از سنت تا مدرنیته؛ سفر پرفراز و نشیب یک هنرمند در راه رسیدن به آرزوهایش
سعاده علی تنها به عنوان یک هنرمند مستعد شناخته نمی‌شد، بلکه او در عرصه‌های بازیگری، موسیقی و نقاشی نیز فعالیت می‌کرد و استعدادهای متنوعی را برای بیان خود و انتقال پیامش به جهان به کار می‌بست.
زینب هداجی
جیبوتی - سعاده اسماعیل علی با مهارت خود نشان داد که هنر صرفاً یک سرگرمی نیست، بلکه ابزاری قدرتمند است که قادر به تغییر جامعه و شکستن محدودیت‌های سنتی وضع شده علیه زنان می‌باشد.
مسیر حرفه‌ای سعاده اسماعیل علی، که اکنون ۲۳ ساله است، از دوران تحصیل در مدرسه شروع شد. در آن دوران، او استعداد خود را با شرکت در فعالیت‌های مدرسه و مسابقات مختلف کشف کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، سعاده به مؤسسه هنرها پیوست تا تخصص خود را در هنر ارتقا دهد. در این مؤسسه، او ابتدا به موسیقی روی آورد و سپس فعالیت خود را به سمت تئاتر گسترش داد، جایی که توانست تمامی استعدادهایش را به نمایش بگذارد.
چالش‌های ناشی از تفکرات سنتی همواره در مسیر سعاده اسماعیل علی حضور داشته‌اند، جایی که برخی بر این باورند نقش زنان باید به فعالیت‌های خانگی محدود شود. با وجود این، سعاده هیچ‌گاه در مقابل این دیدگاه‌ها کوتاه نیامد و مصمم شد تا این باورهای کلیشه‌ای را دگرگون سازد. او با اشاره به اینکه «زن بودن در این زمینه چالش بزرگی بود. مقابله با ایده‌ای که هنر را نکوهش می‌کند و می‌گوید زنان باید پنهان و در خانه بمانند، بسیار دشوار بود، اما تصمیم گرفتم که این تصورات را تغییر دهم و نشان دهم که هنر می‌تواند صدای قوی مردم، جامعه و مسائل آنها باشد.»
در پی تجارب هنری خود، سعاده علی اعتماد به نفس قابل توجهی کسب کرده و توانسته با جمعیت بیشتری ارتباط برقرار سازد. هنر به او امکان داده تا پیام‌هایی با اهمیت منتقل کند و به دیگران امید بخشد، که نتیجه آن برانگیخته شدن حس رهبری در او نسبت به جامعه بوده است. او می‌گوید: «احساس می‌کنم که به عنوان الگویی برای دیگران عمل می‌کنم، و مسئولیتم در قبال جامعه پس از ورود به دنیای هنر و ایستادن بر صحنه تئاتر افزایش یافته است. هنر، وسیله‌ای برای تفکر درباره واقعیت و تغییر دادن آن است.»
سعاده علی در زمینه هنر، تمایل زیادی به نقاشی انتزاعی نشان داده است. او در مورد آثار خود بیان می‌کند: «همواره به نقاشی انتزاعی گرایش داشته‌ام و تعداد زیادی اثر خلق کرده‌ام، اما اغلب آنها را عمومی نمی‌کنم و تنها با تعدادی از دوستانم به اشتراک می‌گذارم. من علاقه‌مندم تا احساسات خود را در آثارم منعکس سازم. نقاشی‌های من، بیانگر شخصیت خودم هستند و بیننده با دیدن آنها احساس می‌کند که به نحوی نیز بیانگر خود او هستند. این آثار با هدف تشویق مردم به طرح پرسش‌هایی درباره خود و کشف ابعاد ناشناخته‌ی شخصیتشان خلق شده‌اند.» او همچنین تأکید می‌کند که «هنر تشکیلی، حس زیباشناسی را در مخاطبان توسعه می‌دهد، و در هنر انتزاعی، به دلیل باز بودن زمینه‌ها برای تفسیر، این امر به شکل چشمگیری صدق می‌کند.»
سعاده علی در زمینه تئاتر فعالیت‌های قابل توجهی داشته است. او در طول دوران تحصیل در مدرسه و نیز پس از فارغ‌التحصیلی، در بسیاری از نمایش‌ها حضور یافته و به توسعه مهارت‌های تئاتری خود ادامه داده است. از جمله نقش‌های مهمی که او ایفا کرده، می‌توان به نقش‌هایی در نمایش‌نامه‌های «ابو ماجد» و «الخنساء» اشاره کرد. همچنین، او نقش یک شاعره از عصر مدرن را در نمایش‌نامه «بازگشت الخنساء» بازی کرده است، که این اثر به بررسی شعر و تغییرات در زبان عربی می‌پردازد.
سعاده علی نیز در یکی از تولیدات گروه ملی تئاتر در جیبوتی حضور یافته است که به منظور همبستگی با مردم فلسطین اجرا شد. این نمایش در نمایشگاه کتاب به روی صحنه رفت و وی در آن نقش یک مادر قربانی را بازی کرد. این نقش نشان‌دهنده اهمیت و تأثیرگذاری نقش زنان در هنر است و بیانگر این است که چگونه زنان می‌توانند پیام‌هایی را شکل دهند که با واقعیت تعامل کرده و آن را تغییر دهند.
وی در توضیح پیام‌هایی که می‌خواهد از طریق هنر منتقل کند، گفت: «ما تجسم واقعیت خود هستیم و توانایی داریم تا مشکلات خود را به شیوه‌ای شایسته، زیبا و همچنین لذت‌بخش حل کنیم. در جامعه‌ی ما، برخی فکر می‌کنند که هنر مضر است، دیدگاهی که من هیچ‌گاه آن را نمی‌پذیرم».
داستان سعاده اسماعیل علی، الهام‌بخش جوانان و به ویژه دختران در جیبوتی است، زیرا نشان می‌دهد که چگونه هنر می‌تواند به عنوان ابزاری برای تغییر و شکستن موانع اجتماعی به کار رود. با اصرار و شجاعت بی‌نظیر خود، او به عنوان الگویی برجسته در نحوه دستیابی به رویاها علی‌رغم وجود موانع و چالش‌ها شناخته می‌شود.