اصلاح و تربیه زندگی می‌کنند ۴۰۰ تن آن را کودکان گدا تشکیل می‌دهد که از خیابان‌ها جمع آوری نموده‌اند. همچنان در حال حاضر ۴۰۰ افغان در زندان‌های ایران زندانی هستند. اما این اداره از زندانیان سیاسی و مخالفین شان، نظامیان دولت پیشین، زنان معترض، خبرنگاران در خبرنامه نام نبردەاند که اکثریت در ریاست «امنیت ۹۰ و ۴۰» تحت شکنجه قرار دارند و آنان را جز آمار زندانیان حساب نمی‌کنند در عین حال زندانیان که در ولایات مختلف با کوچکترین مخالفت، طالبان دستگیر و به ماه‌ها ناپدید می‌شوند هم جز این آمار شمرده نشده‌اند.

 

بخش صحت، از طرف اداره طالبان به تمسخر گرفته شده است

در سفرهای که ما به تعداد از ولایات داشتیم به این مسله پی‌بردیم که در طول بیست سال گذشته با حیات مردم در هر زمینه به خصوص صحت بازی صورت گرفته است. فقط در مرکز شهرها یکی دو شفاخانه دولتی(بیمارستان) موجود است در ولسوالی‌های دور و نزدیک هیچ مراکز خدمات صحی وجود ندارد. اگر هم است با کمبود وسایل و پرسونل صحی مواجه هستند که در طول یک سال وضعیت بدتر شده است در ضمن دیگر جنایات طالبان، در بخش صحت هم تفکیک جنسیتی را انجام داده‌اند.

در بیانیه‌ای سازمان «جهانی صحت» نوشته است:‌ «برای ۸ میلیون نفر در افغانستان با کمبود بودیجه در بخش صحت مواجه هستند.»

در این بیانیه ذکر شده است: «در وضعیت اظطراری صحی ۱۴ میلیون نفر قرار دارد که شامل ۷.۵ میلیون آن کودکان، ۳.۱ میلیون آن زنان می‌باشند.»

وزیر «صحت عامه افغانستان» تحت رهبری طالبان، قلندر عباد در افتتاح یک شفاخانه گفته بود: «تعداد مرگ و میر مادران و کودکان امسال به ۲۵۶ تن می‌رسد.»

 

افزایش مشکلات روانی در طول یک سال

ما به دیدن یکی از کلنیک‌های روان درمانی چندی قبل رفته بودیم. بنا به گفته مسوول این کلنیک تعداد مریضان(بیماران) در طول یک سال افزایش یافته است و مراکز روان درمانی هم نظر به مشکلات مالی و امنیتی از بین رفته، این بیماری در بین دختران جوان و نوجوان بیشتر دیده می‌شود دلیلش از دست دادن زمینه‌های تحصیلی و کار شان می‌باشد.

همچنان سازمان «جهانی صحت» در روز جهانی صحت در افغانستان اعلام کرد: «زنان و کودکان افغان بنا به شرایط نامطلوب در وضعیت خوب روانی به سر نمی‌برند.» این سازمان افزوده است: «که حدود ۳۹ درصد از کودکان با مشکلات عاطفی رو به رو هستند، ۵۲ درصد کودکان با هم‌سن و سالان خود مشکل دارند، ۱۱.۵ در صد بنا به مشکلات روانی در انجام وظایف روزانه خود دچار اختلال هستند.»

 

بلند رفتن آمار خوکشی زنان در افغانستان

در طول دوسال حاکمیت طالبان آمار قتل و خودکشی زنان بلند رفته است. دلیل عمده آن ترویج افکار بنیادگرایی طالبی و ضد زن می‌باشد و در کنار آن عوامل دیگر مانند بیکار، فقر، خشونت‌های خانواده‌گی، ازدواج اجباری، به نکاح در آوردن به اجبار دختران با طالبان، افزایش مشکلات روانی، مانع شدن زنان از کار و تحصیل دست به دست هم داده آمار را بلند برده است. سازمان «ملل متحد» در گزارشی نوشت: «از هر ۱۰ زن در افغانستان، ۹ زن مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند.» که اکثر این خشونت‌ها از طرف طالبان حمایت می‌شود.

خبرگزاری «اطلاعات روز» در اوسط این سال، گزارش داد: «که ۲۱۳ تن خودکشی نموده‌اند که ۱۱۰ تن آن مردان و ۱۰۳ تن آن زنان می‌باشند که بلندترین آمار در ولایت فاریاب، ۳۸ مورد گفته شده است.»

