انقلاب کوبا و مشارکت زنان (١)

مقدمات انقلاب ١ ژانویە ١٩٥٩ بە پایان رسیدە بود و ساعت ٩ صبح بیانیە انقلاب از رادیوی ارتش قیام کوبا پخش شد، بیانیە با شعار "بلە بە انقلاب و نە بە اشغالگری" آغاز و پس از پخش آن از همە انقلابیون خواستە شد تا بە وظایف انقلابی خود عمل کنند.

 

 

مرکز خبر- انقلاب کوبا در میان انقلاب‌های قرن بیستم بە عنوان انقلابی در ابعاد مختلف و با ویژگی‌های خاص خود متمایز شدە است، انقلابیونی کە پیشتاز انقلاب بودند و آن را رهبری می‌کردند، با مجاهدت و تلاش مستمر خود نشان متمایزی را بر تاریخ گذاشتند. هایدی سانتاماریا کوادرادو، سلیا سانجز، ولما اسپن، آلیدا مارچ، لیدیا، کلودومریا، تیتا پوئبلو، کارتون نرما، تانیا تامارا، بنک بیادر و بسیاری از نام‌های دیگر، آنها افرادی بودند کە انقلاب جوانان را در سال ١٩٦٨ ایجاد و بە میراث اجتماعی تبدیل شدند و نقش مهمی در انقلاب ایفا کردند.

تلاش انقلابیون منجر بە گسترش سوسیالیزم شد و انقلاب کوبا را تا بە امروز زندە و پایدار نگە داشت، بە ویژە با توجە بە توانایی و پیگیری آنها برای شناسایی مسائل و مشکلات و ارئە راە حل برای آن کە در را بە روی انقلاب در آمریکای لاتین و بقیە جهان باز کرد.

این ویژگی‌های بارز انقلاب بر اقشار مختلف جامعە و بە ویژە جوانان تاثیر گذار بود، نگرش‌های بشردوستانەی آنان حتی مخالفین را نیز تحت تاثیر گذاشت، انقلاب کوبا براساس نمایندگی، تجسم و دفاع از سوسیالیزم بنیان نهادە شد.

جنبە مهم دیگر آن تلاش برای توسعە مبارزات گریلایی بود، تلاش‌های آنان در توسعە جنبش جوانان رتبە اول دارد، پیروزی انقلاب کوبا ویژگی‌های شجاعت و فداکاری را کە این شخصیت‌های انقلابی از آن برخوردار بودند و همچنین تلاش آنها برای تحکیم زندگی گریلا در جامعە را القا کرد.

قبل از پرداختن بە انقلاب کوبا می‌توان بە نقش زنان در این انقلاب پرداخت، در فیلم‌های کنونی کوبا زنان همیشە در بارها، رستوران‌ها و مکان‌های رقص و بازی نمایش دادە می‌شوند، زنی را بە عنوان پیشتاز و رهبر نشان نمی‌دهند بلکە آنان را بە عنوان ابزاری برای مردان تعریف می‌کنند، اما هنگامی کە نوبت بە سازمان‌دهی یک جامعە آزاد و برابر می‌رسد، زنان راهی برای بحث در مورد آزادی پیدا می‌کنند.

قبل از انقلاب کوبا سازمانی برای زنان وجود نداشت، زنان مشارکت فردی در انقلاب داشتند، از ابتدای انقلاب و حتی پس از انقلاب زنان انقلابی کوبا وظایف بزرگی برعهدە داشتند و در شکل گیری انقلاب تاثیرگذار بودند.

مسیری کە زنان انقلابی انتخاب کردند بە تغییر ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی کمک کرد، آنها در مبارزە خود پیروز شدند و بە ویژە با توجە بە نحوە درک زنان آنها توانستند تغییرات مثبتی را در جامعە ایجاد کنند. زنان در  فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی شرکت کردند و در مشاغل مختلف مشغول بە کار شدند، مبارزە زنان کوبا نە تنها بر جامعە کوبا تاثیر مثبت گذاشت بلکە الگویی برای زنان جهان شد.

