استان کوردستان فاقد مدیریت پسماند

جایگاه‌های دفن زباله در استان کوردستان به علت مدیریت نامناسب تائیدیه‌ی زیست‌محیطی ندارند.

 

مرکز خبر- اقبال حمیدی معاون محیط‌زیست انسانی استان کوردستان در گفت‌وگویی‌ اظهار کرد: جایگاه‌های دفن زباله نباید در جهت باد غالب به سمت مراکز جمعیتی، ارتفاعات، بالادست حوضه‌های آبریز سدها، منابع آب شرب، داخل دره‌ها و جاهای بهمن‌خیز قرار گیرد.

این مقام مسئول با اعلام اینکه در حال حاضر در استان کوردستان همه‌ی شهرها جایگاه دفن زباله دارند، اما همه‌ی آنها به صورت عرفی بوده و هیچ گونه تائیدیه‌ی زیست‌محیطی ندارند، افزود: به علت مدیریت نامناسب، جایگاه زباله‌های استان فقط محل تلنبار و تخلیه بوده و عملاً هیچ مدیریتی ندارد.

حمیدی ادامه داد: تنها جایگاه کنونی در استان کوردستان که مکان‌یابی اصولی دارد، جایگاه دفن زباله‌ی شهرستان سقز است که مراحل رس‌کوبی، بسترسازی و تعیین ضوابط زیست‌محیطی را انجام داده، اما آن هم مشکل شیرابه دارد.

وی افزود: طبق ماده‌ی ۷ قانون مدیریت پسماند، مدیریت زباله‌های عادی در داخل روستاها بر عهده‌ی دهیاری، خارج از حوزه‌ی شهر و روستا به عهده‌ی بخشداری‌ها و در شهرها بر عهده‌ی شهرداری است، اما آنها به اکثر وظایف خود در این حیطه عمل نکرده و این امر موجب بیماری‌زایی و آلودگی برای شهرها شده است.

معاون محیط‌زیست انسانی استان اضافه کرد: سازمان حفاظت از محیط‌زیست کوردستان به خاطر مدیریت غیراصولی پسماند، از شهرداری‌های مریوان، بانه و قروه شکایت کرده و با حکم دادگاه این شهرداری‌ها با مبالغ سنگین محکوم شده‌اند اما محکومیت آن‌ها هیچ مشکل زیست‌محیطی را حل نخواهد کرد.

وی تأکید کرد: سازمان حفاظت از محیط‌زیست در کارگروه پسماند نقطه نظرات خود را منعکس کرده، اخطاریه داده و بعداً به دستگاه قضایی رجوع می‌دهد.

 لازم است وزارت کشور و شهرداری‌ها همت به خرج داده و قانون مدیریت پسماند را اجرایی کنند تا معضلات زیستمحیطی این حوزه کاهش یابد.

اقبال حمیدی، روان شدن شیرابه‌ها در محل‌های انباشت زباله را عامل آلوده شدن سفره‌های آب زیرزمینی و در شهر سنه (سنندج) موجب انواع بیماری‌های شناخته و ناشناخته‌ی شهروندان توصیف کرد و شهرداری را مسئول اصلی در این قضیه دانست.

اقبال حمیدی شرایط زیست‌محیطی استان کوردستان را بد توصیف کرد و یادآور شد: جایگاه زباله‌ی شهر سنه (سنندج) در "کیلک" یکی از تهدیدات اصلی رودخانه‌ی قشلاق بوده به طوری که شیرابه‌ی غیرقابل کنترل آن به این رودخانه وارد شده و این امر از موانع اصلی آبگیری سد ژاوه است.