هدیل عمر

ادلب – با اشغال ادلب توسط دولت ترکیه و گروه های وابسته به آن، وضعیت زنان آواره ادلب که در‌ اردوگاه‌ها زندگی می‌کنند، روز به روز سخت تر می‌شود. با فرا رسیدن فصل زمستان، نیازهای اردوگاه نشینان افزایش می‌یابد.

همچنین پس از اعلام برنامه جهانی غذای سازمان ملل(WFP) ، مبنی بر کاهش کمک‌های خود در سراسر کشور از ابتدای سال جاری میلادی، بسیاری از زنان مهاجر ساکن در اردوگاه‌های ادلب نارضایتی خود را اعلام کردند.

 

«وضعیت ما بدتر خواهد شد»

صبحيە الزرزور ٣٢ ساله که در اردوگاه اطمە در حومه شمالی ادلب زندگی می‌کند، گفت: قطع کمک به اردوگاه ها قطعا رنج را بیشتر خواهد کرد. بە ویژە افرادی کە ماهانە کمک دریافت می‌کردند با مشکلات بیشتری مواجە خواهند شد لذا خانوادەهایی کە کمکی دریافت نمی‌کردند کمتر با مشکل مواجە خواهند شد چرا کە از ابتدا چیزی بە آنها تعلق نمی‌گرفت. همسر من در بمباران زخمی شد و از ناحیە پشت آسیب دید و سال‌ها است کە بیکار است.

او با نگرانی در مورد آمدن فصل زمستان و افزایش نیازهایشان سخن گفتە و تاکید می‌کند: می‌ترسم زمستان هزینەها بیشتر شود و وضعیت ما بحرانی‌تر شود.

صبحيە الزرزور در ادامە سخنان خود می‌گوید: شک‌برانگیز است کە برخی از چادرها در همسایگی ما ١٠٠ دلار امریکایی کمک دریافت کردەاند و ما از این کمک‌ها محروم شدەایم. من از نهادهای جامعە مدنی درخواست دارم کە عادلانە کمک‌ها را بین آوارگان تقسیم کنند. چون نباید بین خانوادەهای ساکن در اردوگاه تبعیض قایل شد بە ویژە اینکە همە خانوادەها فقیر و بیکار هستند. 

 

«کودکان خانواده‌های فقیر گرسنه می‌مانند»

رنا الفرواتی ٢٩ سالە نیز در اردوگاه العامریە شمال ادلب ساکن است، می‌گوید: من بارها با مسئولان سازمان‌های امدادی دعوا کرده‌ام. به برخی خانواده‌ها کمک کردە و برخی خانواده‌ها را رها می‌کنند. به آنها گفتم منصف باشید. کارمندان این سازمان‌ها به برخی از خانواده‌های خاص کمک می‌کنند، عکس از آنها می‌گیرند و می‌روند. آوارگان فقیر هم این وسط دست خالی می‌مانند در حصرت این هستند کە چرا کمک‌ها بە آنها نمی‌رسد. کودکان آنها گرسنە می‌مانند. با تکرار این مسائل در اردوگاه‌ها، ما این سازمان‌ها را از اردوگاه بیرون انداختیم چرا کە آنها عادل نیستند و کمک‌ها را می‌دزدند.