روژ هوزان/ عبیر محمد

 

قامشلو- کار، شعور و فلسفەی زن ایجاد زندگی جمعی و نیز گردآوری عشق و مراقبت از طبیعت است. هر چقدر سازمان، فرهنگ و زندگی زنان، کمونال باشد، آموزش و علم پیشرفت می‌کند. زمانی که نظام‌ منفعت طلب حاکم شود، کمونالیسم جامعه از بین می‌رود. هدف زنان ادارەی جامعه خود با این روحیه کمونالیسم است. یک پروژه کمونال در روستای حصود واقع در جنوب منطقه تربەسپی کانتون قامشلو در شمال و شرق سوریه توسعه‌ یافته است. در این طرح بخش‌های اساسی علم و معیشت مردم توسع ه‌یافته و اهالی روستا به ماهیت طبیعت آن کمک می‌کنند. برای شناخت پروژه روستای کمونال در روستای حصود از روستا بازدید و پروژه را از نزدیک مشاهدە کردیم.

 

شرح دهکده حصود

روستای حصود ٧١ سال پیش در جنوب منطقه تربەسپی کانتون قامشلو شمال و شرق سوریه ایجاد شده است. ٢١ سال پیش رژیم سوریه بین اهالی روستا درگیری ایجاد کرد که باعث شد بیشتر ساکنان روستا آن را ترک کنند. این روستا از نظر کشاورزی، حاصل‌خیز است، کشاورزانی که بذر محصولات آن‌ها بی کیفیت است بذر را در زمین این روستا می‌کارند و معتقدند بذرهایی کە در این روستا برداشت می‌کنند کیفیت بالایی دارد. اکنون پژوهشگران تلاش می‌کنند نام روستا را براساس ویژگی‌های آن تغییر دهند. زمانی که این روستا ساخته شد، تنها چهار خانوار در آن ساکن بودند اما اکنون تعداد اهالی روستا افزایش ‌یافته و حدود ١٠ تا ١۵ طایفه کورد و عرب در آن زندگی می‌کنند. معیشت در این روستا بر پایه کشاورزی و دامپروری است و همچنین سیستم سازمان‌دهی و مدیریتی آن بسیار پیشرفته است. زمانی که اساس طرح کمونال در روستای حصود اجرا شد، هدف اولیه ایجاد مکانی مناسب برای همیاری ساکنان بود تا بتوانند خودشان این پروژه را مدیریت کنند.

 

شرح پروژه روستای کمونال حصود

پروژه روستای حصود یک پروژه کمونال است، این پروژه برای اهالی روستا توسعه یافته است تا بتوانند امرار معاش کنند و بین دو ملت ساکن در روستا، کورد و عرب، وحدت ایجاد کنند و مشکلات آن‌ها را حل کند. در دوران گذشتە، همەی ابزارها و ملزومات زندگی در روستاها ساخته می‌شد اما اکنون شهرها محل تولید این ابزارها هستند و شهرها ملزومات کار و زندگی روستاها را تامین می‌کنند. این واقعیت مستلزم یک  تغییر بنیادی است به‌گونه‌ای که باید روستاها و ساکنان آن باید به طبیعت خود بازگردند و از خاک، نیروی کار و محصولات آن‌ امرارمعاش کنند. این پروژه معیشت، سازمان‌دهی، ایده و توسعه را احیا کرده است. همچنین تصمیم‌گیری در مورد روستا باید به عهده خود شهروندان روستا باشد. به همین منظور چندین بخش اساسی در این پروژه ایجاد شد و افراد براساس توانایی‌های خود هرکدام در بخشی از پروژە جای گرفتند. مقدمات پروژه در مدت ٣ ماه آماده شد. قسمت باغبانی، قسمت آموزش زنان و سازمان آن‌ها، اداره اطفال شامل علوم تربیتی و هنر ایجاد شدند. همچنین بخشی از زیبایی‌های طبیعی، این بخش به حوزه اجتماعی مربوط می‌شود و اکثر مردان ساکن روستا به این بخش علاقه‌مند هستند. مدت‌زمان این پروژه سه سال است که اکنون دو سال از آن می‌گذرد. زمانی که این طرح در روستای حصود به پایان برسد، الگویی برای اجرا در روستاهای دیگر خواهد بود.

