رونمایی از کتاب آرزوی ماه

«من برای پیدا کردن کتاب بریل خیلی اذیت می‌شدم و به همین دلیل دوست داشتم کتابم به خط بریل نیز چاپ شود تا خوانندگان نابینا اذیت نشوند»

سنیا مرادی

سنه_  چهارشنبه 18 مهر در کانون پرورش فکری کودکان، آیین رونمایی از کتاب رامونا هاشمی خیابانی انجام شد. این رونمایی با حضور خانواده، راحله بیات غیاثی استاد رامونا، و همچنین نویسندگانی همچون عطیه شیخ احمدی و دوستان رامونا برگزار شد.

رامونا هاشمی خیابانی نوجوانی دوازده ساله است که از نعمت دیدن بی‌بهره است اما این دلیلی بر محدودیت او نشده بلکه رامونا از استعدادهای بی نظیری برخوردار و مشغول به فعالیت‌های بی‌شماری است که یکی از آنها نویسندگی است. رامونا اولین دختر نابینایی است که در استان کوردستان توانسته به نوشتن کتاب بپردازد. وی با خط بریل کتابش را نوشته و با خط بینایی به چاپ رسانده است و قصد دارد به خط بریل نیز آن را به چاپ برساند اما به علت هزینه زیادی که چاپ بریل دارد هنوز موفق به انجام اینکار نشده‌اند. این کتاب شامل سه مجموعه داستان است که نام کتاب برگرفته از نام یکی از داستان‌‌ها است.

آیین رونمایی از کتاب آرزوی ماه همزمان با روز جهانی کودک بود و به همین مناسبت در کل برنامه شاهد اجرای زیبای قصه گویی، موسیقی و شاهنامه خوانی کودکان و نوجوانان بودیم. علاوه بر این شاهد حضور نویسندگانی چون عطیه شیخ احمدی نویسنده 58 کتاب بودیم که برای حمایت از رامونا 50 جلد از کتاب‌های وی را خریداری کرد. استاد راحله بیات غیاثی نیز در حمایت از شاگرد خود در این رونمایی حضور داشت. در میان‌برنامه ویان محمودی به نواختن دیوان، مارینا عنایتی تک‌نوازی تنبک، بهار گوران شاهنامه خوانی، صدف بابایی قصه گویی و سانا دادفر به خواندن یکی از داستان های کوردی خود پرداخت.

 برای چاپ این کتاب 9 داستان تایید شده که سه تا از آنها بە چاپ رسیده است. رامونا  پیدا کردن کتاب بریل را کار سختی می‌داند و خود از این بابت اذیت شده به همین دلیل دوست داشته کتاب خود را به خط بریل نیز به چاپ برساند تا دیگران از این بابت اذیت نشوند، و قصد دارد هر کتابی که چاپ می‌کند خط بریل آن را نیز چاپ کند. وی جدا از نویسندگی در زمینه‌های شنا، شطرنج، موسیقی و نقاشی فعالیت دارد. وی چون تا هفت سالگی دید داشته است از چیزهایی که در ذهنش مانده نقاشی می‌کشد و با دستانش مسیر قلم را لمس می‌کند و به کشیدن ادامه می‌دهد و همانگونه نیز رنگ‌آمیزی می‌کند. رامونا از خانواده و مادربزرگ خود برای حمایت‌هایشان تشکر کرد و از حضار خواست تا از کتابش حمایت کنند.

شهرزاد عبدالصمدی مادر نویسنده می‌گوید: رامونا تا هفت سالگی توانایی دیدن داشت و کم کم حس بینایی او از بین رفت تا اینکه بطورکامل نابینا شد. او دارای توانایی های زیادی است از موسیقی وزبان گرفته تا خیلی چیزهای دیگر... . برای نویسندگی در کلاس راحله بیات غیاثی شرکت کرد و با کمک استادش توانست اولین کتابش را بنویسد و من از همین جا از ایشان تشکر می‌کنم. تا اینجا تمام هزینه‌های چاپ کتابش را خودمان تقبل کرده‌ایم، درخواستی که از شما دارم این است که از رامونا حمایت کنید تا بتواند ادامه دهد و به جای دادن یک سری هدایا مانند لوازم التحریر که برخی ارگان‌ها به بچه‌ها می‌دهند کتاب هایش را خریداری کنید تا هم انگیزه‌ای برای خود رامونا باشد و هم اینکه الگویی برای هم سن و سالانش باشد.

رامونا هاشمی خیابانی نویسنده کتاب آرزوهای ماه به خبرگزاری ما می‌گوید: دوازده سال دارم و از نه سالگی نزد خانم راحله بیات غیاثی شروع به نوشتن کتاب کردم. از بچگی آرزو داشتم اسم خود را در کتاب داستانی ببینم و بتوانم کتاب بنویسم ولی چون ابزار لازم را نداشتم نمی‌توانستم. به همین دلیل وقتی فهمیدم کلاسی به اسم نویسندگی وجود دارد شرکت نمودم. کتاب من شامل سه موضوع است که نام کتاب براساس نام سومین داستان من آرزوی ماه است، که به آرزوهای محال اشاره دارد.

این نویسنده می‌گوید: نوشتن کتاب برایم کار سختی نبود من اول با خط بریل نوشتم و برای پدر و مادرم خواندم و با خط بینایی به چاپ رسید.

در آینده دوست دارم موسیقی دان و شطرنج باز و نویسنده ماهری شوم و کتاب بعدی که در ذهن دارم زندگی نامه خودم است.

وجود رامونا امید به آینده را در دل‌ها زنده می‌کند، امید به جامعه‌ای که از نوجوانانی نخبه و مستعد تشکیل می‌شود و آن را از پوچی می‌رهاند. در اصل رامونا به حمایت کسی نیاز ندارد بلکه خود باید حامی انسان‌های ضعیفی باشد که زندگی را باخته‌اند و به خود و توانایی خود شک دارند، نگاهی به توانایی‌های این نویسنده نوجوان انگیزه و امید را در وجود هرکسی می‌جنباند و او را وادار می‌کند بار دیگر به خود بنگرد و از خود بطلبد آنچه در او نهفته است.