چند شوهری، حالتی از چندهمسری است که در آن، زن به طور هم‌زمان بیش از یک شوهر داشته باشد. چندشوهری بسیار کم‌تر از چندزنی معمول است. در گذشته، در نپال، مغولستان و نیز در عربستان پیش از اسلام؛ چندشوهری وجود داشته است و امروزه نیز در بین توداهای جنوب هند و تبت و قبیلەی موسو در چین وجود دارد.

 

مرکز خبر

 

چند شوهری بیشتر در جوامعی، با منابع طبیعی محدود رایج است، چراکه رشد جمعیت را محدود می‌کند و شانس بقای فرزندان را افزایش می‌دهد. چندشوهری به ویژه، در جوامع ساکن هیمالیا رایج است و فقط هم به خانواده‌های فقیر اختصاص ندارد. دلیل شیوع چندشوهری در این جوامع را، می‌توان کمبود زمین قابل کشت دانست.

 در هیمالیا چند شوهری برادرانه است، که در بخش‌هایی از چین، تبتی‌های کوچ‌نشین نپال و شمال هند رایج است. در این شیوه دو یا چند برادر با یک همسر ازدواج می‌کنند و همه آنها نیز پدر فرزندان محسوب می‌شوند. ازدواج تمام برادران، با یک زن موجب می‌شود، تا زمین خانوادگی آنها تقسیم نشود، اما اگر هر برادر جداگانه زن بگیرد و جداگانه بچه‌دار شود، زمین تکه‌تکه خواهد شد.

امروزه چند شوهری در تبت، بیش از هر جای دیگر دنیا رایج است و هرچند غیرقانونی است، اما گاهی اوقات انجام می‌شود. وجود این سنت در تبت، سازگار با چالش‌های جغرافیایی منطقه است. در منطقه‌ای کوهستانی، با زمین‌های زراعی بسیار محدود، روش چند شوهری از تعداد میراث‌ بردران از زمین می‌کاهد و زمین در همان خانواده باقی می‌ماند. ازدواج چندین برادر با یک زن، باعث می‌شود تا برادرها همه با هم بر سر یک زمین کار کنند. همچنین اگر مردی از خانواده به مسافرت رفت، شوهر دیگر با خانواده می‌ماند و از آنها و زمین مواظبت می‌کند.

البته چندشوهری غیربرادری و همینطور چندزنی هم در تبت دیده می‌شود اما رواج کمتری دارد. گاهی چندزنی نیز به شیوه مشابه چندشوهری برادری انجام می‌شود. وقتی خانواده‌ای دو یا چند دختر دارد اما پسری ندارد تا در مزرعه کار کند ممکن است آنها با یک شوهر ازدواج کنند که به خانه آنها آمده و صاحب مزرعه شود. به این ترتیب از تقسیم زمین بین دو دختر و شوهران آنها جلوگیری می‌شود.

 

در مرز بین استان سیچوان و یونان چین، موسوها زندگی می کنند که در نظامی مادر سالار، سامان بندی شده اند.

در این جامعه سنتی برتری اجتماعی، با زنان است و مادربزرگ خانواده در واقع رهبر خانواده است و نامهای خانوادگی و هویت اجتماعی فرد از طریق مادر و اجداد او معنی میابد. در این جامعه بسیاری از کارها مهم توسط زنان انجام می شود اما شکار و ماهیگیری، همچنان بر عهده مردان است.

ازدواج گذری در این جوامع، یکی از صورت های اصلی ازدواج است، به این ترتیب که زن می تواند همسران بسیاری داشته باشد و آنها خودش در یک مراسم سنتی انتخاب می کند.

 مرد باید در خانه زن باشد ولی تا قبل از غروب آفتاب هر مرد باید به خانه مادرش بازگردد، اگر از این ازدواج فرزندی پدید آمد بزرگ کردن آن به عهده خانواده مادری است.

این جامعه شامل ٤٠ هزارخانواده است،  که امپراطوری زنان نام دارد و گردشگران بسیاری برای دیدن این جامعه وارد آن سرزمین می شوند. گردشگران به خصوص برای دیدن مراسم رقص آتش، وارد این روستا می شوند، که در خلال آن زنان شوهران خود را انتخاب می کنند.