 

گروه آموزش علمی و زندگی کودکان

معلم گروه آموزش علوم و زندگی کودکان «شهزنا موسی» در خصوص اداره آموزش کودکان گفت: «پروژه روستای کمونال پروژه مهمی برای ما روستاییان بود. در ابتدا می‌خواستیم پایه این پروژه باشیم و کارگاهی بسازیم که همه زن، مرد و بچه در آن جمع شوند. از آماده‌سازی مکان‌های آموزشی گرفته تا آماده‌سازی ادارات، زنان پیشاهنگ بودند. اکنون در ادارات خود به کودکان آموزش‌ می‌دهیم و علاوه بر آن ما به‌عنوان زن، زندگی طبیعی، سنت و تاریخ روستای خود را با یکدیگر به اشتراک می‌گذاریم. ما علاوه بر آموزش در مدرسه روش‌های اخلاقی و ارتباط صحیح را به کودکان آموزش می‌دهیم. بچه‌ها نظرات خود را در مورد وضعیت خود بیان می‌کنند و در بحث‌های مربوط به موقعیت خود شرکت می‌کنند، بنابراین کودکان ترس خود را از دست دادند و توانستند در مورد بسیاری از مسائل نظرات آگاهانه داشته باشند. از دو سال گذشته از زمانی که پروژه ما به مرحله اجرا درآمده است، هر شنبه آموزش زندگی برای کودکان وجود دارد و در سایر روزهای هفته، آموزش‌های علمی و هنری، بازی‌ها و فعالیت‌هایی که کودکان دوست دارند در آن گنجانده‌ شده است. ما در مدرسه به بچه‌ها آموزش می‌دهیم و زبان مادری را به آن‌ها یاد می‌دهیم. بچه‌های کورد و عرب زبان یکدیگر را یاد می‌گیرند و با عشق رشد می‌کنند. هدف ما ایجاد نسلی دموکراتیک باثبات و با عزم است.

 

«اساس زندگی واقعی در روستاها زندگی کمونال است»

رئيس مشترک روستاي کمونال، «حصود شيرين محمد» كه از مادران باسابقه میهن‌پرستی اين روستا می‌باشد، نظر خود را در مورد عشق و علاقه مردم روستا به يكديگر این‌گونه بيان كرد: «۴٠ سال است که در این روستا زندگی می‌کنم. در این روستا دوستی ما با سایر ملل بسیار قوی است. درست است که ما در یک روستا زندگی می‌کنیم، اما خانواده یکدیگر را دوست داریم. در روزهای خوب و بد، ما در کنار هم هستیم و زندگی خود را با هم می‌گذرانیم. جوهر زندگی واقعی در روستاهایی است که همه مردم یکدیگر را دوست بدارند، به‌صورت کمونال زندگی کنند، نان، کار و عشقشان را با هم تقسیم می‌کنند. ما مردم روستایمان، رفتار فرزندانش، برخورد زنان، توجه مردم و خنده‌های مادرانش را دوست داریم. از طرفی ما بخشی از تجربیات زندگی، حرف‌ها و آموزه‌های خود را به‌صورت داستان با کودکان در میان می‌گذاریم. هر دو روز در هفته مادری از روستا بچه‌ها را جمع می‌کند و قصه‌های قدیمی را برای آن‌ها تعریف می‌کند تا بچه‌های ما تاریخ و حقیقت خود را فراموش نکنند و با فرزندانشان در میان بگذارند. جوامع ما مادر هستند و ما همیشه زندگی را با حسرت آن روزهای گذشته تعریف می‌کنیم.»

