زاگروسانه؛ کمپینی برای احیای محیط زیست
شیوا احمدی یکی از فعالان محیط زیست و از شرکت‌کنندگان کمپین زاگروسانە، می‌گوید: هرچند که عامل تخریب نیز خارج از عوامل انسانی و سیستم‌های اجتماعی ساخته دست خود بشر نیست، اما باز هم خود انسان است که می‌تواند با آن مبارزه کند.
ژوان کرمی
پاوه – «زاگروسانه» کمپینی است که هر ساله در روزهای ۱ تا ۲۵ آذرماه در شهرهای زاگروس از سوی انجمن‌های مدافع محیط زیست یا کنشگران مستقل به صورت درختکاری یا هرگونه فعالیت دیگری در راستای حفاظت از محیط زیست زاگرس انجام می‌شود. امسال نیز ۲۵ انجمن محیط زیستی طی فراخوانی مشترک از این کمپین حمایت کردند و در فراخوان‌هایی جداگانه نیز برنامەهای خود را به اطلاع عموم رساندند.
روز سەشنبە ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲، در پاسخ به فراخوانی که در روزهای گذشته از سوی «انجمن حامیان طبیعت چرو» منتشر شده بود، شمار زیادی از شهروندان به کمپین «زاگروسانه» پیوسته و از این برنامه استقبال نمودند. مشارکت و حضور زنان در این برنامه چشمگیر و برجسته بود و بخش زیادی از جمعیت شرکت‌کننده در این مراسم درختکاری را زنان تشکیل داده بودند.
شهروندان مدافع محیط زیست از شهر روانسر و اطراف آن به این فراخوان پاسخ درخوری دادند و جمعیت قابل ملاحظەای در این روز در مکان نامبرده حضور یافتند. در این برنامەی جمعی شهروندان به کاشتن نهال‌های بلوط تهیه شده از سوی انجمن حامیان طبیعت چروی روانسر پرداختند. این مراسم، سومین فعالیت جمعی درختکاری انجمن نامبرده در سال جاری می‌باشد که با استقبال بهتری نیز روبرو شد.
درهمین راستا انجمن ژیوای پاوه، گروه کوهنوردی سفیران سلامتی، کنشگران مستقل و شهروندان مدافع محیط زیست در شهر پاوه و اطراف آن نیز، بعدازظهر روز سەشنبه ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲ در جنگل‌های منطقەی «سردرە»ی پاوه با برنامەی درختکاری به کمپین «زاگروسانه» پیوستند.
شرکت‌کنندگان در این فعالیت با حضور نمادین در جنگل‌های «سردره» که در ماەهای گذشته چند بار با آتش‌سوزی‌های عمدی روبرو شده بود، به کاشتن نهال بلوط، بادام و دارون پرداختند. در همین زمینە با شیوا احمدی یکی از شرکت‌کنندگان در این کمپین گفت‌وگویی داشتیم.
شیوا احمدی در این خصوص، گفت: بر اساس فراخوانی که انجمن محیط زیست ژیوای پاوە منتشر کرده بود، کسانی که به حفاظت از محیط زیست و جنگل‌های زاگرس علاقەمند هستند در این فعالیت جمعی شرکت کردند. من انتظار نداشتم در این حد شلوغ باشد و از آن استقبال شود. ضمن جمعیت بالایی که حضور یافتند، هماهنگی و نظم و انضباط برنامه هم قابل تحسین بود. کافی است به این فکر کنی که این بلوطی که تو داری می‌کاری، فردا به نهالی زیبا تبدیل می‌شود که زیبایی این طبیعت را چند برابر می‌کند، حس خوبی به تو دست می‌دهد.
شیوا احمدی در مورد نقش زنان در حفاظت از محیط زیست و رابطەی «ژن و ژینگە» اظهار داشت: اگر به تعصبات فمینیستی متهم نشوم می‌خواهم بگویم "ژن و ژینگه" دو واژه و مفهوم جدایی‌ناپذیر هستند. امروز هم می‌بینید که جمعیت زنان شرکت‌کننده بیشتر از مردان است و خیلی با شوق و ذوق و علاقەی بیشتر به این کنش جمعی مشغولند. این مسئله به پیوندی بنیادی‌تر میان زن و محیط زیست برمی‌گردد. درست است کار عملی‌ای که انجام می‌شود کار سنگینی نیست و یک چالەی کوچک باید بکنیم، اما حتی برای کندن این چاله و کاشتن بلوط یا نهال آن، زنان اشتیاق زیادی دارند و بسیار با علاقه بدان می‌پردازند.
وی در مورد هدف از برنامەی زاگروسانە و تأثیر فعالیت‌های گروهی در حفظ محیط زیست بیان داشت: هدف ما از این کنش جمعی ژیوای یا احیای طبیعت و زندگی بخشیدن دوباره به محیط‌زیست زاگرس است. ما از طریق اینگونه برنامەها قصد داریم و می‌توانیم که روزبەروز در احیای دوبارەی طبیعت نقش ایفا کنیم. هر سال چه توسط آتش‌سوزی‌های عمدی، چه توسط خودمان و عوامل انسانی، متٲسفانه تخریب و نابودی طبیعت انجام می‌شود، اما اینگونه فعالیت‌ها و برنامەها در مقابل این تخریب‌ها، موجب احیای دوبارە طبیعت می‌شود. وظیفەی هر انسانی است که در این راه قدم نهد و به هیچ وجه در این راه زن و مرد تفاوتی ندارند، زن و مرد، پیر و جوان و کودک، هر کسی بخواهد می‌تواند چنین کنش‌هایی داشته باشد.
وی در پایان صحبت‌های خود گفت: اینگونه برنامەها و فعالیت‌ها می‌تواند در حفاظت از محیط‌زیست دخیل باشد. ما انسان‌ها می‌توانیم محیط‌زیست را نجات دهیم، هرچند که عامل تخریب نیز خارج از عوامل انسانی و سیستم‌های اجتماعی ساخته دست خود بشر نیست، اما باز هم خود انسان است که می‌تواند با آن مبارزه کند. ما به مبارزه ادامه می‌دهیم و تسلیم نخواهیم شد. بگذار آنها آتش به جان جنگل‌های زاگرس بیندازند، ما تسلیم نخواهیم شد و مبارزەی ما ادامه خواهد داشت.