«آژانس خبری باختر» در تحقیق یکساله‌اش که در اوسط همین سال به نشر رسانید، خبر داد: «۱۰۹ تن خودکشی نموده اند که ۵۳ تن را زنان و ۵۶ تن را مردان تشکیل می‌دهند.» در این تحقیق هم آمار بلند از ولایت فاریاب می‌باشد.

 

وضعیت زنان تحت حاکمیت طالبان در طول یک سال

«انستیتوت جورج تاون برای زنان، صلح و امنیت» می‌گوید: «افغانستان در بین ۱۷۷ کشور ناامن‌ترین مکان برای زنان شمرده می‌شود.» با وجود آن هم زنان دست از مبارزه برنداشته و ناامید نشده‌اند در طول یکسال گذشته به گونه‌های مختلف در اکثریت ولایات صدا بلند نموده‌اند با این که تعداد شان با دستگیری، شکنجه، مواجه بوده‌اند ولی نترسیده ادامه داده‌اند.

هر روز طالبان قوانین زن ستیزانه خود را اعلام می‌دارند. حجاب را اجباری اعلام نمودند، زنان بدون محرم شرعی حق سفر را ندارند در مسیر راه‌ها از یک ولایت به ولایت دیگر به ده‌ها ایست بازرسی موجود است. بیشترین دغدغه شان محرم زنان و حجاب شان تشکیل می‌دهد.

«دفترمعاونیت سازمان ملل در افغانستان» (یوناما)، «بخش زنان این سازمان» و نهاد «بین‌المللی مهاجرت» تحقیقی مشترک را بین ۵۹۲ زن در ۲۲ ولایت انجام داده اند. گفته شده: «که ۶۹ درصد زنان با از دست دادن کار و تحصیل شان در انزوا و حساس حقارت به سر می‌برند.» به گفته این نهاد‌ها بیشتر از ۵۰ قانون توسط طالبان برعلیه زنان صادر شده است.

 

امنیت تحت حاکمیت طالبان

با حاکمیت دوباره طالبان در افغانستان در روزهای نخست «عفو عمومی» را اعلام نمودند. حرف شان این بود «که ما با هیچ کسی دشمنی نداریم.» و حالا هم طالبان و آن عده از بلی گویان شان هر روز تبلیغ می‌نمایند که در سرتاسر افغانستان امنیت حاکم است و دولت به تمام نقاط افغانستان دسترسی دارد. فقط اجازه کار و تحصیل به زنان ما بدهند افغانستان گل و گلزار می‌شود.

اما انچه که جریان دارد هیچگاه گفته نمی‌شود و رسانه‌های تحت حاکمیت خود را هم اجازه نمی‌دهند که گزارش از وضعیت که جریان دارد بدهند. در اکثریت ولایات نیرو‌های نظامی دولت پیشن، که نتوانستند مناطق شان را ترک کنند و به جای دیگر پناه ببرند شب هنگام از منازل شان توسط طالبان یا دستگیر می‌شوند و یا به نام «افراد مسلح ناشناس» ترور می‌شوند. جان اکثریت خبرنگاران زن و مرد در خطر است حتا در جریان تهیه گزارش بازداشت شده، لت و کوب و یا به قتل می‌رسند. زنان معترض از منازل شان توسط یکی از اعضای خانواده شان که مرد است دستگیر می‌شوند و بعد از شکنجه و گذشتاندن ماه‌ها در زندان در بدل سکوت و پرداخت پول هنگفت از زندان آزاد می‌شوند. قتل زنجیری زنان و به نکاح در آوردن اجباری دختران نوباله توسط طالبان به امر معمول تبدیل شده است، در شمال کشور نیروهای داعش هر روز قوت می‌گیرند، در مساجد، مکان‌های ورزشی موترهای(ماشین) شهری انتحار و انفجار صورت گرفته ولی اجازه نشر و آمار کشته شده‌ها و زخمیان داده نمی‌شود. مردم افغانستان چنین امنیت دارند که هر روز زجر کش می‌شوند و طالبان بر وضعیت حاکم به رقص پایکوبی خود ادامه می‌دهند.

 

افات طبیعی، تحت حاکمیت طالبان

امسال باز هم افغانستان شاید افات طبیعی در تعداد از ولایات بود که به صدها خانوداه سرپناه، جان‌های عزیزان، خانه و کاشانه شان را از اثر جاری شدن سیلاب، زمین لرزه از دست دادند. اما از طرف دیگر دولت طالبان از این فرصت استفاده کرده به نام «مصیب زدگان» پول‌های زیاد را به جیب زدند.