«با پیروزی در حذف حجاب اجباری برابری سیاسی، اقتصادی، اجتماعی هم به دست خواهد آمد»
زنان معترضی کە اکنون در خیابان‌ها علیە ارتجاع مبارزە می‌کنند، دستیابی بە آزادی در نوع پوشش را زمینەی برابری سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می‌دانند و می‌گویند این نسل دیگر بە اصلاحات معتقد نیست بلکە تنها خواستەی آن حذف این رژیم است.
دیلان محمدی
مهاباد- یکی از مهم‌ترین بهانه‌های آغازین اعتراضات پس از مرگ ژینا امینی، مسئلەی حجاب اجباری است. تجمع‌های اعتراضی گسترده در نقاط مختلف ایران در پی قتل حکومتی ژینا امینی، قربانی حجاب اجباری شکل گرفت. شمار قابل‌توجهی از زنان به نشانەی اعتراض روسری‌های خود را در اماکن عمومی شهرهای مختلف از سر برداشتند. زنان با شعار«زن، زندگی، آزادی» علیه ارتجاع گرایی حکومت ایران اعتراض کردند. اعتراضات این بار از کوردستان آغاز شد و این شعار نقطه قوت اعتراضات شد و در سراسر ایران از سوی آزادی‌خواهان مورد استقبال قرار گرفت.
زنان پیشگامان این اعتراضات هستند و در همەی نقاط ایران و کوردستان با حضور گستردە در خیابان‌ها، شعار نویسی و اعلام خواستهای خود بر مبارزە تا رهایی کامل پافشاری می‌کنند.
زن معترضی با نام سحر (اسم مستعار) در گفت‌وگو با خبرگزاری زن از خواستهای زنان سخن می‌گوید و دیدگاە خود را در مورد «حجاب اجباری» بیان می‌کند.
چه دیدگاهی نسبت به حجاب اجباری دارید؟
حجاب یک امر اجتماعی نیست بلکە یک امر کاملا شخصی و فردی کاملا اختیاری است که خود شخص باید تصمیم بگیرد چه نوع پوششی داشته باشد. به نظر من حجاب اختیار بدن شخص را از او می‌گیرد و بدن در تملّک دیگران قرار می‌گیرد یعنی خانواده، حکومت، دین و جامعه هستند که برای تو تصمیم می‌گیرند که چه نوع پوششی داشته باشید و در این صورت است که بدن به مالکیت دیگری در می‌آید و خود فرد هیچ‌گونه توان تصمیم‌گیری برای انتخاب پوشش خود را ندارد. من مخالف حجاب اجباری هستم چون محدودیت‌های زیادی را برای من در پی داشته است یکی از این محدودیت‌ها این هست که نمی‌توانم برای بدنم خودم تصمیم بگیرم چه نوع پوششی داشته باشم یعنی از اولین حقوق اولیه انسانی محروم هستم.
به‌عنوان یک زن احساس می‌کنید در چه زمینه‌ای در جامعه مورد تبعیض هستید؟
به‌عنوان یک زن همیشه احساس نابرابری جنسیتی و حقوقی را در جامعه و خانواده احساس کرده‌ام. زنان و مردان باید از قدرت برابر برای رفتن به مدرسه، دانشگاه و حقوق برابر در محل کار و همچنین مسئولیت فرزندان و کار خانگی برخوردار باشند. و این‌که قدرت‌های سیاسی و اجتماعی در بسیاری از بخش‌های جامعه به‌طور ناعادلانه تقسیم‌شده است و زنان نسبت به مردان از موقعیت‌های اجتماعی پایین‌تری برخوردار هستند و بیشتر مردان هستند که پست‌های سازمانی باقدرت‌های فراوان را به عهده دارند. همچنین از لحاظ قانونی و حقوقی برای ما زنان تبعیض زیادی قائل شده‌اند به‌خصوص درزمینه‌های طلاق، مهریه، میراث و دیه که نصف یک مرد حساب شده‌ایم.
اعتراضات اخیر در ایران را که زنان در آن پیشگام هستند، چگونه می‌بینید؟
نسل جدید، آن‌چنان‌که خود را می‌شناسد، حجاب و پوشش اسلامی را دیگر قبول نمی‌کند، از نابرابری‌های جنسیتی رنج می‌برند، خواهان آزادی و استقلال شخصی است، و از پیام تبلیغاتی و آموزه‌های مذهبی نظام حاکم روگردان است. این روی‌گردانی حال نه دیگر مانند مادران و پدران نسل پیشین خواهان اصلاحات در نظام حاکم است، بلکه آرزوی پایان این نظام و همه وابستگان آن را در سر می‌پرورد. به نظر من اعتراضات اخیر حاصل فشار و نا عدالتی‌های چند سال اخیر است که به یک انقلاب زنانه تبدیل شده است و دیگر ایدئولوژی ارتجاع گرا در ایران نمی‌تواند بازور و سرکوب جلوی آن را بگیرد.
با این اعتراضات می‌خواهید چه خواستهای از زنان برآورده شود؟
در ایران حق و حقوق زنان پایمال می‌شود باحجاب من احساس می‌کنم جنس دوم هستم و روی بدنم سیاست‌گذاری می‌شود. این بدن من است که حکومت برای آن تصمیم می‌گیرد چگونه باشد. من احساس کالا بودن می‌کنم به همین دلیل علیه حجاب اجباری مبارزه می‌کنم چون اگر در این زمینه پیروز شویم حقوق دیگر مثل برابری سیاسی، اقتصادی، اجتماعی هم به دست می‌آید. حکومت راضی نیست یک قدم از خواسته‌های کهنه‌گرای خودش عقب بکشد. ولی نسل جدید نسل گذشته نیست که با هر جناحی سازش کند و بگوید به اصلاحات جزئی راضی هستیم بلکه ما تغییرات بنیادین می‌خواهیم و ما هرکدام خودمان در خیابان رهبری هستیم.