١٨ آوریل روز جهانی بناها و مکان‌‌های تاریخی

شورای بین‌المللی بناها و مکان‌‌های تاریخی ١٨ آوریل را بە عنوان روز جهانی بناها و محوطەهای تاریخی نامگذاری کردە و بر ضرورت حفاظت از بناهای تاریخی تأکید کردە است.

مرکز خبر- بە گزارش خبرگزاری زن، ١٨ آوریل کە مصادف است با ٢٩ فروردین به‌عنوان روز جهانی بناها و محوطه‌های تاریخی (ICOMOS) نام‌گذاری شده است. شورای جهانی ایکوموس در سال ۱۹۶۵ در ورشو شکل گرفت، مکان این تشکیلات در پاریس واقع شدە و با بیش از ۱۰۰ کمیتهی ملی و ۲۰ کمیتهی علمی در سطح جهان فعالیت می‌کند از جمله کمیته‌های علمی بین‌المللی ایکوموس، کمیتهی تخصصی بین‌المللی جهانگردی فرهنگی، باغ‌ها و محوطه‌های تاریخی، مرمت سنگ، مرمت چوب، شهرهای تاریخی، معماری خشتی و میراث فرهنگی زیر آب است. این کمیته‌ها وظیفهی تدوین رهنمودها و منشورهای بین‌المللی در هر یک از رویکردهای مرتبط با حفاظت، پژوهش، مرمت و معرفی میراث غیرمنقولی را دارند که نیازمند کسب آگاهی از آخرین پیشرفت‌های دانش بشری در آن زمینه است و هر سال با انتخاب شعاری بە نگهداری از بناهای تاریخی و حفظ آن تأکید می‌کند.

امسال نیز ایکوموس با شعار "میراث فرهنگی و اقلیم" بە اهمیت حفظ میراث فرهنگی در برابر تغییرات اقلیمی پرداختە است و از همەی اعضا خواستە است تا با اتحاد و همبستگی از جوامع آسیب‌پذیر در برابر تغییرات اقلیمی با توان مالی کم حمایت کنند و برای دست‌یافتن بە "عدالت و برابری اقلیمی" و تحقق" اهداف توسعەی پایدار" تلاش کنند.

در اساسنامه‌ی ایکوموس محدودیت برای تشکیل این کمیته‌ها در نظر گرفته نشده و بنابر مصلحت کمیتهی اجرایی ایکوموس در حوزه‌های مختلف تشکیل می‌شود. از آن سال تاکنون ایکوموس هر ساله با اعلام یک شعار به برنامه‌ها و فعالیت‌های خاصی که در این روز توسط افراد، سازمان‌ها و جوامع تدارک داده می‌شوند، جهت می‌دهد.

این شورا که حاصل اندیشه‌ی ایجاد یک سازمان بین‌المللی متکی بر کمیته‌های ملی در سطح جهان در کنفرانس بین‌المللی ۱۹۳۰ رم بود، در اجلاس ۱۹۳۱ آتن فعال‌تر شده و در سال‌های پس از آن به شکلی نظام‌مند به نام ایکوموس در سطحی جهانی جلوه‌گر شد. اهداف و اصول و معیارهایی که در منشور آتن پیش‌بینی شده بود، توجه جامعه‌ی ملل را به‌عنوان یک سازمان جامع جهانی متکفل صلح و امنیت جهان جلب کرد. به منظور ایجاد همکاری و حمایت بین‌المللی از آثار و بناهای تاریخی، از طرف جامعه‌ی ملل در سال ۱۹۳۳ کمیسیونی به نام کمیسیون بین‌المللی بناهای تاریخی، جهت ادامه‌ی راهی که در کنفرانس آتن طراحی شده بود، ایجاد شد.

در این اساسنامە کمیتەی ملی ایران نیز بە نام "مؤسسەی فرهنگی ایکوموس ایران" نامیدە می‌شود کشوری کە خود بە علت عدم مدیریت و با شعار مرمت و بازسازی بناهای تاریخی منجر بە نابودی آنان می‌شود. از جملە محوطه‌های تاریخی کە در ایران از بین رفتە و یا در حال نابودشدن هستند، شامل آتشکدەی سنگی کە مربوط بە دوران ساسانیان است بر اثر انفجار دینامیت از بین رفتە است، چاە مرتاض علی در شیراز کە بە طور کلی تخریب شدە و ساختمانی دیگر جای آن ساختە شدە است، کاخ سلطنت‌‌آباد کە بە جای آن پادگان سپاە مستقر شدە است، حمام باغ‌اللە از قدیمی‌ترین حمام‌های کرمان در حال تخریب کامل است، حجاری‌های برم دلک در شیراز و صدها بنا و آثار فرهنگی دیگر کە با بیل‌های مکانیکی دولت مورد تعرض قرار گرفتە و نابود می‌شوند.