بهاران لهیب

افغانستان- قتل و کشتار زنان در افغانستان هر روز افزایش می‌یابد. اما دردآورتر از همه این است که اجازه انعکاس و مجازات عاملین آن داده نمی‌شود. تلاش بنیادگرایان از نوع طالبی، جهادی و داعشی در افغانستان همین است که فرهنگ‌ شان را حاکم سازند و برای پایدار کردن فرهنگ بنیادگرایی به سرکوب زنان و روشنفکران جامعه می‌پردازند.

در طول سه سال حاکمیت طالبان، هر صدایی که حتی اگر ضعیف هم بود بلند شد و طالبان احساس کردند ممکن است این حرف‌ها باعث آگاهی و بسیج مردم و به ‌خصوص زنان شود، عاجل در پی سرکوب و نابودی آن برآمدند.

این روزها در کنار قتل و زن‌کشی، تعداد زیادی را در ملاعام شلاق زدند و حتی قصاص کردند. این اعمال همواره از سوی رهبران طالبان استقبال شده و می‌گویند: «امر امیرالمؤمنین ما ملا هیبت‌الله آخندزاده است، حرف وی حرف است.» تمام قوانین و مقرراتی که در سه سال حاکمیت ‌شان اعلام شده، امر ملا هیبت‌الله است که اجرا می‌شود. آنان برای مردم، به‌خصوص زنان، زندگی جهنمی را حاکم ساخته‌اند و هر روز مردم درد فقر، بیکاری، گرسنگی، توهین و تحقیر را تحمل می‌کنند.

ما بار دیگر به تعدادی از آمار قتل زنان در افغانستان دست یافتیم که با صراحت می‌توان گفت تنها تعداد محدودی از این قتل‌ها رسانه‌ای می‌شود:

 -به تاریخ ۴ حمل، دختر نوجوانی که پدرش ملا بانفوذ بوده است، در ولسوالی انجیل ولایت هرات خودکشی کرد.

 -به تاریخ ۷ حمل، در ولسوالی شیرین‌تگاب ولایت فاریاب، مردی همسرش را به آتش کشید.

- به تاریخ ۱۰ حمل، زنی ۲۴ ساله در شهر لشکرگاه ولایت هلمند خود را از بام خانه به پایین انداخت و به زندگی خود پایان داد.

- به تاریخ ۱۴ حمل، زنی در ولسوالی بنگی ولایت تخار، شب‌هنگام در منزلش حلق‌آویز شده و زندگی‌اش پایان یافت.

- به تاریخ ۳۱ حمل، در ولسوالی خنجان ولایت بغلان، زنی به همراه دو برادر همسرش در اثر اختلافات خانوادگی به قتل رسیدند.

آمار و رویدادهای ثبت شده تنها بخش کوچکی از خشونت‌های گسترده علیه زنان در افغانستان تحت سلطه‌ی طالبان را نشان می‌دهد. در حالی که هر روز زنان قربانی سرکوب، تبعیض و قتل می‌شوند، نبود آزادی رسانه‌ها و انکار عدالت، این فجایع را از دید جهانیان پنهان نگه داشته است. تداوم این وضعیت نه تنها زنگ خطر جدی برای حقوق زنان، بلکه برای تمام ارزش‌های انسانی در افغانستان است.