مرکز خبر- با خشک شدن دریاچه‌ی اورمیه، علاوه بر خروج پرندگان مهاجر و ورود جانوران حیات وحش، سبب بروز بیماری‌ها و اختلال‌های شایعی می‌شود.

طبق اظهارات مدیرکل حفاظت محیط زیست استان اورمیه، جانوران حیات‌ وحش مانند پلنگ، شغال و گوزن زرد ایرانی به این دریاچه راه یافته‌اند و شمار پرندگان مهاجر در کنار این دریاچه به طرز چشم‌گیری کاهش یافته است. پرندگانی مثل فلامینگو که هر سال با فروکش کردن گرمای هوا مهاجرتشان آغاز می‌شد اکنون بسیار کاهش یافته است.

از سوی دیگر نیز، کارشناسان می‌گویند که خشکی دریاچه اورمیه سبب کاهش جمعیت و تغییر الگوی سکونت در اطراف دریاچه، از بین رفتن زمین‌های کشاورزی، تلف شدن باغات، کاهش مرتع و بادهای حامل نمک، مهاجرت‌های توده‌ای، تنش‌های قومی، اعتراضات مردمی و مهم‌تر اینکه بروز بیماری‌های صعب‌العلاج و اختلالات روانی می‌شود.

علیرضا شریعت، مسئول سابق دفتر نظارت و پایش ستاد احیای دریاچه اورمیه، شیوع طیف وسیعی از بیماری‌ها و اختلال‌ها از جمله، اختلال‌های ریوی، مشکلات مری، سیستم عصبی و اندام‌های داخلی‌ را از تبعات خشک شدن دریاچه‌ی اورمیه می‌داند و با استناد بر نتایج یک تحقیق در دانشگاه علوم پزشکی تبریز، می‌گوید: ذرات موجود در ریزگردهای نمکی دریاچه ارومیه حاوی ترکیبات کلسیم، آهن، آلومینیوم و منیزیم‌اند. کلسیم موجود در محیط خطر ابتلا به سنگ کلیه، گرفتگی مجاری کلیه و رگ‌های خونی را بالا می‌برد. آهن موجود در این ریزگردها نیز ممکن است به ورم و بروز آسیب‌های چشمی منجر شود و جذب آن از طریق تنفس طولانی مدت نیز التهاب ریه را در پی دارد.

او همچنین «افسردگی، گیجی و ضعف عمومی» را از مخاطرات منیزیم موجود در ریزگردها اعلام کرد و افزود: درباره آلومینیوم وضع از این هم بدتر است و حتی تنفس کوتاه‌مدت ذرات حاوی آلومینیوم به سرفه، تحریک شش و صدمه به دستگاه تنفسی منجر می‌شود.

وی ضمن اشاره به اهمیت «آب در سلامت روان»، از افزایش نزاع‌های خیابانی و تصادفات پس از خشک شدن این دریاچه خبر داد و نسبت به آواره شدن ۶ میلیون نفر از ساکنان حاشیه‌ی دریاچه و نبود زیر ساخت در استان‌های دیگر برای استقرار این جمعیت، همچنین تبعات توفان نمک برای کشورهای همسایه، هشدار داد.

کارشناسان نیز نسبت به تبعات خشک شدن این دریاچه در استان‌های همجوار از جمله تهران، قم، سمنان و خراسان شمالی هشدار داده‌اند.

با گذشت حدود ١٠ سال از تلاش برای احیای دریاچه‌ی اورمیه و اختصاص بودجه‌های کلان برای نجات این دریاچه، وعده‌ها و دلخوشی‌های انجام نشده و زودگذر مسئولان در خصوص احیای بزرگترین دریاچه‌ی آب شور ایران، دریاچه‌ی اورمیه نفس آخرش را کشیده و قربانی سوء مدیریت دولتمردان شد.