مرکز خبر- باستان‌شناسان بر اساس نام فردی به نام «ون نفر»، که پیش از مرگ در میان سال‌های ۳۰۵ تا ۳۰ پیش از میلاد در شهر باستانی اوکسیرنخوس زندگی می‌کرد، یک گنجینه بزرگ را کشف کردند که تاریخ آن به دوران بطلمیوس باز می‌گردد. در این گنجینه نه تنها ۱۳ زبان با طلا، بلکه اشیاء مومیایی شده با طلا، نوشته‌هایی به خط مصری، کاسه تشییع جنازه، جعبه‌های کانوفیک که اعضای بدن انسان در آن قرار می‌گرفت و دیوارهایی که تصاویر پیچیده و حکاکی‌هایی از خدایان، ستارگان و مراحل مومیایی‌سازی را نشان می‌دهند، مشاهده شد.

این کشف توسط تیمی از دانشگاه بارسلونا در اسپانیا و باستان‌شناسان از مؤسسه باستان‌شناسی خاورمیانه در آلمان انجام شد و این اولین بار است که چنین آثار بی نظیری از ال‌بهانسا کشف و استخراج می‌شود.

 

نگاهی جدید

محمد اسماعیل خالد، دبیر کل شورای عالی آثار باستانی مصر در گفتگو با روزنامه «الاهرام» گفت: این یافته‌ها نگاهی جدید به شیوه‌های مذهبی و آداب تدفین دوران بطلمیوسی در ال‌بهانسا ارائه می‌دهند.

زبان‌های طلایی به دلیل سرقت‌ها و تخریب‌ها در قبرستان‌های باستانی مصر نادر شده‌اند، اما این کشف نشان‌دهنده علاقه عمیق مصریان به موضوعات مربوط به زندگی پس از مرگ است. نوشته‌های به زبان طلایی که در دهان مومیایی‌ها قرار داشت، به این منظور بودند که آنها قادر به صحبت کردن در دنیای پس از مرگ، هنگام حضور در دادگاه اوسیرس باشند. اشیاء طلایی، به ویژه در میان افرادی با وضعیت اجتماعی بالا، نه تنها در حفاظت از فرآیند مومیایی مؤثر بودند، بلکه به عنوان وسیله‌ای برای حفاظت از جان افراد در برابر خطرات دنیای دیگر نیز به کار می‌رفتند.

 

۵۲ مومیایی از دوره‌ی بطلمیوس

در حفاری‌ها ۵۲ مومیایی از دوران بطلمیوس کشف شد، در حالی که یک ساختار بزرگ نیز کشف شده است که در آن ٣٠٠ مومیایی در یک گور جمعی دفن شده‌اند. همچنین انواع مختلفی از طلسم‌ها، نوشته‌ها و تابلوهایی که نمادهای خداهای مصری مانند هوروس، توت، ایزیس، آنوبیس، اوزیریس، آتم و نوت را نشان می‌دهند، یافت شده است.

در گور، چهار تابوت سنگی از جنس آجرهای گلی هنوز سالم هستند و در یک اتاق، باقی‌مانده‌های مومیایی یک انسان، زبان طلایی و اشیاء قلبی که هنوز در موقعیت اصلی خود قرار دارند، یافت شده است. به نظر می‌رسد که اشیاء قلبی در درون پوشش‌های مومیایی قرار داده شده‌اند تا مسیر فرد را به دنیای پس از مرگ آسان‌تر کنند. بیش از دو هزار سال پس از بسته شدن گور، ستون‌های «جد»، چشمان «واجدت»، مجسمه‌های خدا و برخی از گلابی‌ها هنوز در گور سالم باقی مانده‌اند. تصاویر بر روی دیوار نیز بی‌همتا هستند. در تصویرهایی که بر دیوارها دیده می‌شود، خداهای کیهانی مانند «نوت» به تصویر کشیده شده‌اند که با دستان باز خود در برابر آسمانی پر از ستارگان به نمایش درآمده است. دیگر خداها نیز به شکل ستارگان درخشان در آسمان‌های پایین‌تر حضور دارند که ارواح جنازه‌های خود را در کشتی‌های تشییع به دنیای دیگر می‌فرستند.

و چهره‌ای که روی آن با پارچه طلایی پوشانده شده است - ممکن است خود «ون نفر» باشد، اما برای تأیید این موضوع نیاز به کشف کپی‌هایی از جعبه‌های کانوفیک است - در دستان آنوبیس در حال مومیایی شدن است. خدایان ایزیس و نفرت، که اغلب با مراسم تشییع جنازه مرتبط هستند، نظاره‌گر این وضعیت هستند.