مرکز خبر- دریاچه‌ی اورمیه به عنوان یکی از بزرگترین دریاچه‌های فوق اشباع نمک در سطح جهانی و منطقه‌ای از اهمیت زیادی برخوردار است، اما حیات آن در طول چند دهه‌ی اخیر به دلیل عوامل بسیاری مانند سدسازی، کاهش بارندگی، افزایش بی‌شمار چاه‌های کشاورزی اطراف دریاچه و همچنین عوامل عمده‌ی دیگری به خطر افتاده است.

هر سال به طور متوسط ۴۰ سانتی‌ متر از ارتفاع دریاچه‌ی اورمیه کاسته می‌شود و با وجود خشکسالی‌ها در سال‌های اخیر اکنون ۹۵ درصد از آب این دریاچه خشک شده است.

از تبعات خشکی دریاچه‌ی اورمیه می‌توان به تغییرات آب‌وهوایی منطقه، افزایش سرطان، بیماری‌های ریوی، بیماری‌های گوش و حلق و بینی و اختلالات بینایی اشاره کرد.

سرمازدگی و تغییرات آب‌وهوایی یکی از پیامدهایی است که خشک شدن دریاچه‌ی اورمیه به دنبال خواهد داشت. دریاچه‌ی اورمیه در هوای گرم و سرد منطقه تعادل ایجاد می‌کرد اما اکنون با خشک شدن این دریاچه دیگر منبعی وجود ندارد که انرژی سرد هوا را جذب کند، بنابراین در زمستان هوا سردتر و در تابستان هوا گرم‌تر می‌شود.

شور شدن خاک‌های کشاورزی و گردوغبار ناشی از بستر خشک دریاچه‌ی اورمیه، یکی دیگر از فاجعه‌هایی است که با خشک شدن این دریاچه در حال روی دادن است. شور شدن خاک‌های کشاورزی شهرهای اطراف این دریاچه به مرور زمان، باعث نابودی کشاورزی این شهرها می‌شود.

در صورت خشک شدن و از بین رفتن رطوبت این دریاچه، ۶ میلیون نفر به صورت مستقیم و ۱۵ میلیون نفر به صورت غیرمستقیم آسیب می‌بینند، طوفان‌های نمکی بر طبیعت، کشاورزی و محیط‌زیست تأثیر مستقیم می‌گذارد.

بیماری‌های صعب‌العلاج، سرطان، مشکلات تنفسی و سرطان مری و ریه از عوارض انتشار ریزگردهای ناشی از خشکی این دریاچه است که جان میلیون‌ها انسان را در معرض خطر قرار می‌دهد.

طوفان‌های نمکی بسیار خطرناک‌تر از طوفان‌های شنی و ریزگردها هستند. از بین رفتن رطوبت سطح دریاچه‌ی اورمیه باعث بروز اختلالاتی در بینایی مردم حاشیه‌ی این دریاچه و افزایش بیماری‌های سرطانی در زمینه‌های پوست، ریه و در حالت‌های کلی بروز بیماری‌های گوش، حلق و بینی می‌شود.