زندان های ایران کانون مقاومت زنان آزادیخواه و روزنامه نگار است
فعالان زن به ویژه روزنامه‌نگاران در خاورمیانه با شکنجه، قتل و اعدام روبرو هستند و روزنامه‌نگاری می‌گوید: طناب دور گردن زنان، همان ایده و تفکر داعش است.
هِلین احمد
سلیمانی – وضعیت روزنامه‌نگاران در خاورمیانه به سیاست منطقه بستگی دارد و مکانیسم کار سیاستمداران در باشور کوردستان نیز وضعیت روزنامه‌نگاران را به ما نشان می‌دهد. حملات دائمی علیه روزنامه‌نگاران آزاد در خاورمیانه وجود دارد و احزاب سیاسی حاکم بر مناطق مختلف منطقه همچنین به آزار و اذیت، بازداشت و قتل روزنامه‌نگاران ادامه می‌دهند. همچنین نقض حقوق روزنامه‌نگاران آزاد روز به روز در حال افزایش است و آزار واذیت، بازداشت و قتل روزنامه‌نگاران در حال افزایش است.
«پس از انقلاب ژن ژیان ئازادی، زنان مبارز آزادیخواه با مجازات اعدام روبرو هستند»
شوخان میرزا، روزنامه‌نگار ساکن باشور کوردستان، با اشاره به اینکه در خاورمیانه نظام‌های دیکتاتور بر سر قدرت هستند و زندگی مردم را کنترل می‌کنند و در کشوری همانند ایران قوانین و سیاست‌های تحمیل شده از سوی دولت حاکم است و زمانی که نویسنده یا آزادی‌خواهی تفکراتی به غیر تفکرات مورد پذیرش حاکمیت را داشته باشد، توسط مقامات به اعدام محکوم می‌شوند، گفت: «در روژهلات کوردستان، پس از خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی»، زنان روزنامه‌نگار و نویسندگان با موانع و سیاست اعدام رژیم اشغالگر ایران مواجه می‌شوند و صدور مجازات اعدام برای روزنامه‌نگاران زن در روژهلات کوردستان در حال حاضر باعث نگرانی‌های زیادی شده است. حکومت جمهوری اسلامی تنها برای حفظ قدرت خود در منطقه اقدام به سرکوب آزادی‌خواهان و روزنامه‌نگاران می‌کند و از آغاز خیزش انقلابی «ژن ژیان ئازادی» زنان آزاداندیش بدون اطلاع وکیل و خانواده خود در زندان‌ها نگهداری می‌شوند و یا به اعدام محکوم می‌شوند.
این روزنامه‌نگار در ادامه‌ی صحبت‌های خود گفت: ما روزنامه‌نگاران باید وضعیت روزنامه‌نگاران و فعالان زن در زندان‌ها را بررسی کنیم. با وجود شرایط سرکوبگرانه‌ی زنان آزادیخواه در زندان‌های ایران، پس از صدور حکم اعدام پخشان عزیزی و اتهام «بغی» علیه وریشه مرادی، اعتراض‌هایی علیه سیاست ایران در زندان‌ها برگزار شده است و در زندان‌های ایران علیه صدور و اجرای حکم اعدام در «سه‌شنبه‌های اعتراضی نه به اعدام» همبستگی ایجاد شده است و در حال حاضر زندان‌های روژهلات کوردستان به محل مقاومت زنان مبارز و فعال تبدیل شده است. در باکور کوردستان و ترکیه نیز چنین مقاومتی وجود دارد. این آزادی زنان آزادیخواه در زندان‌ها آماده کردن مانیفست‌هایی است که در منطقه اجرا می‌شود.
«هر چه خطرات بیشتر باشد، زنان باید صدای آزادی‌خواهی خود را بلندتر کنند»
شوخان میرزا در ادامه‌ی صحبت‌های خود با تاکید بر اینکه حمایت از زنان زندانی در همه جا وجود دارد و در باشور کوردستان نیز زنان و آزادی‌خواهان دائماً صدای آزادی‌خواهان زندانی را فریاد می‌زنند، افزود: طنابی که حکومت جمهوری اسلامی ایران به گردن زنان آزادیخواه انداخته است، همان تصور و تفکر داعش است که زنان را سر می‌بریدند و آن‌ها را به بردگی می‌گرفتند. نرگس محمدی فعال حقوق زنان به دلیل تلاش برای آزادی زنان به زندان افتاد. این رفتار دیکتاتورانه جمهوری اسلامی علیه زنان بلوچ و فارس نیز انجام می‌شود. همچنین در هند به دلیل تجاوز به یک پزشک زن، با شعار «ژن ژیان ئازادی»، تجاوز و ذهنیت مردسالارانه علیه زنان در منطقه محکوم شد و وجود مقاومت زنان در تمامی مناطق مهم است.
روزنامه نگار شوخان میرزا در پایان صحبت‌های خود گفت: نهادهای سیاسی برای منافع فکری خود یک نهاد رسانه‌ای وابسته به خود ایجاد می‌کنند، اما نهادهای رسانه‌ای آزاد نقش مهمی در افشای سیاست‌های نادرست مسئولان منطقه دارند و هرچند روزنامه‌نگاران آزاد با خطرات بیشتری مواجه شوند اما باید صدای حقیقت و واقعیت را آشکار کنند و زنان روزنامه‌نگار و مبارز آزادیخواه باید کار خود را سازماندهی کنند.