فصل شفای طبیعی

بخشی از محیط طبیعی مربوط به حوزه اجتماعی است و بیشتر آن ساخت روژاوای کوردستان نیست. در سال 2018 آزمایشی برای کود طبیعی انجام شد، اما کرم‌های سمد به دست نیامد، بنابراین این پروژه در آن زمان متوقف شد. حدود یک سال و نیم تلاش طول کشید تا کرم‌های سمد طبیعی پیدا شوند. یک کمیته 7 نفره برای این قسمت تدارک دیده شد که الان نتایجش خیلی خوب است. در ابتدا تعداد کرم‌ها 2۵00 کرم بود که اکنون تعداد آن‌ها به حدود ۵0 هزار کرم افزایش‌یافته است. توجه ویژه‌ای به این بخش نیاز است و برای اولین بار در منطقه بود، بنابراین اعتقاد کمی برای انجام این بخش وجود داشت. در مورد این قسمت آموزش‌هایی از طریق سمینارها، بحث و گفتگو ارائه شد و نتایج خوبی در این قسمت حاصل شد. کودهای شیمیایی خاک را تخریب کرده و پوشش گیاهی را از حالت طبیعی خارج می‌کند. کار باهدف بازگرداندن زندگی انسان به طبیعت، انجام شد.

بخش آموزش زنان در روستای کومونال

یکی از اعضای اداره آموزش زنان «جهان شیخموس» در مورد اداره آموزش زنان، بحث‌های آن‌ها و توسعه علم زنان در روستا گفت: «زمانی که کمیته آموزش را تشکیل دادیم، همه زنان با کمال میل این ایده را پذیرفتند و در آن شرکت کردند. ما ابتدا گروهی تشکیل دادیم که می‌توانستیم این زنان را آموزش دهیم و علم زنان را در روستا ترویج دهیم. علاوه بر این، آموزش زنان را نیز بر این اساس آغاز کردیم تا برخی از زنان را از کار در خانه خارج کنیم. در برنامه ما هر هفته همه زن‌ها در دفتر آموزش گرد هم می‌آیند و در مورد برنامه‌ها و پیشرفت‌های خود بحث می‌کنند. هدف ما این بود که آن زنان پرتلاش و آگاه را به‌پیش ببریم. زنان به‌صورت گسترده در آموزش شرکت می‌کنند و مسائل علمی و زندگی مانند تحصیل، زندگی طبیعی، کار زنان، بیماری‌های زنان و مشکلات آن‌ها را با یکدیگر در میان می‌گذارند. همه ما این موقعیت‌ها را با یک دید مشترک حل می‌کنیم و در مورد آن‌ها بحث می‌کنیم. در این آموزش‌ها، زنان صحبت می‌کنند، تاریخ خود را تعریف می‌کنند و بر ترس خود غلبه می‌کنند. ما بیشتر از خودمان موضوعاتی را انتخاب می‌کنیم که زنان را در آموزش‌هایمان توانمند می‌کند. در پایان تاریخ روستای خود را به کتابی از تحقیقات کنونی تبدیل می‌کنیم تا به میراثی اساسی برای ارزش و انقلاب زنان تبدیل شود.»

بخش هنر کودک

«نوفا رشو» یکی از اعضای حوزه هنری کودک که یکی از اعضای گروه روستای حصود نیز می‌باشد، در مورد حوزه هنری چنین گفت: «با راه‌اندازی پروژه، ما به‌عنوان بچه‌های حصود بسیار خوشحال بودیم که یک گروه هنری در داخل روستایمان ایجاد خواهیم کرد. شهرها از ما دور هستند، ما اغلب می‌خواستیم خودمان را از نظر هنری توسعه دهیم، اما تا زمانی که پروژه روستای کمونال ساخته نشد، این فرصت را نداشتیم. ما در روستایمان یک گروه هنری داریم، خیلی خوش‌شانسیم که هنرمان را در روستایمان یاد گرفتیم. اکنون سه رقص کوردی را یاد گرفته‌ایم و رقص‌های خود را در شادی و خوشحالی اجرا می‌کنیم. ما روستای خود را دوست داریم و امیدواریم که شهروندان آن همیشه در سلامت باشند.»