از دلایل انقلاب کوبا می‌توان بە بیکاری، فقر، سرکوب رژیم فولگانویو باتیستا، رئیس جمهور کوبا و تلسط دولت اشارە کرد، قبل از سال ١٩٥٨ جمعیت کوبا تنها ٦.٥ میلیون نفر بود یک چهار جمعیت بیکار  بودند و بیشتر مواد غذایی با قیمت بالا از کشورهای دیگر وارد می‌شد و اختلاف طبقاتی روز بە روز در حال افزایش بود، سرکوب سیاسی، اقتصادی و فیزیکی کوبا بە ویژە سرکوب آزادی‌ها افزایش یافت.

در دهە ٥٠ حدود ٢٠ هزار نفر توسط رژیم باتیستا کشتە شدند، چندین بار دولت برکنار شد اما فایدەای نداشت چرا کە نیاز بە تغییر اساسی بود، سال ١٩٥٨ دولت در دست رژیم باتیستا بود، این کشور برای جشن تعطیلات سال نو آمادە می‌شد، ارتش کوبا ١٥٠ هزار سرباز داشت و از ارتش خود مطمئن بود. دو جبهە در شهر سانتاکلارا شاهد نبردهای شدید بودند، پایتخت و ایسستگاەهای قطار در سانتا کلارا محافظت می‌شد، باتیستا بە ارتش و نیروهای خود اعتماد داشت، همزمان انقلابیون نیز در حال آمادە سازی بودند.

 

اول ژانویە، ندای رادیوی انقلاب

صبح روز اول ژانویە ١٩٥٩، رادیو کوبا در مورد جلسات ژنرال‌های ارتش کوبا صحبت می‌کرد، دیدار در پایگاە نظامی کلمبیا برگزار می‌شد، یکی دیگر از ایستگاەهای رادیویی دربارە تغییر رهبری ارتش کوبا صحبت می‌کرد و در همان لحظە خبری مبنی بر تغییر رئیس جمهور این کشور منتشر شد، فیدل کاسترو در مقر قیام کوبا در آمریکای مرکزی از ١٩ دسمابر وضعیت کوبا را از نزدیک دنبال می‌کرد و معتقد بود کە زمان مناسب برای آغاز حملە بە ارتش فرا رسیدە است. بلافاصلە دستور حملە بە سانتیاگو را صادر کرد، چگوارا و کمایلو بە سوی هاوانا حرکت کردند.

 

"بلە بە انقلاب نە بە اشغالگری"

در کمتر از دە دقیقە، فیدل کاسترو و سلیا سانچز مانیفست انقلاب کوبا را تهیە کردند، ساعت ٩ صبح نخستین روز  ژانویە ١٩٥٩، خبر انقلاب  از ایستگاە رادیویی ارتش قیام کوبا پخش شد، بیانیە با شعار "بلە بە انقلاب، نە بە اشغالگری" آغاز  و  در آن بە موارد زیر اشارە شد:

 "روشن است کە پایتخت اشغال شدە است، ارتش قیام کوبا، اشغالگری را بە رسمیت نمی‌شناسد، همە نیروها باید هوشیار باشند آتش بس وجود ندارد، واضح است کە باتیستا و دیگر جنایتکاران در حال تلاش برای فرار از کشور و رفتن بە جای دیگری هستند، تا زمانی کە دستورات بیشتری از ستاد مرکزی صادر نشود بە حملات خود ادامە خواهیم داد، ما برای انقلاب فداکاری کردەایم، مردم و ارتش قیام اجازە نمی‌دهند این تلاش‌های بزرگ بی نتیجە بماند، پس ما مصمم و متحد می‌مانیم."

 

برای انجام وظایف انقلابی بە ما بپیوندید

پس از خواندن بیانیە از همان رادیو فراخوان برای پیوستن بە صفوف مبارزە ارائە شد، ارتش قیام بیش از ٣ هزار نفر بودند، بە ارتش دستور پیشروی و جنگ دادە شد، رهبر اتحادیە دانشجویی نیز از جوانان خواست تا بە صفوف انقلاب بپیوندند، همزمان رائول کاسترو و واحد نظامی‌اش در حال پیشروی بە سوی سانتیاگو بودند و  باهمان روحیە پنج سال پیش حملات خود را آغاز کردە بودند، پنج سال قبل موفق نشدند اما این بار متفاوت بود.